27. Bölüm

687 26 0
                                    

1 Ay Sonra..

Zeynep ve kerem televizyon izlerken kapı çalar;

Kerem: Ben bakarım hayatım ‘der ve kalkıp açar, gelen alara’dır..

Alara: Selam abicim ‘deyip öper..

Kerem: Hoş geldin prensesim

Alara: Hoş buldum

Kerem: Geç hadi ‘der ve beraber içeri geçerler

Zeynep: Kim gelmiş keremm?

Alara: Ben geldim Zeynep

Zeynep: A-a sen bizim evin yolunu biliyor muydun?

Alara: Yaa Zeynep aşk olsun! Abi bişey söyle karına

Kerem: (güler) Valla hiç kusura bakma küçük hanım, Zeynep haklı.. Kaç zaman oldu ne arıyorsun, ne geliyorsun

Alara: Ya ne yapayım? Yeni mezun olduğum için klinikte sürekli nöbet yazıyorlar.. Dünde nöbetim vardı ma uykusuz olmama rağmen geldim.. Hı ama size gelmedim ben (zeynep’in karnını okşar) yiyenlerim için geldim

Zeynep: (güler) Kerem görüyor musun? Daha şimdiden pabucumuz dama atıldı

Kerem: Gördüm güzelim.. Hemen trip atmaya başladı bizimki.. Biz buna büyüdü doktor oldu diyoruz ama hanım efendi hala küçük çocuk gibi

Alara: Hıı! Ben mi küçük çocuk gibiyim? 24 yaşına geldim abicim hatırlatırım!

Kerem: Bu işler yaşla olsaydı, ohooo ‘der gülerek

Alara: Abi!

Zeynep: Kerem tamam kızdırma kızı, hadi sen bize çay yap

Alara: (güler) A-abim mi yapıcak?

Zeynep: Hıhı

Kerem: Alara gülme! Gülme dedim!

Alara: T-tamam gülmüyorum ‘der dudaklarını gülmemek için birbirine bastırarak.. Kerem isteksizce yerinden kalkıp mutfağa gider.. Alara da tuttuğu kahkahasını serbest bırakır

Alara: Z-zeynep, sen ne yaptın abime? ‘der gülerek

Zeynep: Şişş sessiz ol duyacak şimdi ‘der ama oda gülüyordur

Alara: Yemekte yapıyor mu? Böyle önlük filan takıp?

Zeynep: Son zamanlarda yapıyor mecburen

Alara: Ayy çok güldüm ya.. Helal olsun sana Zeynep! Benim yıllarca yapamadığımı yapıyorsun ‘der o sırada içeriden kerem gelir ve kızlar susarlar

Kerem: Ne oldu, niye sustunuz birden?

Zeynep: H-hiç aşkım.. Yok bişey.. Eee çaylar?

Kerem: Demleniyor güzelim.. (güler) Sen çaya mı aşerdin yoksa?

Alara: Zeynep, senin aşermelerin bitmemiş miydi?

Zeynep: Y-yok bitmedi ‘dedi alara’ya kaş göz yaparak

Alara: Haa ben yanlış hatırlıyorum o zaman ‘dedi ama kerem bir kere duymuştu

Kerem: Bir dakika, bir dakika.. Senin aşermelerin bitti mi? ‘dedi kaşlarını kaldırarak

Zeynep: Hayır kerem, alara karışt..

Kerem: Zeynep!

Zeynep: Of tamam bitti!

Kerem: Ne zaman?

Zeynep: Imm şey

Kerem: Ney?

Zeynep: Ya şey işte

Kerem: Ağzında geveleme Zeynep, söyle ne zaman bitti?!

Zeynep: Geçen işte..

Kerem: Geçen gün mü?

Zeynep: Çık, hayır

Kerem: Hafta?

Zeynep: Y-yok

Kerem: 2 hafta,3 hafta?

Zeynep: Imm hayır

Kerem: Ne zaman?!

Zeynep: Öff! Geçen ay

Kerem: Ne! Senin aşermen geçen ay bitti ve ben bunu şimdi öğren.. (durdu) Bir dakika sen 2 hafta boyunca geceleri beni uyandırıp ‘kerem canım şunu istedi, kerem canım bunu istedi!’ demedin mi?

Zeynep: Dedim mi?

Kerem: Zeynep bilmiyormuş gibi davranma.. Daha iki gün önce gecenin 3’ünde beni uyandırıp ‘kerem canım kancıla yoğurdu istiyor’ demedin mi?

Alara: (güler) Zeynep, sen o saatte abimi kanlıca’ya mı gönderdin?

Zeynep: Ya ama ne yapim hep merak ediyordum, kanlıca yoğurdunu.. Merak ediyorum desem gitmezdin, bend..

Kerem: Sende aşeriyorum deyip beni gecenin 3’ünde kanlıca’ya gönderdin, bravo Zeynep!

Alara: Senden korkulur valla Zeynep ‘deyip güler

Kerem: Gülme alara! Bak hala gülüyor!

Zeynep: Keremm çok mu kızdın? ‘dedi dudaklarını büzüp masum, masum bakarak

Kerem: Bakma öyle Zeynep!

Zeynep: Ya ama keremm

Kerem: Sen bana böyle bakınca ben kızamıyorum ki! (iç çekti) Neyse ben çaya bakıp geliyorum ‘dedi ve kalkıp mutfağa gitti

Zeynep: Hıh ucuz yırttık

Alara: Sende nasıl kurtaracağını iyi biliyorsun

Zeynep: Ee olsun o kadar da ‘deyip göz kırptı sonra dayanamayıp güldüler..

1 Hafta Sonra..  ‘Zeynep’in Ağzından’

Evde oturmaktan sıkıldım ve Kerem’in yanına okula gitmeye karar verdim.. Hem kerem’i görmüş olacaktım hem de aylardır uzak kaldığı öğrencilerimi..  Odama çıkıp bir elbise giydim, üstüne de ince ceket.. Saçlarımı da sola topladım ve çantamı alıp evden çıktım.. Okula gelince taksiden indim ve uzun bir süre özlediğim okulumuza baktım. Kerem ile benim okuluma..

 ‘Özel Sayer Spor Okulu’

Gülümseyerek içeri girdim..  Gördüğüm kişiler ile konuştum. Hepsi beni özlediklerini söylediler. Konuşma faslı bitince  Kerem’in olduğu  salonuna geldim.. Kapıda kimseyi göremeyince içeride öğrenci olup-olmadığını soramadım ve içeri girdim.  Biraz yürüdükten sonra potanın oraya baktım ama kimseyi göremedim.. Sonra biraz daha yürüdüm ve salonun ortalarına doğru geld.. (durdum)  Bir dakika ya K-kerem bir kızla öpüşüyordu, istemsizce elimdeki çantayı düşürdüm;

Zeynep: (gözlerimden yaşlar akıyordu) Keremm!

... Hayata Tutunmak ... (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin