Ο Στρατηγος (Remake)

Κεφάλαιο 5

Ο Αλεξάντερ άνοιξε την πόρτα του καινούριου του γραφείου, που πλέον στεγαζόταν στο παλιό δημαρχείο της πόλης. Παρατήρησε το χώρο διεξοδικά όπως έκανε πάντα. Αυτό που αντίκρισε τον είχε ήδη απογοητεύσει. Το δωμάτιο ήταν γεμάτο πράγματα, καθώς όπως φαίνεται ο Βάγκνερ  είχε φύγει  βιάστηκα και θεωρούταν πλέον λιποτάκτης. Ψαχούλεψε  λίγο και  βρήκε ενα μπουκάλι κονιάκ ,του άρεσε το κονιάκ ,σήκωσε το μπουκάλι και διαβασε την μάρκα .Εντυπωσιάστηκε από το γούστο του Βάγκνερ ‘’Remy Martin* ‘’του ’22, Ηταν και το δικό του αγαπημένο .
Έβαλε σε ενα κρυστάλλινο ποτήρι, ήπιε λίγο από το κεχριμπαρένιο ποτό, κάθισε στην δερμάτινη καρέκλα και ανέβασε τα ποδιά του επάνω στο γραφείο. Άνοιξε το συρτάρι και σήκωσε ενα γρι φάκελο ανοίγοντας είδε πως ήταν ο κατάλογος με τα ονόματα των Εβραίων .Το ξεφύλλισε αδιάφορα και το πέταξε διπλά σε κάτι σφαίρες από  luger* κοντά στα ποδιά του.Ψάχνοντας λίγο ακόμα ανακάλυψε πέντε γυμνές φωτογραφίες γυναικών, ήταν τόσο σίγουρος ότι ο Βάγκνερ ήταν άτομο χωρίς ηθικούς φραγμούς.Το τελευταίο πράγμα που βρήκε ήταν ενα μικρό χρυσό κουτάκι με επικάλυψη ελεφαντόδοντού .Το άνοιξε προσεχτικά και ήρθε αντιμέτωπος με κάτι γνώριμο σε εκείνον, κοκαΐνη.
Βύθισε το μικρό του δάχτυλο μέσα στην άσπρη σκόνη και ενώ το πλησίασε στη μύτη του το χτύπημα της πόρτας τον διέκοψε.
Ενα άνδρας με στολή λοχαγού μπήκε μέσα.Ο Φρίτς φον Σάουμπ ήταν το δεξί του χέρι. Ηταν μεγαλύτερος από τον ίδιο και κοντύτερος στο ανάστημα, τον συμπαθούσε αρκετά καθώς και ήταν από τα λίγα άτομα που εμπιστευόταν.
<<Αλεξάντερ,επιτέλους>> φώναξε ανοίγοντας διάπλατα τα χέρια του ενώ το βλέμμα του έπεσε αμέσως στο χρυσό κουτάκι που κρατούσε εκείνος .         <<Δεν το πιστεύω ότι άρχισες πάλι>>τον επέπληξε.        <<Φρίτς,καλέ μου φίλε ξέρεις ότι οι κακίες συνήθειες δύσκολα κόβονται.>>χαμογέλασε πλατιά και πήγε κοντά του για να τον χαιρετίσει.             <<Πως ήταν το ταξίδι σου;>>.  <<Κουραστικό,δεν μου αρέσει αυτή η πόλη θα προτιμούσα το Παρίσι>>είπε καθώς έβαζε στον εαυτό του ένα ποτήρι κονιάκ.  <<Τι κάνει η γλυκιά Άντζελα;>> ρώτησε ο Αλεξάντερ ανάβοντας ένα τσιγάρο.
Αμέσως το χαμόγελο σβήστηκε από τα χείλη του                        <<Δεν θέλω να ξαναμιλήσω για αυτή τη γυναίκα>>.        <<Άσε με να μαντέψω σε χώρισε γιατί είσαι ενα εγωπαθές γουρούνι;>>η σιγουριά του ήδη είχε ανησυχήσει τον Φρίτς.
<<Ναι αυτό ακριβώς μου είπε και εκείνη που το ξέρεις;>>  <<Μου το είπε η ίδια δυο μέρες πριν φύγω από το Βερολίνο>> του χαμογέλασε με υπονοούμενο.
<<Τι...;Δε το πιστεύω την πήρες και αυτή;>>
<<Το κακόμοιρο το κορίτσι ήταν τόσο στεναχωρημένο από τον τελευταίο σας καυγά,έπρεπε να της συμπαρασταθώ>>         <<Να της συμπαρασταθείς.Βέβαια όλοι ξέρουμε ποσό φιλόπονος άνθρωπος είσαι>>τον ειρωνεύτηκε και πέταξε προς το μέρος του το άδειο ποτήρι του κονιάκ.Ο Αλεξάντερ απέφυγε με μια κίνηση το ιπτάμενο ποτήρι και ξέσπασε σε γέλια.      <<Πάντως δεν μπορώ να καταλάβω τι της βρήκες,ήταν η πιο ανέραστη γυναίκα που έχω γνωρίσει>>συνέχισε να γελάει καθώς ήξερε ότι ο φίλος του δεν είχε θυμώσει πραγματικά.
Όμως οι φωνές που ερχόντουσαν απ’ έξω και η παρουσία ενός στρατιώτη ο οποίος εισέβαλε τρέχοντας στον χώρο τους έκαναν να επανέρθουν στα καθήκοντα τους.              <<Τι συμβαίνει;>> φώναξε στον άνδρα ο οποίος προσπαθούσε να ξαναβρεί την αναπνοή του.
<<Δεχτήκαμε επίθεση στις αποθήκες. Πήραν φωτιά >> τα λόγια του έκαναν τον Αλεξάντερ να πεταχτεί από την θέση του και να  τρέξει προς τα έξω διατάζουν τον Φρίτς  να τον ακολουθήσει.
<<Δεν αρχίσαμε καλά.Αλλά δεν ξέρουν με ποιον τα βάζουν >> έλεγε ενώ έμπαιναν στο αυτοκίνητο.
Γερμανοί στρατιώτες έτρεχαν αριστερά, δεξιά προσπαθώντας να σβήσουν την φωτιά και να σώσουν ότι μπορούσαν. Ο Αλεξάντερ περπατούσε βιάστηκα φωνάζοντας δυνατά το όνομα του διοικητή .Ενας ψηλός άνδρας έτρεξε προς το μέρος του και στάθηκε προσοχή μπροστά του.
<<Διοικητά μάζεψε τους άνδρες .Η ζημιά απ’ ότι βλέπω δεν είναι ανεπανόρθωτη>> διέταξε και κοίταξε τους άνδρες γύρω του.
<<Στρατηγέ, μπορεί η ζημιά να μην ήταν μεγάλη αλλά τρεις  στρατιώτες είναι νεκροί >>συμπλήρωσε ο διοικητής ο οποίος ήταν γεμάτος στάχτες.
Τα λόγια του εξόργισαν τον Αλεξάντερ.                   <<Θέλω αύριο όλους τους βρομιάρηδες Ολλανδούς μπροστά μου πρέπει να καταλάβουν ότι εγώ δεν είμαι σαν τον Βάγκνερ.>> τόνισε γεμάτος οργή  αποφασισμένος να μην δείξει οίκτο.

Remy Martin :γαλλικό κονιάκ
Luger P08 :πιστόλι που χρησιμοποιούταν από την wehrmacht και τα waffen SS