28. Bölüm

663 24 0
                                    

Biraz yürüdükten sonra potanın oraya baktım ama kimseyi göremedim.. Sonra biraz daha yürüdüm ve salonun ortalarına doğru geld.. (durdum)  Bir dakika ya K-kerem bir kızla öpüşüyordu, istemsizce elimdeki çantayı düşürdüm;

Zeynep: (gözlerimden yaşlar akıyordu) Keremm!

Kerem: Zeynep? ‘dedi şaşkınlıkla

Zeynep: Nerde o kız, ha nerde?

Kerem: N-ne kızı Zeynep? İyi misin sen?

Zeynep: İyiyim, çok iyiyim hatta.. Nerde o kız?!

Kerem: Güzelim sen rüya filan mı gördün yine? Adımı söyleyerek uyandın ‘deyince Zeynep etrafına baktı, odasındaydı..

Zeynep: N-nasıl ya? Ben okula gelmiştim, senin yanına salona gelince..

Kerem: Ee?

Zeynep: Seni bir kızla öpüşürken gördüm.. Şimdi o rüya mıydı?

Kerem: Sence Zeynep? Gerçek olmasını mı bekliyordun?

Zeynep: H-hayır, of!

Kerem: Bu kaçıncı rüya güzelim, düşünme artık öyle şeyler.. Bak ben senin yanındayım, elini tutuyorum, sarılıyorum, öpüyorum..  Başka kimse yok.. Benim için sadece sen ve kızlarım varsınız tamam mı? Artık o kötü düşünceleri çıkar aklından, lütfen

Zeynep: Tamam ‘deyip tekrar yatarlar ve Zeynep, kerem’e sarılır.. Keremde sıkıca sarılıp saçına öpücük kondurur ve kendilerini tekrar uykuya teslim ederler..

2 Gün Sonra..

Zeynep ve kerem otururlarken kapı çalar;

Kerem: Birini mi bekliyorduk?

Zeynep: Hayır ‘deyince kerem kalkıp kapıyı açar

İpek: Keyemm! ‘deyip babasının kucağından kerem’in kucağına atlar, kerem de gülümseyerek sarılır miniğe

Aksel: Kerem’i gördü bizi unuttu yine küçük hanım

Melis: Aksel!

Kerem: (güler) Hoş geldiniz

Aksel: Hoş bulduk kardeşim

Zeynep: Kerem, kim geldi?

Melis: Biz geldik canım ‘deyip içeri geçerler..

... Hayata Tutunmak ... (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin