The campsite girl

Hoofdstuk 33,

Niall pov.

Snel buk ik. Een vaas spat boven me uit een. Zo hard werd hij tegen de muur gesmeten.

‘’ IK WIL DAT JE NU GAAT!’’

Het volgende voorwerp werd al vastgepakt.

‘’ Katy stop!’’

‘’ Nee Niall, het is klaar. O.v.e.r. Jij noemt mij alleen maar Zoey en raad eens, ik ben Zoey niet.’’

‘’ Katy geef me wat tijd. ‘’

Katy loopt woedend op me af.

‘’ Niall, je sletje had gelijk. Ik had en heb nogsteeds een affaire met John Mayer en weet je waarom?’’

Ik kijk haar vragend aan.

‘’ Hij is wel een man. Hij is geen jongetje die om zijn zielige ex blijft huilen. Zoey is het meest kansloze kind dat ik ooit heb gezien.’’

‘’ Weet je hoe dat heet Katy, als je iemand niet kan laten gaan. Ware liefde.’’

Dat was het.
Ik pakte mijn jas en smeet de deur met een klap achter me dicht. Vanuit de auto zag ik hoe Katy huilend op de grond zat. Nu moest ik me ook sterk houden. Niet toegeven.
Ik moest Zoey bellen. Dit kon zo niet meer. Ik weet zeker dat ook zij verdrietig was en mij miste.

Als een gek race ik met mijn auto naar Zoey’s huis. Ik had bij nader inzien niet het geduld om te bellen. Bij Zoey trap ik hard op mijn rem. Ik kijk naar binnen. Ik zie hoe Zoey op de bank zit, in de armen van Mcdreamy. Ja, zo werd hij genoemd in de magazines. Derek Shepherd. Dat sloeg nergens op. Hij was blijkbaar een of andere arts. Nou niet zomaar een arts, de beste neuroloog in wijde omtrek. Maar dan nog, ik ben Niall. Niall Horan. Als we toch zo gingen doen. Ik heb ook miljoenen op mijn rekening. Ik kan ook sexy met mijn haar schudden.
Wees nou eerlijk. Zoey Shepherd. Dat klonk net alsof iemand uit een achtbaan naar beneden kotste.

Helaas was ik degene hier die groen zag van jaloezie. Nogmaals keek ik naar binnen. Ik zag hoe Derek Zoey op de meest romantische manier ooit zoende. Ik begon te koken van woede. Dat is mijn meisje. Nouja, niet echt. Ik had haar laten gaan. Ik had haar laten schieten. In godsnaam waarom?

Ik raapte al mijn moed bijeen en een half uur later stond ik toch bevend aan de voordeur. Ik drukte snel op de bel en wou wegrennen. Mijn benen bleven staan.

Zoey deed de deur open.

‘’ Niall??!’’ riep ze vol ongeloof uit.

‘’ Kan ik binnenkomen?’’ vroeg ik met een scheve lach.

Ik zag dat Zoey over haar schouder keek. Ik besloot de stoute schoenen aan te trekken en ik liep gewoon langs haar af en sloot de deur.
Ze keek me vragend aan.

‘’ Zoos luister.’’

Ze sloeg me tegen mijn borst.

‘’ Noem me niet zo!’’

‘’ Zoos? Wie is dat?’’

Ik keek haar met een schuine blik aan. En hij mocht het wel. Vieze vuile scjxnsjcxnsfncusa arts.

Zoey sloeg haar armen over elkaar en liep naar de woonkamer. Ik volgde haar.

Derek stondt meteen op.

‘’ Heeee, ben jij niet Niall Horan? Dat jochie van One Direction? Ja toch?’’

Jochie? Ik ging breder staan en duwde mijn borst vooruit. Wat deed ik hier.

‘’ Derek Shepherd toch? Die verpleger van het ziekenhuis?’’

‘’ Gediplomeerd arts en beroemde neuroloog maar inderdaad. Van het ziekenhuis ja.’’ Zei hij ongegeneerd.

Gediplomeerd arts hahaha. Laat me niet lachen.

Wat kon hij nou. Hij kon Zoey redden in levensgevaar maar ik kan liedjes voor haar zingen. Oke, dat is niet zo best.

Ik zie dat Zoey zich erg ongemakkelijk voelt.

‘’ Zoey, kan ik even met je praten. Onder vier ogen.’’

Zoey kijkt naar mij.

‘’ Ik wacht hier wel. ‘’ zei meneer de onheilschepper.

Achter Zoey aan liep ik naar boven.