Zeynep mutfakta kahvaltı hazırlarken kerem aniden arkasından sarılır;
Zeynep: Hi!
Kerem: Korkuttum mu?
Zeynep: Biraz
Kerem: Özür dilerim güzelim ‘der ve açıkta olan omzunu öper
Zeynep: Kerem, rahat dur!
Kerem: Ne yaptım ki? ‘der ve yanağını öper
Zeynep: Bak masal görürse kıskanır
Kerem: Görsün (geri çekilir) Y-yok yada görmesin..
Zeynep: (güler) Ne o, korktun mu?
Kerem: Korkmaktan değil de.. Açıkla yapmaktan yoruldum
Zeynep: Seni çok seviyor ‘der önünü dönüp kerem’e bakarken
Kerem: Bende onu çok seviyorum ama sence normal mi?
Zeynep: Anlamadım, ne normal mi?
Kerem: Beni bu kadar kıskanması, sürekli yanımda olmak istemesi
Zeynep: (gülümser) Normal bence.. Yani tamam bazen fazla kıskanıyor, hatta beni bile ama.. Seni çok sevdiği için hepsi..
Kerem: Biliyorum ama bazen fazla gibi geliyor.. Daha da artar diye korkuyorum açıkçası
Zeynep: Korkma canım.. Psikolog ile konuşmuştuk ya.. Kızlar babalarına düşkün olurlarmış, bazıları az bazıları fazla
Kerem: (derin bir nefes alır) Doğru
Zeynep: Kahvaltı hazır, hadi kaldır kızları ‘der ve kerem’i öpüp geri arkasını döner.. Kerem de gülerek yukarı çıkar..
-----
Pazar olduğu için herkes uyuyordur.. Melis hariç o erkenden kalkmış, temizlik yapıyordur.. İpek sese uyanıp gelir;
İpek: (gözünü ovuşturarak) Anne ne yapıyorsun ya sabah, sabah
Melis: Hı! Birtanem uyandırdım mı?
İpek: Evet ‘der Melis önünde eğilir;
Melis: Kıyamam koş babanın yanında yat hem oraya ses gitmez hem de ben yokken rahat, rahat yatarsınız baba kız
