Gözlerin diyorum kadın,
Bakmaya yetmiyor cesaretim..
Saçların diyorum kadın,
Tutmaya yetişmiyor ellerim..Sen diyorum kadın,
Nasıl da benim değilsin !
Nasıl da senin değilim !
Nasıl da yokuz birbirimize..
Yazık değil mi ikimize- AHMET BATMAN
Gözlerini açık tutmaya çalıştım dürterek. Acı içinde inlerken ellerim titremeye başladı. Etrafımızdaki insanlar bize bakıyor pınar şok geçiriyordu. Miray tekrar öksürdú
"Sakin ol ambulansı aradım şimdi gelecek sana birşey olmasına izin vermem !" Ben bunları dedikten sonra gülmeye çalıştı ama acı yine vücuduna saplanmis olmali ki inledi tekrardan.
"B-ben senin... bana yaşattığını sana y-yaşatmayacağım.. vücudum uyuşuyor üşüyorum" yüzü kireç gibi olmuştu gözlerinin altı kızarmış sarı saçları kana bulanmıştı ama o hala güzeldi. Saçlarını okşayıp sakinleştirmeye çalıştım
"Isıtıcam seni doktor sakın bana intikam olsun diye gitme yemin ederim bu sefer peşinden gelirim.."
"B-ben uyandıktan sonra hayatımdan defol s-seni görmek istemiyorum" ve gözleri kapandı. Telaşla onu dürtüp uyandırmaya uğraştım. Ama gözlerini açmıyordu. Sonunda gelen ambulansla derin derin nefes aldım. Onu kucağımdan alıp yatağa yatırdılar ve arabaya bindirdiler. Pınarı ambulansa bindirip bende arabamla onları takip ettim.
------------------------------------------------
3 saattir ameliyathanenin önünde mirayın çıkmasını bekliyorduk.
Kafayı yiyeceğim. Neden bugün ? Neden o bara gelmişti ?
Kapı açılınca hızla yerden kalktım doktor yüzünde ki maskeyi indirdi
"Iyi mi ? birşey söyleyin!"
"Bizi bayaga zorladı küçük hanım. Sol eli incinmis. Vücudunda yüzünde ezikler var. Fazlasıyla kan kaybetmiş ama durumu iyi. Dirayetli muşade altına alacağız geçmiş olsun"
Gidecek olan dokturu hemen durdurdum.
"Görebilecekmiyiz peki ?"
"Normal odaya alındığında elbette"
"Benim onu şimdi görmem lazım ama lütfen sadece 5 dakika hemen çıkarım sonra" doktor biraz tereddütte baksada sonradan kafasını salladı.
Odaya girdiğimde miray ifadesiz bir şekilde uzanıyordu. Serum ve bir kaç alet takılmıştı