Hapisteki Emanet (KARADENİZ SERİSİ-I)

30 "Yalan"

BELİZ

Üzerimdeki ağırlıkla birlikte gözlerimi araladım.

"Ne oluyor ya?" Diye sızlandım.

Kurt'un tamamen üzerimde olduğunu görmemle birlikte inledim.

"Kalk üstümden!" Yavaşça gözlerini araladı.

Anlamayarak bana baktı ve başını boynuma gömdü.

"Günaydın toliçona." Boynumu öptü. "Hâlâ uykumu alamadım." Adam dün uyuyamamıştı bile, uykusundan uyandırmıştım.

Burnumu saçlarına gömdüm ve kollarımı bedenine sardım.

"Babama gideceğiz aşkım." Yüzümü buruşturdum. "Aşkım deyince midem bulandı." Kurt güldü.

"Deme o zaman." Dedi. "Daha samimi şeyler söyle bana." Gülümsedim.

"Lazca bilmiyorum." Güldü.

"Türkçe daha güzel, daha fazla kelime bulursun." Yeniden gülümsedim. "Bakıyorum da beni affetmişsin?" Dağılmış saçlarını öptüm.

"Ne yapayım, kıyamıyorum işte..." Kurt başını boynumdan kaldırdı ve gülümsedi.

"Ağzını yüzünü yiyeceğim şimdi!" Kıkırdadığımda dudaklarıma yaklaştı ve uzun bir öpücük kondurdu. "Barıştık mı bebeğim?" Dudağımı büktüm.

"Dün beni çok üzdün." Kurt inledi.

"Allah benim belamı versin!" Hızla ağzını kapattım.

"Allah korusun beyinsiz!" Güldü ve avuç içimi öptü.

"Annen gelmeden kendi evimizde ilk defa sevişmek istiyorum." Şaşkınca ona baktım.

"Kurt sen ne diyorsun?" Kahkaha attı.

"Biraz patavatsızım ama ne yapayım, seni çok özledim." Başımı olumsuz anlamda salladım.

"Sen git o kızla seviş!" Kaşlarımı çattım. "Zaten kim bilir kaç kez seviştin!" Ofladı.

"Ulan onunla yatmak istesem bunu yapardım değil mi? Ben seni istiyorum işte, deli oluyorum kızım sana!" Sert sesiyle birlikte inledim.

"Kurt..." Burnunu burnuma sürttü.

"Beliz ben dün tamamen seni düşündüğüm için susmayı tercih ettim. Gökçe'ye yüz vermedim zaten ama sen bana çok kırıldın. Eğer karım olduğunu söyleseydim ne zaman evlendiniz diye başımızı şişirecekti. Üstelik seni kardeşim sandı bir de, kim bilir sana neler derdi. Ne konuştuğunu bilmeyen bir insan o, eminim ki seni üzecek şeyler söylerdi. Yemin ederim ki bunlar olmasın diye söylemedim." İç çektim.

"Kardeşin gibi mi duruyorum?" Gülümsedi.

"Hayır bebeğim." Dedi.

"Ama aramızda on yaş var." Dedim. "Dile kolay on yıl, az değil ki." Kurt saçlarımı okşadı.

"Çok küçüksün yavrum ya!" Sızlandı ve gözlerime baktı. "Biraz minyon olduğun için öyle söyledi. Yaşın zaten küçük ve bir de minyonsun." Ofladım.

"O zaman evlenmeseydin!" Güldü.

"Kızım ben şimdi kötü bir şey mi söyledim? Kadın dediğin minyon olacak zaten." Göz devirdim.

"Sen iki metresin, senin yanına minyon bir kadın yakışmıyor!" Kaşlarını kaldırdı.

"Allah Allah?" Dedi. "Yakışmazsa eğer topuklu giyer." Gözlerine baktım.

"Kaç santim topuklu giysin istersin, otuz santim yeterli olur mu?" Dedim alayla.

Kurt güldü ve yavaşça belimi okşadı.