14.Bölüm

924 70 10
                                    

Ateş kendine yeni yeni gelirken bende onu hastaneden nasıl çıkaracağımı düşünmeye başladım. Ateş şişede ki suyu içip bana döndü mahcup bakışlarıyla

A: Özür dilerim biraz fazla kaçırmışım buraya nasıl geldiğimi bile hatırlamıyorum

M: Biraz mı ?

Onu baştan aşağıya süzüp gözlerimi devirdim. Birazmış hastanede katliama çıkıyordu az daha, gelmiş biraz diyor.

M: Tamam hadi çık

Kapıya yürüdüm neredeyse 3 saattir burada mahsur kalmış gibi hissediyorum peki sebebi ne ?

Boran...

Neyse neyse atlattık sonuçta ve ateş hala hayatta. Kapının kilidini açar açmaz kapı aniden açıldı. Boran bodoslama odaya daldı

M: Yok artık nöbetmi tuttun ?

B: Farkındaysan yemek yiyeceğiz bende seni çağırmaya geldim

Benle konuşurken bana değil ateşe bakıyordu ateş yavaşça yerinden kalkıp bana döndü

A: Teşekkür ederim miray. Beni öylece bırakmadığın için

Elini omuzuma koyup gülümsedi.

B: Ölmene izin vermediği için de teşekkür etmelisin

Ateş gözlerini borandan kaçırıp kapıya ilerledi ve çıktı odadan. Bende ellerimi göğsümde kavusturup borana döndüm

M: Bak bunu daha ne kadar dile getireceğim bilmiyorum ama artık şu umarsız hareketlerine dikkat et. Ateşe birşey olabilirdi ve bu odaya öylece girip benimle senli benli konuşamazsın sen hastasin bende doktor sınırını aşma

Askıda önlüğü alıp üstüme giydim. Boran ise olduğu yerde beni izliyordu.

B: O sınırı biz zaten aştık küçük hanım hemde bahçede

Yaptığı ima kanın yanaklarima hücum etmesini sağlarken olduğum yerde kaldım

M: Unut onu öyle birşey yaşanmadı farzet çünkü aramızda dağlar kadar fark var

B: Neden düşünmeden konuşuyorsun doktor ? Sana aşıkmışım gibi davranma ben sadece öpüşmeyi seviyorum ve hala gözümde iticisin

M: O zaman itici bulduğun biriyle öpüşme hatta odama gelme git doktorunun yanına onunla ilgilen varlığın tutarsızlığın canımı sıkıyor. Iticiymişim ? bunu senin gibi bir ruh hastası mı söylüyor ? Bize karşı öküzlükte sınır tanımayan ınsan merice oldukca kibar davranıyor. Asıl itici sensin. Hayatın da hiç sevilmemişsin sevgi ne bilmiyorsun bile. Acıyorum sana. Baban bile seni para karşılığı burada tutuyor

Masama geçip çekmecede ki zarfı aldım ve sert bir şekilde masaya koydum ardından sözlerime devam ettim

M: Ve bana dediği tek şey boran  bizim tek utancımız. Sen kendini ne sanıyorsun cidden ? Herşey elinin altında istediğini yapabiliyorsun ama asıl sorun ne biliyormusun ? Annen intihar ederken hiç birşey yapamayacak kadar aciz olman ! Zavallı herifin tekisin itici olabilirim ama kimsenin ölümüne sebep olmadım ben..

Vücudumun sert duvara vurulmasıyla nefesim kesildi aslında boğazımdaki eller nefes almamı zorlaştırıyor olabilir. Ciğerim yanmaya başlayınca debelenmeye başladım

B: Hadi bir daha aynı şeyleri tekrarla ! Sen ne biliyorsun ki !  Ne biliyorsun da beni bu şekilde eleştiriyorsun. Ve bir daha annemi karıştırırsan bu odadan tek parça çıkamazsın doktor !

Çığlık Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin