The campsite girl

Hoofdstuk 15,

Hoofdstuk 15,

Niall pov.

Slenterend loop ik met Zoey op mijn rug richting huis. Het is maar 10 minuten lopen. Het is wat frisjes buiten.

Zoey klemt zich helemaal om mij heen.

‘’ Heb je het niet koud Zoey?’’

“ Nee hoor. Nu niet meer.’’ Zegt ze met een zwoele stem.

Ze maakt met haar vinger een baan door mijn haar.

We maken geen geluid maar toch is het niet stil.

Ik vraag me af waar het bij Zoey verdergaat, onze vriendschap dan.

Ik kan er niet onderuit. Ik ben verliefd op Zoey.
Het kan niet.

Het mag niet.

Ik ga veel mensen pijn doen maar toch ben ik verliefd. Ik kan er niks aan doen.
Ze is ronduit perfect. Ik voel haar warme adem in mijn nek blazen en haar vingers maken tekeningen op mijn rug. Het lijkt wel alsof ze met haar vingers de vlinders laat vliegen in mijn buik. Sierlijk volgen ze iedere beweging.
Haar adem is als een geheugenwisser. Ik vergeet alles en denk alleen nog maar aan het hier en nu.

Voor mijn deur laat ik haar zakken. Haar hakken klakken 1 voor 1 op de grond.

Ik draai mijn sleutel om en leg mijn hand op haar schouder terwijl ze naar binnen loopt.
‘’ Welkom in casa di Niall.’’ Zoey grinnikt. Ze houdt mijn schouder vast en trekt haar hakken een voor een uit. Daar is de anderhalve kop kleinere Zoey weer. Met de hakken was ze nog maar iets kleiner als mij. ZO was het perfect.

‘’ Nou, meneer Horan. Geef me eens een mini tour. Inclusief muziek graag.’’ Zegt ze lachend. Ik schud mijn hoofd en loop voor haar uit de gang uit. We komen in mijn woonkamer, niet te groot. Gewoon gezellig. Een tv, een bureau, een ruime bank, een openhaardje. Aan de woonkamer grenst mijn keuken. In het midden staat een eiland. Die dient als eettafel. Ik laat overdreven de barkrukken zien.

Daarna nog mijn slaapkamer, mini studio en badkamer. Niks speciaals.

‘’ Wil je wat drinken?’’ vraag ik als we op de bank zitten.

‘’ Nee dankje. Ik ga zo naar huis.’’

Abrupt draai ik me om. ‘’ Je mag ook gewoon hier slapen he.’’

Zoey’s gezicht begint te stralen.

‘’ Echt?’’

‘’ Ja natuurlijk. We kunnen toch ook gewoon als vrienden in een bed liggen. Zoey haalt haar schouders op terwijl ze met haar hoofd knikt.  Ik neem 2 glazen cola mee naar de bank en plof naast haar.

“ Kunnen we dit wel uitpraten?’’

‘’ Ja natuurlijk.’’

Zoey wiebelt wat ongemakkelijk.

‘’ Hoe zit het met jouw gevoelens Niall.’’

Ik word rood en kuch een keer.

‘’ Ik weet het niet. Ik dacht dat Katy mijn droomvrouw was maar toen ontmoette ik jou. En sindsdien ben ik in de war. Jij bent perfect Zoey. Jij bent alles wat ik zoek.’’

Zoey bloost en kijkt weg.

‘’ En Katy dan?’’

Ik pak haar handen vast en kijk in haar felgroene ogen.

‘’ Vertrouw je mij Zoey?’’

Ze knikt en lacht.

Ik zucht en kreun. Ik ga het haar vertellen.

‘’ Ik vind je leuk Zoey. Leuk leuk. Geef het wat tijd, dit gedoe en ik beloof je. Dit-‘’

Ik knijp in haar hand.’’ Dit word jouw leven.’’

Zoey kijkt mij aan. Ze kantelt haar hoofd wat. Ik druk een kus op haar lippen. Ze kust mij terug en kijkt dan nog eens goed. Dan kust ze me weer. Nu is het anders. Zoey zit op mijn schoot, mijn handen om haar heen. Onze tongen raken elkaar aan. Voorzichtig kijk ik naar buiten.

Ik zocht naar het vuurwerk maar ik realiseer me dat het vuurwerk in mij zit. In deze kus.

Zoey deed iets onverklaarbaars met me. Dit voelde zoveel beter als Katy.

Zoey pov.

Ik snap niet dat ik er weer intrap. Iets in me zegt dat Niall Katy toch niet dumpt maar he, heb je ooit gezien hoe lief, leuk, knap en lekker hij is. Zeg daar maar eens nee tegen.

Plus ik ben tot over mijn oren verliefd op hem. Hij is gewoon zo lekker zichzelf. En dat ben ik ook. Daarom zijn we perfect.

Mijn telefoon gaat.

‘’ Zoey? Heey, dit is Noah. Het spijt me zo. Ik-‘’

‘’ Maakt niet uit.’’ Zeg ik genietend terwijl Niall over mijn rug kriebelt.

‘’ Jawel, ik was egoistisch. Het spijt me als je nu buiten bent. Waar ben je eigenlijk?’’

Ik heb een kort fluisteroverleg met Niall.

‘’ Waar ben jij?’’

Noah lacht. ‘’ Bij Harry.’’

‘’ Oke, nou, ik ben bij Niall. Hij vond me in het park en toen verzwikte ik mijn enkel en moest ik wel mee.’’

Ik hoor Noah aan de andere kant iets fluisteren.

‘’ Noah, ik ben niet boos op je. Zie ik je morgen weer?’’

Noah is blij dat ik niet boos ben. Ik hang op en laat me terug tegen Niall’s schouder zakken.

HEEEEY MULLINGARSSSS,

IK HEB EEN VRAAGJE AAN JULLIE. WAAR KOMEN JULLIE EIGENLIJK ALLEMAAL VANDAAN?

LAAT HET WETEN IN DE REACTIES:)