Ο Στρατηγος (Remake)

Κεφάλαιο 21

<<Αγάπη μου, τι κάνεις εδώ >>το βλέμμα του έπεσε  αστραπιαία πάνω της
<<θέλω να σου μιλήσω για κάτι,δεν θα σε ενοχλήσω πολύ,βλέπω ότι έχεις δουλειά >> η Αρλιν προχώρησε προς το μέρος του και ανασυκωσε ένα χαρτί από το γραφείο
<<εσύ δεν με ενοχλείς ποτέ, έλα εδώ >> της είπε γλύκα και με μια κίνηση της υπεδειξε να κάτσει στα πόδια του
Εκείνη έκατσε  Και πέρασε  τα χέρια της γύρο από το λαιμό του
<<λοιπόν σε ακούω  τι συμβαίνει? >>
Η Αρλιν  πήρε μια βαθιά ανάσα καθώς ήταν έτοιμη να του πει για το παιδί που ειχε μέσα της, για το δικό του παιδί, αλλά δεν ήταν γραφτό  να το μάθει  ακόμα.
Ο Σνίτσεν όρμησε μέσα στο γραφείο  διακόπτοντας την
<<τους βρήκαμε Αλεξάντερ ,οι συνεργάτες του Λιχνεσταιν από την αντίσταση , πιάστηκαν πριν λίγο να μοιράζουν προκυρηξεις κατά του καθεστώτος >>είπε  σχεδόν με μια ανάσα και πέταξε ένα πάκο προκηρηξεις προς τον μέρος του .
Ο Αλεξάντερ χαμογέλασε απογοητευμενα στην Αρλιν  και χτύπησε ελαφρά το πόδι της για να σηκωθεί,επειτα στάθηκε μπροστά  της και την φίλησε στοργικά στο μέτωπο <<συγγνώμη μωρό  μου θα τα πούμε το βράδυ >>.

                              ***

Οι δυο άνδρες  περπάτησαν βιαστικά κατευθυνομενοι προς τα κρατητήρια της Γκεστάπο .
Ο Αλεξάντερ μπήκε πρώτος, έβγαλε προσεκτικά το σακάκι του και το στερεωσε σε μια καρέκλα, ύστερα προχωρησησε στο χώρο με τους κρατουμενους.
Οι άντρες τις αντιστάσεις ήταν δεμένοι από τα χέρια με αλυσίδες που κρεμοντουσαν από το ταβάνι,
Ο Στρατηγός περπάτησε  αργά γύρω τους, άναψε  ένα  τσιγάρο  και στερεωνοντας το στα χείλη  του σήκωσε τα μανίκια από το λευκό του πουκάμισο <<λοιπόν, οι πληροφορίες  μου λένε ότι ο Ραούλ είναι ο αρχηγός σας >> τους κοίταξε διερευνιτικα και συνέχισε <<ποιος είναι  ο Ραούλ?.>>
Ένας μελαχρινός άνδρας από τους πέντε που ειχε απέναντι του απάντησε σιγά <<εγώ είμαι >>
Ο Αλεξάντερ χαμογέλασε και πήγε μπροστά του
<<ώστε εσύ είσαι που δημιουργείς όλο αυτό το χαμό Ραούλ ?>>
Ο Ραούλ τον κοίταξε χωρίς να απαντήσει,
Τότε ο Αλεξάντερ τον πλησίασε κ' αλλο
<<το να μην  μου απαντάς δεν θα βγει σε καλό πίστεψε με, πες μου Αυτά που θέλω και θα ζήσεις >>
τοτε εκείνος αποφεύγοντας ακόμα το βλέμμα του είπε έντονα
<<δεν πρόκειται να πάρεις κουβέντα από μένα κωλοφασιστα >>
Τα λόγια του έκαναν τον Αλεξάντερ να γελάσει  <<καλώς εσύ δεν θες να μιλήσεις, είσαι τρομερά ξεροκέφαλος έτσι Ραούλ? >>
<<ίσως όμως κάποιος από τους συντρόφους  σου θέλουν να ζήσουν >> κάνεις από τους άνδρες  δεν τολμησε να τον κοιτάξει
<<ένα πράγμα θέλω να μάθω, ποιος είναι ο σύνδεσμος σας>> τους κοίταξε άλλη μια φορά με το υπεροπτικο του βλέμμα <<σας ακούω κύριοι >>.
Τότε ένας από τους άνδρες ο ποιο τολμηρός από όλους  άρχισε να φωνάζει <<σε λίγο οι Ρώσοι θα μπουν στο Βερολίνο και όλοι εσείς  δεν θα υπαρχετε πια η ώρα σας πλησιάζει, όσο για αυτά που λες δεν θα πάρεις κουβέντα από μας >>είπε  και έφτυσε προς το μέρος του
<<πες μου το όνομα σου >> είπε ατάραχος ο Αλεξαντερ, είχε ακούσει πολλές φορές τέτοια ξεσπάσματα απο κρατούμενους του, είχε μαθει να μείνει ψυχρεμος.
Ο άνδρας ξαφνιασμένος από την ήρεμη αντίδραση του απάντησε
<<Τόμας >>
Ο στρατηγός στάθηκε μπροστά του και φύσηξε τον καπνό στο πρόσωπο του <<Τόμας, ξέρεις ποιο είναι το πιο αγαπημένο μου  πράγμα ?>>
<<πιο? >>απάντησε νευρικά καθώς οι άλλοι τέσσερις άνδρες παρακολουθουσαν έκπληκτοι την σκηνή
<<να βλέπω γενναίους κομουνιστες σαν εσένα να παρακαλουν τον Σνίτσεν για έλεος >>
Ο Τόμας κοίταξε απελπισμένα ενώ ο Αλεξάντερ έλεγε σε έναν δεκανέα να φωνάξει τον Σνίτσεν.
Ο Σνίτσεν μπήκε μέσα κρατώντας ένα μαύρο λεπτό ραβδί το οποίο χτυπούσε ρυθμικά πάνω στο πόδι του
<<ακόμα δεν έχετε τίποτα να πείτε? >> πριν προλάβει να τελειώσει την πρόταση του ένας άλλος άνδρας φώναξε
<<εγώ θέλω να μιλήσω >> , ο Τόμας  τον αγριοκοιταξε λέγοντας του δυνατά
<<όχι, δεν αξίζει ας θυσιαστουμε ολοι>>
Τότε ο Αλεξάντερ του έδωσε ένα δυνατό χαστούκι ,αίμα άρχισε να βγαίνει από τα σχισμενα χείλη του, <<σκάσε πια δεν σου έχουν μάθει ότι δεν πρέπει να διακόπτεις κάποιον που μιλάει >>είπε και έστρωσε μια ξανθιά τούφα που ειχε πέσει στο πρόσωπο του, πήγε προς τον μέρος του άνδρα που ειχε μιλήσει προηγουμενος, ενώ είπε στο Σνίτσεν   <<ήξερα ότι ήσουν τρομαχτικος με αυτό, αλλά δεν περίμενα τέτοια εξέλιξη από τώρα >>
Στάθηκε μπροστά στο άνδρα ο οποίος ήταν έτοιμος να ομολογήσει
<<σε ακούω >>
Ο άνδρας κοίταξε τον Ραούλ και μετά τον Τόμας
<<Ο Σύνδεσμος μας είναι ένας Γάλλος το όνομα του είναι Πιέρ  λίγα ξέρουμε για αυτόν μονο εντολές εκτελουμε, χθες έφυγε για Γαλλία >>
Ο Σνίτσεν χειροκρότησε και φώναξε γεμάτος ενθουσιασμό << μπράβο μικρέ >>
<<οχι, όχι δεν το πιστεύω ότι μίλησες, είσαι ένας προδότης !>>
  Είπε δυνατά ο Ραούλ
<<θέλω να ζήσω, έχω οικογένεια >>
Του απαντησε εκείνος με δάκρυα στα μάτια .
Ο Αλεξάντερ άναψε άλλο ένα τσιγάρο και συνέχισε τις ερωτήσεις
<<μονο αυτά ξέρεις για αυτόν τον Γάλλο, κάποιο επίθετο θα βοηθούσε πολύ >>
<<Πιέρ Φουσουν λέγεται, η αλλιως κόκκινος λαγός >>
<<κόκκινος λαγός? >> αναφώνησε ο Σνίτσεν <<αυτοί οι κομμουνιστές δεν έχουν καθόλου φαντασία >>
<<είσαι ένας ποταπος προδότης >> φώναξε ο Τομας στον άνδρα που μόλις είχε αποκαλύψει τον σύνδεσμο τους
<<Σνίτσεν, ελευθέρωσε τα χέρια αυτού του άνδρα, Και κανε τον γενναίο από εδώ να το βουλώσει επιτέλους >> ο Σνίτσεν έκανε ότι τον διέταξε.
Ο άνδρας έπεσε στα πόδια του Αλεξάντερ
<<σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ πολυ>>είπε κλαίγοντας,
<<φτάνει >>τον κοίταξε υποτιμητικά και τον κλώτσησε ελαφρά για να απελευθερώσει τα πόδια του.
<<ξέρετε ποιο είναι τώρα το πρόβλημα, ότι αυτός εδώ ο άνδρας δεν μου είπε κάτι το σπουδαίο, απλός ένα όνομα >>είπε και χτύπησε το χέρι του με δύναμη πάνω στο τραπέζι <<τι να το κάνω  ένα όνομα >>φώναξε και έκανε νεύμα στον Σνίτσεν να σκοτώσει τον άνδρα που μόλις είχε ελευθερώσει, ο Σνίτσεν πλησίασε τον Άνδρα ο οποίος ετρεμε απο τον φόβο του<<γιατί? Σας είπα όλα όσα ήξερα δεν ξέρω τίποτα παραπάνω >> είπε, τότε ο Σνίτσεν ακούμπησε το πιστόλι στο κρόταφο του και οπλιζοντας του απάντησε <<είσαι ρουφιάνος και στους ρουφιανους αξίζει θάνατος >> και τράβηξε την σκανδάλη, το κατακόκκινο αίμα του άμοιρου άνδρα πετάχτηκε πανω στο λευκό πουκάμισο του Στρατηγού
<<γαμωτο Σνίτσεν με λέρωσες >>
Ο Σνίτσεν ανασηκωσε τους ώμους του καθώς ο Τόμας άρχισε να φωνάζει ξανά <<είστε καθάρματα και οι δυο αλλά εσύ ο ξανθός είσαι ο ποιο απαίσιος άνθρωπος που έχω δει, αυτός ο άνδρας ήταν ένας δειλός ναι!  ,αλλά του υποσχεθήκατε  ελευθερία >>
Ο Αλεξάντερ σκούπισε τα αίματα από αριστερό του μάγουλο και κοίταξε τον Τόμας
<<δεν ήταν δειλός ήταν ένας προδότης, ένας άχρηστος προδότης μάλιστα, εγώ ο λαός μου και οι ιδέες μου δεν δέχονται την προδοσία, εσείς οι κομμουνιστές πάλι με την πρώτη ευκαιρία γίνεστε ρουφιανοι των ιδεών σας κάθε προδότης πρέπει να πεθαίνει από όπου και αν προέρχεται >>
<<και εμείς τι θα γίνουμε >>ρώτησε ο Ραουλ
<<θα εκτελεστειτε αύριο>> είπε και κατέβασε τα μανίκια του, κούμπωσε τα χρυσά μανικετόκουμπα και γύρισε προς τον Σνίτσεν
<<πρέπει να φύγω έχω αφήσει μια κουβέντα με την Αρλιν στην μέση >>
                         
                         ***

Εκείνο το βράδυ η Αρλιν είχε φτιάξει την κατάλληλη ατμόσφαιρα για να του ανακοινώσει το χαρμόσυνο γεγονός  ,είχε φορέσει
Τα μαύρα εσώρουχα που τόσο πολύ του άρεσαν  και είχε αρχίσει να πίνει από νωρίς  να να βρει την χαμένη της αυτοπεποίθηση
....