The campsite girl

Hoofdstuk 37

Zoey Pov

Ik word wakker in 2 sterke armen. Nog even nestel ik mij in deze armen. Heerlijk. Wacht. Wacht! Ik kijk over mijn schouder. Shit! Niall! Shit wat heb ik gedaan. Heb ik??? Ik kijk onder de dekens. Ik heb een pyjama aan. Fjieuw. Ik denk van niet. Ik kijk naar de bank. Opeens herinner ik me alles. Met een glimlach denk ik terug aan gisteravond. Het was geweldig. Het was iets waar ik zolang naar verlangde. Maar god, Derek. Hoe ging ik dit vertellen. Hoe ging ik dit uitleggen. Ik draai me om en kijk naar Niall. Wat is hij toch prachtig. Met een lach ga ik met mijn hand door zijn haar. Wat deed hij toch met mij? Keer op keer maakte hij me gek. Hij rekt zich uit en opent zijn prachtige ogen. Zijn ogen kijken mij twinkelt aan. '' Goedemorgen mevrouw, geen kater?'' Ik schud mijn hoofd. ''Niall.... Hebben we...?'' Niall kijkt me geschrokken aan. ''Wat! Nee! Ik zou niet durven Zoos, echt niet. Ik maak geen misbruik van je.'' Ik kijk schuin naar de bank. '' Ja Zoey, dat deed je toch echt zelf. Jij begon.'' Ik grinnik en draai me op mijn rug. Wat heb ik mezelf aangedaan....

''Zie ik je volgende week weer?'' Ik knik. ''Ik app je nog wel Niall.'' Hij glimlacht. ''Het was leuk Zoey. Het is lang geleden dat ik het zo naar mijn zin heb gehad.'' Ik glimlach ook. ''Ik ook. Tot volgende week.'' Ik duw de deur van de Range rover dicht en slaak een diepe zucht. ''Let's go to hell.'' Zeg ik in mijzelf. Ik draai de deur van het slot en stap naar binnen. ''Heey schat, ik ben thuis!'' Geen antwoord. Vreemd. Zijn sleutel ligt er wel. Ik loop naar de woonkamer en daar zit hij op de bank. Hij staat op en ik geef hem een knuffel. Hij kust me. ''Hoe was het?'' Ik pak de tas op en loop naar mijn slaapkamer. Onderweg roep ik:''Leuk!'' Ik gooi de vieze was in de wasmachine en zet deze aan. Zodra ik terug in de woonkamer kom draait Derek zich naar me toe. "Gewoon leuk?'' Ik slik. '' Ja. Het was gezellig. We waren Liam tegengekomen en daar hebben we mee gedanst.'' Derek humt. Ik plof naast hem op de bank en kijk hem aan. ''Hoe was je optreden verder verlopen.'' Ik slik weer. '' Ja ook goed. Fans waren blij, denk ik.'' Derek pakt zijn telefoon. '' Dat denk ik ook wel ja.'' Hij unlock zijn scherm, drukt op de telefoon en draait het scherm naar mij toe. Mijn stem klinkt door de woonkamer. Derek laat een ingezoomd filmpje zien van Niall en mij tijdens mijn laatste liedje. ''Dit lijkt mij meer dan goed niet?'' Ik schud mijn hoofd. ''Wat bedoel je.'' " De tekst is wel heel typisch niet. En jullie blikken. Die zeggen meer dan 1000 woorden. Én je bloost. Zoey. Ik ben niet blind.'' Schuldig laat ik mijn schouders hangen en kijk ik naar beneden. ''Het is niets Derek. Ik liet me even meeslepen. Dat was het. Echt waar.'' Derek kijkt mij met opgetrokken wenkbrauwen aan. ''Dus er is niks meer gebeurt tussen jullie.'' Ik slik. Zal ik het opbiechten? Of zal ik het tussen ons houden? Ik kan Derek toch niet voorliegen. Of wel, voor zijn eigen bestwil? Te laat. Tranen lopen over mijn wangen en mijn lip begint te bibberen. ''Zoey?!'' Ik begin te snikken. Het enige wat ik kan uitbrengen is '' Het spijt me.'' Een keer of 10. Achter elkaar. Wat zal hij gaan doen. Wordt hij boos? Is hij verdrietig?

Derek slaat zijn arm om me heen en trekt me tegen zich aan. ''Sssst, het is oke.'' Ik word wat rustiger en doe mijn verhaal. ''Niall heeft een speciaal plekje in mijn hart. En de liedjes waren zo emotioneel en de fans riepen Noey. Ik liet me meeslepen. Savonds heb ik wat gedronken. Te veel gedronken. Ik heb een fout gemaakt. Ik heb jou bedrogen en het voor mijzelf alleen maar moeilijker gemaakt. Ik kust hem Derek. Niall deed niets. Ik kuste hem! Het spijt me zo!''

Met mijn ogen dicht wacht ik op een woedende Derek. Het blijft stil. Voorzichtig kijk ik hem aan. Zodra onze blikken elkaar treffen glimlacht hij. ''Mijn lieve Zoey. Het is oke. Echt. Ik snap het. Je bent nog jong. Hij is je jeugdliefde. Je liet je even gaan. Maar je kwam terug naar mij en hebt alles eerlijk vertelt. Dat is het enige wat ik belangrijk vind.'' Hij drukt een kus op mijn voorhoofd. Totaal verbaasd kijk ik hem aan. Dit had ik niet verwacht. Shit. Dit maakt het alleen maar moeilijker. Mijn hart roept Niall maar ik kan hem niet vertrouwen. Derek vergeeft mij nadat ik zoiets doe. Is dat dan ware liefde? Is hij dan echt mijn Mcdreamy? Hou ik echt van hem? Of hou ik van Niall? Of val allebei? Totaal vermoeid van mijn eigen gedachten val ik in slaap.

De dagen erna verlopen zwaar en moeizaam. Mijn optreden, mijn gevoelige optreden met Niall, gaat het hele internet over. Er zijn GIFjes, foto's, video's van verschillende hoeken. Fans worden helemaal gek. #Noeybacktogether en #Noeystillinlove zijn trending. Fans reageren op mijn fotos met de tekst don't it feel fucked up you're not in love. Nieuwszenders bellen mij voortdurend om te vragen naar onze relatie. Derek wordt op zijn werk lastiggevallen door fans en journalisten.

Daarnaast spelen mijn eigen emoties met me. Ik zit er helemaal doorheen. Ik moet kiezen. Ik kan niet kiezen. Ik kan Niall niet vergeten maar ik kan Derek niet opgeven.

*pling*

'Heey Zoos. Alles goed? Trek je het nog een beetje? Het spijt me als mijn idee voor meer problemen heeft gezorgd dan nodig. X Niall'

Ik druk het berichtje weg en laat mij op het bed vallen. Wat moet ik nu?

Ik hoor de voordeur en spring op. Derek. Ik loop naar de woonkamer. Derek stormt de woonkamer neer. Hij gooit zijn papieren op de tafel en stormt langs mij heen. ''Ik trek dit niet meer!'' Ik ook niet, denk ik. Ik ga op de bank zitten en kijk hoe Derek met zijn hand op zijn hoofd in de keuken staat. Ik kan dit die arme man niet aan doen. Ik kan hem hier niet mee lastig vallen. Ik moet kiezen. Maar hoe ga ik dit verwoorden. Ik pak mijn telefoon en begin te typen.

''Heey. Ik wil als eerst zeggen dat ik heel veel om je geef. Zoveel dat het pijn doet. Al dit gedoe maakt het moeilijk. Ik weet niet meer wat te doen. Iedereen lijdt hieronder. Het moet stoppen. Ik wil je bedanken voor de geweldige tijd maar ik wil graag even dat je me alleen laat. Hopelijk treffen we elkaar in de toekomst. Hopelijk vinden we een weg die wel werkt voor ons beiden. Ik ga je missen, voor nu. Tot snel. Xxx''

Ik zucht en vergrendel mijn telefoon.

*bzzzz*

Derek haalt zijn telefoon uit zijn broekzak en leest. Ik sta op en loop naar de keuken.

Ik sla mijn armen om hem heen.

*pling*

''Nee Zoey. Dit kan je niet menen. Ik respecteer je beslissing. Ik zal altijd van je blijven houden. Hopelijk tot ooit. Xx Nialler.''

Ik klik weg en fluister tegen Derek: ''Het is voorbij.''