shσtgun wєddíng || chαnвαєk

bölüm 4

Berbat bir hayat yaşamak zorunda kalacaktım. Ama neden beni secmişti. Etrafta başkası yokmuş gibi.

Amacı neydi. Gerçekler ne? Bu oyunu kim başlattı? Kim bana oyun oynuyor? Babam iyi mi? Neden babamı kaçırdı?

Kendimi sonsuzluğa bırakacaktım. Sorunlarımı bu sefer abimle değil kendim halledecektim.

"baekhyun!" ses ile gözyaşlarımı sildim.

Jongin gelmişti. Beni almaya gelmişti.

Chanyeol kahkaha atınca bütün gözler ona döndü.

"Ve kadro tamam! Hoşgeldin jongin! Biz de seni bekliyorduk"

Ama chanyeol, jongin'le benim sevgili olduğumu nerden biliyordu ki?

"Baek yanıma gel" yanına gidecekken bileğden tutuldum.

"Yerinde kal baek!" Chanyeol sinirle konuştuğunda bir şey olmasından korkuyordum. Ya jongin'e bir şey olursa!

Jongin yanıma gelip elimden tuttu. Yanına çekildiğimde koluna sarıldım.

"Jongin biliyorsun bu iddia'yı ben kazandım"

"Bu umrumda değil! Ben onu seviyorum! Ve sen onu sevmiyorsun bile! Saçmalama! İddia falan yok ortada!"

"Baekhyun'un seni bu kadar değiştireceğini bilemezdim! Sırf para için onunla sevgili oldun!"

Duyduklarım beni yıkarken jongin beni kolları arasına aldı.

"Evet iddia öyleydi ama ben ona aşık oldum. Seninle davalık olduğumuz zamanları hatırlıyor musun? Ne kadar aşağılıktın! Bir insanı tehtid ederek elde edemezsin! Babası senin yüzünden ne halde Seni mahvetmemi istemiyorsan defol!"

"Kocamı benden alamazsın!"

"Ne!"

"Evlendik jongin! Şimdi kocamdan ve bizden uzak dur!"
Chanyeol kolumdan sürüleyip dışarı çıkardı beni. Jonginden nefret ediyorum. Beni gerçekten sevdiğini sandım. Bir iddia uğruna bana yaklaştı.

Gururumla oynadı!

Arabaya bindiğimde bunun hesabını chanyeol'e soracaktım.

"Ne demek oluyor bu! Bir iddia uğruna benimle mi evlendin ha!"

"Sakin ol baekhyun evde konuşuruz"

"Hayır şimdi konuşucaz!"chanyeol şakaklarını ovalayıp bana döndü.

"Evet her şey bir iddiaydı. Ve seninle oynadı o anladın mı?"

"Nasıl yaparsınız ya nasıl? Benimle neden oynuyorsunuz siz! iyiki annemler yoktu. Senden ve ondan nefret ediyorum! Bırak beni gidicem ben!"

Kulpa uzandığımda kolumdan çevirdi. Çenemden tutup dudaklarımızı birleştirdi.

O kadar nazikti ki. Bu hissi daha önce hiç tatmamıştım. Ellerini yüzüme koydu. Karşılık verdim. Ellerimi onun yüzüne koydum. Ben bu adama karşı boşmuydum yani.değildim. bir şeyler vardı ama anlayamıyordum.

Ayrılmak zorunda kaldım.

"B..ben özür dilerim"

"Baekhyun! Gözlerini kaçırma benden. Seni seviyorum."demin ki kaba adam gitti yerine romantik bir adam geldi.

"İnanamıyorum chanyeol sana güvenemiyorum! Biraz önce duyduklarımdan sonra nefes alamadım chanyeol. Seni sevmemi sağla ne olur."chanyeol baekhyun'un elini tuttu.

"Sana bunu kanıtlayacağım baekhyun. Beni sevmeni sağlayacağım"

Konuştuktan sonra chanyeol arabayı sürmeye başladı içimde bir huzur vardı. Belirsiz bir huzur...