AYRILAN YOLLAR

Bölüm 4

Tolga 'nın spor otomobili tamirde olduğu için Yalkın kardeşler ve Oğuz partiye, Eren' in arabası ile gelmişlerdi.Bu nedenle Elgiz'i eve bırakmak üzere hep birlikte yola çıktılar .Tolga ,Elgiz ile birlikte arka koltukta oturmayı istemişti.Eve kadar süren bu yolculuk Elgiz için  büyük bir zevk olmuştu.Ama Elgiz bir süre sonra duygularından utanmaya başlamıştı.Gerçek anlamda tanışalı sadece birkaç saat oldu  diye düşünürken Tolga' nın başa parmağının bir tüy hafifliğinde çıplak omzuna süründüğünü hissetti ,irkilerek döndü bakışları karşılaştı lacivert gözler genç kızı bir ağ gibi içine alıyor hapsediyordu .Tolga Elgizin düşüncelerini anlamış gibi gülümsedi,.Evin önünde durdukları zaman Tolga  hızla dışarı çıktı Elgizin inmesine yardım etti ,sonra soğukkanlı bir tavırla evin önüne kadar seninle geleyim dedi herşey oylesine beklenmedik şekilde gelişiyordu ki genç kız arabadaki Erene tesekkür edecek zaman bile bulamadı .Kapıya geldiklerinde Egiz nefes nefese'' beni getirdiğin için teşekkürler ''dedi.Tolga  gülümseyerek ''bu zevk bana ait ''dedi.Delikanlı usulca fısıldadı ''seninle yine karşılaşacağız  sana söz veriyorum ''dedi.

Birbiri ardına hatırladığı bu anıları kovmak istercesine gözlerini sımsıkı yumdu ne kadar saf ve aptalmışım dedi ama bunun sebebi ilk aşk olmalıydı ,kalbinin ıstırapla sıkıştığını hissetti korunabilmek için çevresine kurduğu siper yavaş yavaş çöküyordu.

Birden gözleri fal taşı gibi açıldı neydi o ses , yoksa evin bahçesinde  biri mi yürüyordu işitme duyusunu zorladı, kalbi şakaklarında atıyordu, iriyarı bir karaltının avluya girdiğini gördü ,korkuyla ayağa fırladı ,tiz bir sesle kim o..... kimsin..... kim var orada.....diye kekeledi  karaltı hiç istifini bozmadan ağır ağır yürüyordu, ama aralık duran mutfak kapısının önünden geçerken içeriden sızan ışık bir an yüzünü aydınlattı'' sen  sen misin .....diye fısıldadı.

Elgiz hayatında ilk defa bayılacağını sandı.Boğazı kuruduğundan ötürü sürekli yutkunmaya çalıştığından boş bir çuval gibi veranda direğine tutundu.Yoksa zihninin bir oyunumuydu.Ama hayır karşısındaki gerçekten oydu.

Karaltı.''seni korkuttuğum için bağışla''dedi.Aynı sesti bu ,gür derin ve etkileyici.Bu sesi öylesine iyi tanırdı ki.Tümüyle iyleştiğini sandığı yaralar bir anda açılıp kanamaya başlamıştı yeniden.''Evet Elgiz ''diye devam etti karanlık süliet ''aradan çok uzun zaman geçti ''genç kadını cürretkar bakışlarıyla süzüyordu.Gerçi gözleri karanlıktaydı .Ama Elgiz bu bakışları tenine değen bir el gibi hissediyordu.Birden Elgiz üzerinde incecik kısa geceliğinden başka bir şey olmadığını hatırladı,kendini korumak için kollarını kavuşturdu.Bu hareket vucudunun dikleşmesini sağlamış aklını da bir ölçüde başına getirmişti.Hayli sakin ve serinkanlı bir sesle,

''Gelmek için biraz geç değil mi''sonra bu haline kendisi de şaşırdı.Sonrasında karaltı ellerini yukarı kaldırdı ve bir süre sonra ne yapacağını bilemez halde indirdi.dudaklarında alaycı bir gülümseme vardı ''yedi yılsonra tüm söyleyeceğin bu mu? doğrusu çok iyi bir karşılama Elgiz Acar ''

-Bunca yıl ve yaşanmışlıktan sonra nasıl bir karşılaşama umuyordun kendimi özlemle kollarına atacağımı mı ?

-söylediklerinin aynısını yaptığın zamanlar olmuştu her neyse beni içeri davet etmeyecek misin ?

aman tanrım diye düşündü Elgiz onu içeri davet etse ve o sırada ikizler uyansa, birden hayır diye homurdandı hayır bunun akıllıca bir fikir olduğunu sanmıyorum 

genç adam onu kısa bir süre süzdükten sonra bir iki adımda yanına geldi , Elgiz hiçte kısa boylu bir kadın değildi, ama Tolganın yüzüne bakabilmek için başına kaldırması gerkiyordu. İstemeye istemeye vucudunun onun dokunuşlarına susadığını hissetti.Sonra elini adamı durdurmak için ileriye doğru uzatırken gitmen gerekiyor Tolga diye mırıldandı.