Ο Στρατηγος (Remake)

Κεφάλαιο 24

Το όπλο έπεσε από τα χέρι του ακούγοντας την αλήθεια της
<<τι είναι αυτά που λες >>ψέλλισε και τα χέρια του ακούμπησαν το παγωμένο κορμί της
<<δεν πρόλαβα να στο πω.. >>,
Είπε ενώ τα δάκρυα της δεν είχαν σταματήσει ούτε λεπτό
<<τώρα, δεν ξέρω αν σε μισώ ή αν
Σε αγαπώ περισσότερο από πριν >>
Την κοίταξε με το διαπεραστικο του βλέμμα και κατέβασε το χέρι του στην κοιλιά της
<<συγχώρεσε με σε παρακαλώ , το ξέρω ότι σου είναι πολύ δύσκολο ,δεν ήθελα να σε πληγώσω...>>
<<δεν μπορώ να σου υποσχεθώ ότι θα είμαι όπως πριν μαζί σου ,αλλα μπορώ να σου πω ότι το θέλω αυτό το παιδί >> της είπε προσπαθώντας να
Ηρέμησε το αγριεμένο ύφος του και τράβηξε την ζώνη για να απελευθερωσει τα δεμενα χέρια της
<<σε ευχαριστώ >>ψιθύρισε και χώθηκε στην αγκαλιά του, εκείνος αναστέναξε βαριά, προσπαθώντας να συμβιβαστεί για πρώτη του φορά με κάτι που πήγαινε κόντρα σε όλα όσα πίστευε μέχρι στιγμής ,την κράτησε σφιχτά και πέρασε από πάνω της τη κουβέρτα .
<<συγνώμη ,ήμουν πολύ βίαιος μαζί σου αλλά με έχεις κάνει έξω φρενών>>
<<μακάρι να μην ήμουν Εβρ..>> απολογήθηκε ενώ ο Αλεξάντερ την διέκοψε απότομα <<Σταμάτα! Δεν θα το ξαναπείς αυτό δεν θα το μάθει κανείς, αν αποκαλυφτεί η αλήθεια είμαστε και η δυο νεκροί,θα είναι το μικρό μας μυστικό εντάξει >> είπε και την φίλησε στοργικά στο μέτωπο

***

Το επόμενο πρωί η Αρλιν ξύπνησε από έναν έντονο πόνο ανάμεσα στα πόδια της τράβηξε τα σκεπάσματα και αντίκρισε μια λίμνη αίματος πάνω στα λευκά σεντόνια .
<<Αλεξάντερ >>φώναξε από τον πόνο προσπαθώντας να τον ταρακουνήσει .
Ο Αλεξάντερ σηκώθηκε απότομα και κοίταξε τα γεμάτα αίμα ποδια της
<<ηρέμησε θα πάω να φωνάξω τον γιατρό >>της είπε προσπαθώντας να φανεί ψύχραιμος για να μην την ανησυχήσει περισσότερο .
Ο Στρατιωτικός γιατρός έφτασε σε λίγα λεπτά συνοδευομενος από τον Σνιτσεν
<<τι συμβαίνει Αλεξάντερ τι έπαθε>>
ρώτησε αγχωμένος ο Σνιτσεν καθώς ο γιατρός μπήκε στο δωμάτιο για να την δει
<<δεν ξέρω, είναι έγκυος και ξύπνησε μέσα στο αίμα >>
<<τι ?είναι έγκυος? Και τι έγινε χθες είχες πει ήσουν εκτός εαυτού ?>>
<<τσακωθήκαμε αυτό είναι όλο, και παραφέρθηκα >>του απάντησε προσπαθωντας να δικαιολογήσει την συμπεριφορά του
<<είσαι μεγάλος μαλακας ώρες ώρες είναι έγκυος ηλίθιε! >>του είπε φανερά εκνευρισμένος ενώ άναβε το τσιγάρο του,
Έκανε και εκείνος το ίδιο και ύστερα του απάντησε με έντονο τόνο <<Δεν το ήξερα >>
<<σε ξέρω καλά και μπορώ να καταλάβω ότι κάτι σε απασχολεί ,θες να μου μιλήσεις>>
τον κοίταξε διερευνητικα όπως κοίταζε τους κρατούμενους του
<<ίσως άλλη στιγμή για την ώρα προτεραιότητα έχει η κατάσταση της Αρλιν >>.
Ήταν αποφασισμενος να του μιλήσει να του πει όλη την αλήθεια για το τι πραγματικά τον απασχολεί, για το πόσο την αγαπούσε και για της τύψεις που είχε για αυτό, έπρεπε να του τα πει όλα για να μοιραστεί το βάρος των αποφάσεων του και να μην νιώθει τόσο ένοχος όσο τώρα.

"Στρατηγέ η κατάσταση της είναι καλή έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο και το μωρό είναι μια χαρά, θα ήθελα να σας επισημάνω την παροχή σας όμως γιατί ο τραυματισμός που είχε υποστεί θα μπορούσε να ήταν θανατηφόρος και για αυτήν και για το έμβρυο "

Τα λόγια του γιατρού τον είχαν ταράξει αρκετά καθώς κατάλαβε πόσο μεγάλο κακό θα μπορούσε να είχε κάνει στο αγέννητο παιδί του,
Η ψυχολογία του ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση,εξω είχε ξημερώσει αλλά εκείνος δεν είχε κλείσει μάτι, σκεφτόταν πόσο πολύ την αγαπούσε και αυτό τον έκανε να μισεί τον Εαυτό του, τον έκανα να νιώθει ότι έχει προδώσει όλες της ιδέες του για αυτή και αυτό τον τσάκιζε, κοίταξε απογοητευμένος το δαχτυλίδι του με το σύμβολο του σιδηρου σταυρού, ένιωθε τόσο περήφανος για αυτό, ένιωθε ότι ήταν όλος του ο ανδρισμός το κράτησε στα χέρια του και άνοιξε το πάνω μέρος του ,έβγαλε την κάψουλα κυανιου που είχε για έκτακτη ανάγκη και την κράτησε μέσα στην παλάμη του
<<ελπίζω να μην σε χρειαστώ σύντομα >>

+Σιδηρούς Σταύρος ✠: παράσημο ανδριας που δινόταν σε αξιωματικούς του γερμανικού στρατού

+Κάψουλα Κυανιου :ειδος δηλητηριου που χρησιμοποίησαν οι ναζί για να αυτοκτονήσουν, για αποφύγουν την αιχμαλωσια