Hoofdstuk 12,

667 37 5
                                        

Zoey pov.

‘’ Wat was dat net in de wc?’’ vraagt hij terwijl hij zijn handen op mijn heupen legt.

Lachend schud ik mijn hoofd.

“ Niks, Noah had even een fangirl moment en ze wou het niet tonen.’’

Niall lacht. ‘’ En jij, moest jij niet fangirlen.’’ Vraagt hij flirterig.

‘’ Oh Niall please. Voor mij ben jij gewoon Niall.’’ Zeg ik blozend.

We stoppen met dansen.

‘’ Gewoon Niall?’’ vraagt hij verwonderd.

Ik knik.

Niall grinnikt, bijt op zijn lip, grinnikt opnieuw en draait dan weg. Zijn hoofd is helemaal rood.

Niall pov.

De rest van de avond hebben we niemand meer gezien. Liam niet, Harry niet, Noah niet,  waarschijnlijk waren zij samen maar toch.

Wel hebben we Louis en Eleanor gezien. Met veel trots stelde ik Zoey voor.

We hebben de hele avond gedanst, gelachen en raar gedaan. Ik was een andere gast helemaal vergeten. Katy bestond niet meer. Het kon me ook niets meer schelen of ze wel of niet kwam.

Ik was met Zoey en dat was genoeg. Iedere seconde genoot ik meer en meer en wou ik het alleen maar meer uitmaken met Katy. Maar dat ging ik toch niet doen.

Het was inmiddels al 5 voor 12 en langzaam aan ging iedereen naar buiten voor het grote vuurwerk moment.

‘’ Zullen wij ook vast naar buiten gaan? Misschien zien we de rest dan wel.’’ Zei Zoey terwijl ze al half naar buiten liep.

‘’ Nee wacht! Ik weet een betere plek.’’

Ik pak haar hand vast en loop naar de trap. We lopen een gang door en ik tover een pasje uit mijn broekzak en scan hem bij het apparaatje bij de deur. De deur naar het balkon ging open. We liepen helemaal links van het balkon zodat de paparazzi ons niet zou zien.

Niet dat ik me schaamde voor Zoey maar het zou alleen maar roddels creeeren en dat is niet gunstig.

Ik bekeek haar. Ze keek naar alle mensen onder ons. Ze zocht de anderen. Die hadden we zo gevonden. Noah en Harry stonden redelijk vooraan en stonden tegen elkaar aan.

‘’ Zo, die hebben het gezellig.’’ Zeg ik terwijl we hun zoensessie bekijken.

Zoey grinnikt.

‘’ Ja, in dat opzicht ben ik anders dan Noah.’’ Zegt ze terwijl haar haren alle kanten op waaien.

‘’ Ohja?’’ vraag ik.

‘’ Ja, ik kus niet met jongens die ik pas 1 dag ken. Maar…’’

‘’ Maar?’’ 

Ze lacht verlegen en kijkt weg.

‘’ Niks.’’ Zegt ze met een rode blos op haar wangen.
Ik kijk in haar ogen. We lachen allebei. Op de achtergrond staat de aftelklok nu op 30 seconden.

Zou ik?

Te laat.

De wind waait langs ons af en Zoey’s haar vliegt voor haar gezicht. Ze proest het uit en probeert het uit haar gezicht te schudden. Lachend kijken we elkaar aan.

Automatisch steek ik mijn hand uit en stop een plukje achter haar oor.

Ik zet een stap dichterbij en laat mijn hand over haar arm naar beneden glijden.

10..

9..

8..

7..

Mijn hand stopt op haar heupen en ik trek haar tegen me aan.

Als magneten komen onze lippen op elkaar. Om ons heen is een gejoel en geschreeuw.

Ik zet mijn andere hand op haar heupen en Zoey legt haar armen in mijn nek. Met haar rechterhand strijkt ze over mijn wang.

De vlinders in mijn buik ontploffen, alles tintelt en automatisch veranderd mijn mond in een lach. En dat allemaal tijdens een kus. Het was perfect. Het was intens. Het voelde alsof vuurwerk boven mijn hoofd explodeerde… oh wacht…

Het was geen lange kus maar hij voelde als eeuwigheid. Hij voelde als een hemel.

Langzaam laten onze lippen elkaar los en openen we onze ogen. Zoey kijkt mij wat versuft aan en kijkt dan meteen naar het mooie vuurwerk boven ons.

Ik heb geen tijd voor het vuurwerk. Ik kijk naar haar handen die mij niet loslaten. Na een halve minuut glijdt haar blik langzaam van de hemel terug naar mij. Verlegen lacht ze en bijt op haar lip.

Ze maakt mij ook verlegen en ik kijk weg. Zoey legt haar hoofd op mijn schouder en ik draai mijn gezicht naar het vuurwerk. Ik voel dat Zoey een kus op mijn wang druk. Ik streel met mijn hand over haar haar. Dit moment mocht voor eeuwig duren.

‘’ ZOEY! ZOEY! KOM HIERHEEN!’’ Noah staat als een aap te springen en wenkt ons. Langzaam laat ik haar los en pak haar hand vast.

‘’ Kom.’’ Mompel ik terwijl ik de deur voor haar openhoudt.

Zoey Pov.

Ik was nog helemaal versuft van de kus. Ik kon niet normaal functioneren.

Ik kon niet meer praten en ik liep wat raar.

Ik voelde me verdoofd. Ik zag alleen maar Niall’s hoofd die zich lachend omdraaide om te kijken of ik hem nog wel volgde.

Het was perfect.

Ze zeggen wel eens dat wanneer je de ware kust, dat je het dan voelt. Niet voor het een of ander maar dit voelde toch wel verdomde goed.

Halverwege de trap zie ik pas echt waar ik heen ga. Terwijl ik naar Noah toe loop zie ik dat in de zaal een verloren meisje staat. Half en half loop ik verder naar beneden. Niall heeft het meisje ook gezien.

‘’ Ik zie je zo weer Zoey.’’ Zegt hij en hij loopt naar het meisje.

Noah gaat voor mij staan.

‘’ ZOOS HEB JE HEM GEKUST?!’’ Ik knik en probeer langs Noah heen te kijken. Terwijl ik luister naar Noah’s romantische gebeurtenis met Harry blijf ik naar Niall kijken. Hij loopt vastberaden op het meisje af. Het meisje loopt ook op Niall af.

‘’ EN TOEN ZOEY, OH MY GOD, Weet je wat hij vroeg? Daar schrok ik van maar het was zooooo perfect.’’


Mijn mond valt langzaam open. Het meisje slaat haar armen om zijn nek en Niall pakt haar vast. Het zou toch niet?

‘’ HIJ boog zich naar mij toe en toen, toen gebeurde het Zoey. Ik dacht dat ik stierf.’’

Niall kuste het meisje. Het was niet zomaar kussen zoals wij net deden. Nee het was geen snelle, simpele kus. Het leek meer op een erotische tongzoen.

‘’ En hoe was het met meneer Horan?’’

Waar zonet boven nog allemaal vlinders waren geboren in mijn buik had nu al het leven in mijn lichaam besloten om te stoppen. Alle vlinders kregen een abrupte hartaanval en vielen op de bodem van mijn buik. Hoe kan dit? Wat is dit? Wie is zij? Ben ik maar gewoon een fan?

‘’ Heey, Zoey?’’

Opeens kwam ik terug naar de werkelijkheid.

‘’ Hoe was het?’’ vraagt Noah met haar vrolijke hoofd.

‘’ Er is niks gebeurd.’’ Zeg ik koud terwijl ik nogsteeds naar Niall kijk die verderop staat te zoenen.

‘’ Kom we gaan naar buiten.’’

Voordat Noah iets kan zeggen sta ik al buiten. Het liefste zou ik weg willen. Lekker naar huis. Lekker huilen in bed.

The campsite girlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu