1 Saat Sonra..
Bu bir saatte Melis, aksel, barış ve alara gelmişlerdir..
* Ha bu arada doktorun inatla yaptığı elektro şoklar sayesinde kerem’in kalp atışları normale döndü..
Doktor odadan çıktı, bunu gören herkes yanına koştu;
Zeynep: Kerem nasıl?
Alara: Abim iyi dimi?
Barış: Uyandı mı?
Doktor: Öncelikle sakin olun.. Bir saat önce kalbi durdu ama normale dönmesini sağladık.. Fakat hayati tehlikesi devam ediyor..
Alara: A-ama iyi olacak dimi?
Doktor: Şuan bişey söyleyemem.. Onu zaman gösterecek.. Ayrıca uyansa da eskisi gibi olamayabilir
Zeynep: N-nasıl yani?
Doktor: Başına aldığı sert darbe yüzünden beyin damarlarında hasar kalabilir.. Bir daha hiç yürüyemeyebilir veya konuşamayabilir.. Ya da..
Barış: Y-ya da?
Doktor: Sizleri hatırlamayabilir..
Zeynep: H-hayır! Öyle bişey olmayacak.. Kerem normal bir şekilde uyanacak! Bunların hiç biri olamayacak! ‘diye bağırdı bir yandan da ağlıyordu.. Melis yanına gelip sarıldı arkadaşına;
Melis: Şşş zeynep yapma böyle, sakin ol..
Zeynep: Melis sende bişey söylesene.. Kerem’e bişey olmayacak, uyanacak - eskisi gibi olacak desene!
Melis: Tamam canım uyanıcak, ağlama artık.. Gel hadi dışarı çıkalım biraz hava al ‘deyip aksel ile birlikte zeynep’i dışarı çıkardılar.. bu sırada Alara hiç bişey söylemeden abisinin yattığı yoğun bakımın önüne geldi ve pencereden abisine baktı.. Sonra dayanamayıp konuştu;
Alara: A-abi ne olur bırakma beni. Bi sen varsın sende gitme ne olur 'dedi gözyaşları içinde sonra barış yanına gitti
Barış: Alara ağlama.. Abin iyi olacak
Alara: Olacak dimi? Oda beni bırakıp gitmez dimi?
Barış: Gitmez canım.. O seni bırakamaz ki.. Gel buraya ‘derip alara’ya sarıldı..
