shσtgun wєddíng || chαnвαєk

12.bölüm

~park baekhyun~

sessizlik bürüdü ortalığı. ikimizde konuşmuyorduk. Birbirimize bu kadar hasret kalmışken neden konuşmadığımızı hala anlamıyordum.

"Chanyeol..." basını kaldırıp bana baktı.

"Efendim?"

"Neden susuyorsun?"

"Bilmiyorum. Hala seni bulmanın şokundayım galiba" iç çekip konuştu.

"Özledim seni..." yanaklarımın kızardığına yemin edebilirdim.

Kalkıp yanına oturdum.

"Chanyeol konuş benimle! Sen bu değilsin! Özlemedin mi beni ha?"

Basını kaldırıp bana baktı. Aşkla bakıyordu yine.

"Özledim baekhyun hemde fazlasıyla"

Yüzüme eğilip dudaklarım kapandı.

Bugün onun kollarından başka bir yerde olmak istemiyordum. Ama chanhyun gelebilirdi.

"Chanyeol. Chanhyun gelebilir"

"Hızlı olacağız bebeğim"

Odama yöneldik.

Her şey yeniden başlamıştı...

○°●°●°●°●°●°●°●

"Appa ben geldim!"

Chanhyun'un sesiyle chanyeol'ü üzerimden ittim.

"Chanhyun!"

Üzerime pantalon ve gömlek geçirdim.

Hızla aşağı indim. Meraklı gözlerle bana bakarken yakaladım.

"Appa neden nefes nefesesin?"

"Bir şey yok bebeğim tao nerede?"

"Onun işleri varmış gitti beni bırakıp"

"Peki bebeğim hadi bak saat 5 oldu uyku zamanı biraz uyumaya ne dersin?"

"Tamam appa ama chanyeol appa nerede?"

"Uyuyor bebeğim hadi"

Kucağıma alıp odasına çıkardım.

Yorulduğu belliydi. Beşiğine yatırır yatırmaz uykuya dalmıştı.

Bir an aklıma chanyeol geldi. Gülümsemeyle odamıza gittim.

Ama chnyeol yoktu. Banyodan gelen seslerle gitmediğini anladım.

Bende banyo yapmak için dolabıma yöneldim. Bir tişört ve pantolon aldım.

Chanhyun uyanmadan banyomu yapmalıydım.

Kapının açılmasıyla chanyeol göründü

Belinde havlu vardı ve üzeinde hiç bir şey yoktu. Lanettt.

"Sevgilim chanhyun uyanırsa bakar mısın?"

"Tabi bakarım" chanyeol'ün yanağından öpüp banyoya girdim.

Chanhyun uyanmadan çıkmalıydım.

●°•○°●°°●°

Banyodan çıktığımda etrafta ses duymadım. Galiba chanhyun uyanmamıştı.

Üzerimi giyinip aşağı indim. Chanyeol telefonu ile oynuyordu.

Artık onun evde olmasına o kadar sevinmiştim ki...

"Gel bebeğim" chanyeol çağırınca hemen yanına gittim.

O çikolata vanilya kokusunu içime çektim.

"Chanhyun uyanmadı değil mi?"

"Yok uyanmadı"

Telefonunu kapatıp beni kucağına çekti.

"Şu tao meselesini konuşsak diyorum"

Haklıydı. Hala o konuyu açmamıştık.

"Konuşalım" dedim sessiz ama bir o kadar da çekingen...

"Kim bu çocuk? Seni nerden tanıyor? Neden seni kurtardı?"

Bir yerden başlamalıydım.

"Tao ben lisedeyken beni seviyormuş. Daha sonra beni bulmuş araştırmıs. Jongin'in elinde olduğumu òğrenince bni kurtarmak icin polisle iş birliği yapmış. Olay bu" ben anlattıkça kaşları çatılıyor. Yüz hatları geriliyordu.

"Seni hala seviyor mu peki?"

Gözlerine bakmak için basımı kaldırdım.

"Bilmiyorum ama galiba evet..."

Elimi tutuşu sertleşmisti. Bir şey yapmasından korkuyordum.

"Eşyaları topla benim eve gdçiyoruz. Burada daha fazla kalmanıza izin veremem!"

Bu konularda çok titizdi. Şu 3 yılda yaşamadığım sey kalmamıştı.

"Ama tao ne olacak?"

"Baekhyun! Tao bizi ilgilendidmiyor!"

"Ama beni kurtaran o! O olmasaydı biz şu an birlikte olamazdık"

Sinirlenmeme engel olamadım. Beni kurtaran birini yüz üstü bırakamazdım!

"Baekhyun bu bizi ilgilendirmiyor. Ona kurtar diyen olmadı! Sen ve chanhyun'u alıp burdan gideceğim!"

"Chanyeol neden anlamak istemiyorsun! Tao diyorum. O olmasaydı biz bu halde olmazdık diyorum ya!"

Chanyeol daha da sinirlenmişti. Onun bu halinden çok korkuyordum. Ama tao'yuda bırakmak istemiyordum.

"Baekhyun artık bu evden gideceğiz!"

Yüzünde ki damarlar ortaya çıkınca onu sakinleştirmem gerektiğini anladım.

"Chanyeol..." fısıldayarak elimi yüzünde gezdirdim.

Gözlerime bakmıyordu.

"Chanyeol yüzüme bak" hala bakmıyordu.

Çenesinden tutup bana bakmasını sağladım.

"Tamam özür dilerim. Biraz ileri gittim. Bu evden gidelim ama tao ile konuşmamazlık yapmayalım olur mu?"

Dudağına uzanıp kuru bir öpücük bıraktım.

Hala kucağında olduğum için rahat ulaşabilmistim

"Peki baekhyun öyle olsun"

Chanyeol dudaklarıma uzandığında ona karsılık verdim.

Soluksuz kalana kadar ayrılmadık.

Ama aramıza minik bir şey girdiğinde ayrılmak zorunda kaldık

"Yaa appa beni de alın kıskanıyoyum bennnn"

Dudaklarını büzdüğünde onu kucağıma aldım.

Chanhyun ve ben chanyeol'ün kucağında olduğumuz için chanyeol bize kocaman sarılmıştı.

"Boğugluyoyum appa!"

Chanyeol kahkaha atarak kollarını açtığında oğluna daha sıkı sarıldı.

Bende kucağından kalkıp mutfağa gittim.

Doyurmam gereken 3 tane dev vardı.

-phiochanbaek-