shσtgun wєddíng || chαnвαєk

23.bölüm

Aşağıda chanyeol vardı. Allhtan chanhyun uyuyordu, yoksa tekarar kötü şeyler olacaktı. Salona indiğimizde gözlerimiz buluştu.

"Ne işin var senin burda!" derin bir nefes alıp verdi.

"Sadece chanhyun ile konuşmaya geldim" o olaylardan sonra hangi yüzle böyle yapabiliyordu.

"Görmeyeceksin onu! Seni görmek istediğini sanmıyorum"

"Ben.oğlumla.konuşmaya.geldim!" sesi yüksek çıktığında ürkmüştüm. Bağırdığına bile inanamıyorum.

"Ses tonuna dikat et chanyeol! Birazdan uyanır. Sende defolur gidersin yeni karının yanına" küstahca sırıttığında üzerine atlamamak için kendimi zor tutuyordum.

"Evet evde beni bekliyor. Ama oğlum ile konuşmadan gitmem" bir anda kapı çalınca koşup kapıyı açtım. Daniel elinde çiçekle belirmişti.

"Ah hoşgeldin" boynuna sarıldım. Yanağından öpüp geri çekildim.

"Hoş buldum. Yanlış bir zamanda mı geldim. Ve bunlar senin için"

"Ahh hayır tam zamanında geldin. Gel biz odaya çıkalım"

Çiçekleri alıp ldaya çıktık. Gitmedende chanhyun'a baktım. Uyanmıştı, kucağıma alıp aşağı indirdim.

"Bak oğlum baban geldi" kollarını boynuma sarıp kafasını omzuma yasladı.

"Baekhyun sen taşıma onu. Hamilesin unutma" luhan elimden aldığında biraz canım sıkılmıştı ama bir şey diyemedim.

"Ben onu görmek istemiyorum! O benim babam deyil!" ani çıkışıyla herkes korkmuştu.

"Ama chanhyun. Babaya böyle yapma. Bak seni görmek için gelmiş hadi affet onu"

"Affedeyim ama bir şartla! Babam appa mı öpsün. Her zaman yapıyoylaydı bunu. Tam buydan" dudaklarını gösterdiğinde herkes tedirgin olmuştu. Ne yani chanyeol beni mi öpecekti. Daha neler!

"Olmaz chanhyun. Baban ve ben küsme oyunu oynuyoruz ve hiç öpmeyeceğiz birbirimizi"

Dudaklarını büzmüştü.

"Bana ne! Öpecek işte!" ikilettiğinde mecbhr chanyeol kalkıp bana yaklaştı. Dudaklarıma öpücük bırakıp geri çekildi. Ne kadar da özlemiştim bu hissi.

"Tamam mı chanhyun?" kafa sallayıp kollarını babasının boynuna sardı.

"Affettim"

"Neyse daniel yukarda, ben yanına gidiyorum" hızla odama girdiğimde daniel kitaplarıma bakıyordu.

"Kristan hannah , gece yolu... daha önce okumuştum. Gerçekten güzel"

"Yeni aldım daha bilmiyorum. Ama en kısa zamanda okuyacağım" ikimizde yatağıma geçip oturduk. Bir süre sessizlik hakim oldu. İkimizde ne diyeceğimizi bilmiyorduk.

"O gelmiş..." anlamadım bakışları atarken baktım gözlerine.

"Kim? Chanyeol mü?"

"Evet."

"Ahh boşversene onu. Oğlu için gelmiş" tekrar sessizlik hakim olurken bu sefer ben konuştum.

"Karar verdim..." hızla gözleri gözlerimle buluştu.

"Kabul ediyorum daniel. Bana her şeyi unuttur olur mu? Mutlu et bizi" elini tutup konuştum.

"Baekhyun! Gerçekten mi! Ben...ben çok sevindim. Emin ol seni ve cocuklarını çok mutlu edeceğim söz veriyorum" elimi öpmeye devam ederken kahkaha attım.

"Tamam dur daniel... Ahahahaha..." ellerimi kurtarıp boynuna sarıldım. Galiba her şeye sıfırdan başlamalıydım. Chanyeol'ü unutmalı ve daniel ile yenidsn başlamalıydım.

"Gidelim burdan, cıkaralım herkesi hayatımızdan hm? Mutlu olalım"

" gidelim daniel, gidelim" elimden tutup yüzüme yaklaştı. Aramızda 1 santim kala kapı aniden açılmıştı. Chanyeol burnundan soluyordu.

"Neler oluyor burada!" ikimizde birbirimize şaşkınlıkla baktık. Ne hakla odama girebiliyordu.,tam atılacakken daniel önüme geçti.

"Neden soruyorsun? Sanane!"

"Baekhyun! Sana neler oluyor burda dedim!"

"Bak chanyeol! Siz boşandınız ve biz yeni bir hayata başlayacağız. Seni görmek istemiyor. Bizden, ailemden uzak dur!"

"Vayy. Ne ara aile oldunuz siz ya. Beni unutamadığını sanıyordum baekhyun" sessizlik oluştuğunda daniel elimden tutup beni evden çıkardı. Neler çekiyordum böyle. Chanyeol'ü hala severken. Başkası ile neden birlikte oluyordum.

"Baekhyun. Yarın için nikah tarihi alacağım. Eğer izin verirsen. Ve hep birlikte ingiltereye gidelim" ingiltereye gitmek biraz fazlaydı.

"Ama ailem burda daniel. İngiltere uzak değil mi?"

"Merak etme istediğin zaman buraya gelebiliriz"

"Peki. Yarın için tarih al" kollarımı beline sarıp sarıldım. Kafamıda göğsüne yasladım. Kalbi o kadar hızlı atıyordu ki.

-phiochanbaek-