shσtgun wєddíng || chαnвαєk

1.bölüm

Sabah gün ışıkları ile uyandım. Yanımda annem vardı. Normalde hep onunla uyurum.

Yataktan kalkıp mutfağa indim. Abim Sehun, kardeşim soo halen uyuyordu.

Kahvaltı yine bana düşmüştü. Evde en iyi yemek yapan ben olunca gayet normal.

Dolaptan yumurta çıkarıp omlet yapmaya karar verdim.

Masayı hazırladıktan sonra yemeği almak için mutfağa gittim.

Omlet tabaklar koyarken belime sarılan kollara irkildim.

"benim miniğim nasılmış bakalım?"

"abi korkuttun beni"

"korkma korkma. Anneler uyandı mı?"

"haa onlar halen uyuyorlar. Bugün günlerden pazartesi soo okula başlıyor e bizde biliyorsun"

"her zaman ki rutin şeyler baekhyun. Ben anneleri kaldırayım"

Abim odalara çıkarken bende masayı hazır ettim.

Herkes geldikten sonra kahvaltıya oturduk.

"hyung ben şimdi üniversiteye mi başladım? Tanrım çok heycanlıyım"

"evet tatlım zorlanacaksın ama yapacaksın sen"

"baekhyun korkutma çocuğu yapar kardeşim"

Abime kaşlarımı çatı baktım

"abi bende yapamaz demiyorum ki yapar tabi"

"hadi ama çocuklar geç kalıyorsunuz"

annem son sözü söyleyince hep beraber masadan kalktık.

Herkes hazır olunca abim beni kafeye miniğimizide okuluna bıraktı.

Babam bugün yurtdışı dan gelecekti. Çalışmak için gidiyordu. Ayda bir geliyordu ve benim ona güzel bir sürprizim vardı.

Cafe geldiğimde patronu selamladım.

"hoş geldin byun"

"hoşbuldum efendim nasılsınız?"

"seni gördüm daha iyi oldum byun"

Patron sapığın tekiydi. Sürekli bana asılıyor. Aileme anlatmak istemiyordum. Eğer anlatırsam işimden olurdum.

Abimin sinirlenince ki hali hiç hayra alamet değildi.

Soyunma odasına gidip Üzerimi değiştirdim. Sabah sabah yine müşteriler dolmuştu.

Masaları tek tek dolaştım.

3. Masaya geldiğimde yine o çocuk ordaydı. Uzun boylu yakışıklı göz alıcıydı.

Ama tek bir sorun vardı. Yanında bir kız getirmişti. Her zaman tek olan çocuğun yanında kız vardı.

Ondan hoşlanıyordum. Ama bana bir şey demek düşmeyeceği için sustum.

"ne alırdınız?"

"ayy aşkoommm akşam sinemaya gidelim miiiiiii nolurrr" bu adam bu kadınla nasıl olabiliyordu. Çocuk bir anda ayağa fırladı.

"Aa aşkım sen burda mıydın ya . Anlarsın işte sadece iş gel bak sana anlatıncam ben"

Kolumdan çekiştirdiği gibi dışarı çıkardı beni.

"beyefendi kolumu bırakın lütfen"

"ya kusura bakma sadece o kadından kurtulmak içindi" kaşlarımı çatıp elimle ittim.

"salak mısın sen be benimi buldun durduk yere!"

"yaa Jong in neler oluyor kim bu adam ah jongiiinnn!"

Bu çocuğun bundan kaçması gayet normal.

Ben kadına bakakalmıştım. Bir anda Jong in denen adam çenemde tutup beni öptü.

Ne kadar hoşlansam da   beni ulu orta yerde öpmeye hakkı yok.

Kendimi kurtardığımda tokadı yapıştırdım

" naptığını sanıyorsun sen ha"

"özür dilerim affet beni" bir anda yanımdan uzaklaştı. Öylece kalakalmıştım. Şu an onu bir kaşık suda boğabilirdim.

Hızla içeri geri girdim. Cebimden not defterini çıkarttım. Ama cebimden düşen kağıtla irkildim.

Yazan şeyi dikkatle okudum.

'bu benim numaram 0*********6 seni tanımak isterim tatlı çocuk. '

-Jong in

Yazıyordu.

Bu o çocuktu hayallerim gerçek mi olacaktı yani...

1 saat sonra

"evet kanka bir anda öptü ya şaşırdım kaldım bende" hala o anı arkadaşıma anlatmakla meşguldüm.

"hayallerin gerçek oldu desene"

"ayy oldu dimi, ya bide kağıt bırakmış" Elimde kağıtla gülerek oynuyordum.

Bir kaç dakika sonra önümde bir araba durdu.

Siyah, lüks bir arabayı. Camı yavaşça aşağı indi.

"merhaba..."

"Sen"

-phiochanbaek-

Yorum ve oylarınızı bekliyorum...