Hapisteki Emanet (KARADENİZ SERİSİ-I)

11 "Tehdit"

BELİZ

Kurt burnunu yanağıma sürttü.

"Anladın mı beni?" Diye sormasıyla yutkundum.

"Sana ne ki? Birine gülümsemem seni neden bu kadar ilgilendiriyor?" Dedim zorlukla konuştuğumda. Sesimin sert çıkması için büyük bir çaba harcamıştım.

Bu adam dibimdeyken sakin kalamıyordum. Onun vanilya kokusu gerçekten eşsizdi. Belki... Belki Gökçe de bu kokuyu içine çekmişti?

Önceden sevgililerdi sonuçta, mutlaka o da bu kokuyu biliyordu! Belki de bugün bolca öpüp koklamıştı onu...

Midemde bir kasılma hissederken gözlerimi kapattım.

Beni ilgilendirmezdi...

Beni ilgilendirmemeliydi, değil mi? Kurt zaten önceden ona dokunmuştu. O kız onu sadece koklamakla kalmamıştı.

Kurt'a dokunmuştu...

"Eğer baban seni bana emanet ettiyse ilgilendiriyor. Benim sözümün dışına çıkmayacaksın ufaklık." Sinirle ona baktım.

"Sen başkalarına dokunabilirsin ama ben başka birine gülümseyemem bile öyle mi? Rüyanda görürsün Kurt!" Söylediklerimi sonradan idrak ederken dudağımı ısırdım.

"Benim kimseye dokunduğum yok, annen gibi senaryolar yazmaya başladın!" Kaşlarımı kaldırdım.

"Annem gibi?" Omuz silkti.

"Boşver." Diye mırıldandı.

Bir anda gök gürlemesiyle birlikte korkuyla çığlık attım.

"Beliz?" Dedi Kurt telaşla. "Hava gelirken kötüydü, yağmurun yağacağı belliydi." Hafifçe çenemden tuttu. "Sen iyi misin güzelim?" Başımı salladım.

"Kurt üzgünüm ama gitmen gerekiyor." Bakışlarımı kaçırdım.

"Gök gürlüyor farkındaysan? Ben gidince aklım yine sende kalacak!" Dedi.

"Ben annemi uyandırırım, hem kadıncağız orada yatarsa beli tutulur." Kurt çenemi okşadı.

"Neden bahane üretiyorsun?" Ona baktım.

"Bahane falan üretmiyorum! Hem sen buraya neden gelmiştin ki?" Diye sordum.

"Seni merak ettim ve görmeye geldim." Kaşlarımı kaldırdım.

"Gecenin bu saatinde?" Kurt sinirle güldü.

"O herifin bu saatte kapına dayanmasına bir şey demiyorsun da benim gelmeme mi laf ediyorsun?" Güldüm.

"Saçmalama istersen o adamla daha bugün tanıştım! Hiç tanımadığım bir adamın geleceğini nereden bilebilirdim?" Kurt belimi kavradı.

"Hâlâ gelip tanıştım diyorsun!" Sesini yükseltmesiyle kaşlarımı çattım.

"Ya sana ne ki? Gerçekten abartmaya başladın!" Sinirle bağırdı.

"Beliz beni sinirlendirme!" Hızla elimi ağzına koydum ve ona kızgınca baktım.

"Annem uyuyor manyak herif!" Dedim. "Hem senin gitmen gerçekten iyi olur çünkü annem seni burada görürse bana çok kızar. Sen gittikten sonra annemi uyandıracağım ve birlikte yatacağız. Zaten dört günlüğüne geldi ve birlikte uyumak istiyor. Onu da düşün biraz!" Kurt gözlerime baktı ve hafifçe geri çekildi.