Hapisteki Emanet (KARADENİZ SERİSİ-I)

31 "Uzungöl"

BELİZ

Yataktan kalktığımda Kurt'a baktım.

"Her zamanki gibi!" Diye homurdandım.

"Ne yapalım gülüm, bizim de kaderimiz bu." Dedi Kurt.

"Beliz?" Diye seslenen annemle birlikte odadan çıktım ve mutfağa girdim.

"Annem?" Bana baktı ve gülümsedi.

"Annem diyen ağzını ısırırım!" Dedi ve yanaklarımı sıktı.

"Anne ya!" Diye söylendiğimde birden yüzümü mıncırdı.

"Annen yesin seni, prensesim benim..." Güldüm. "Sen yaş pasta istersin de ben yapmam mı?" Yanağımı öpücüklere boğduğunda kıkırdadım.

"Babamla barıştığınız için mi bu kadar mutlusun?" Annem göz devirdi.

"Babanla alakası yok, ayrıca tam olarak barışmadık." Dedi.

"Adama onu sevdiğini itiraf ettin." Annem dudağını büktü.

"Ne yapayım, hâlâ seviyorum. Kaç yaşına gelmişim yine seviyorum." Sinsice gülümsedim.

"Bakarsın bana bir kardeş gelir?" Annem şaşkınca bana baktı.

"Bu yaştan sonra mı?" Göz devirdim.

"Yaşında ne var sanki?" Annem kaşlarını çattı.

"Benim yaşımda hamile kalan insanlar biliyorum ama bu çok doğru olmaz ki. Gelmişim kırk yaşına, bu saatten sonra çocuğa nasıl bakacağım?" Güldüm.

"Neden bakamıyormuşsun?" Annem kararsızca gözlerime baktı.

"Olur mu ki?" Kahkaha attım.

"Anne şaka yapmıştım!" Dedim. "Kardeşimle aramızda on sekiz yaş olacak!" Annem göz devirdi.

"Benim sağlık açısından hiçbir problemim yok, belki yeniden anne olabilirim." Dedi.

"Ben ne olacağım?" Güldü ve beni kollarının arasına aldı.

"Sen her zaman benim bir tanecik kızım olacaksın. Zaten şu saatten sonra bir çocuğumun olmaması benim için çok da önemli değil. Dünyalar güzeli bir kızımın olması bana yetiyor." Saçımı öptü. "Ama ne bileyim işte, kardeş fikri bir an cazip gelmişti." Dedi.

"Ay anne düşünsene aynı anda hamile kalıyoruz!" Annem güldü.

"O biraz zor yavrum." Dedi.

Annemle birlikte yaş pastayı yapmaya devam ettik.

***

Yaş pastayı yaptığımızda geri çekildim ve pastaya baktım.

"Harika oldu!" Dedim.

"Ana kız birlikte yaptık, tabii ki harika olacak." Güldüm ve koşarak odamıza girdim.

Kurt'un elinde telefon vardı ve bir şeylerle uğraşıyordu.

"Kurt?" Beni fark ettiğinde başını kaldırdı.

"Beliz?" Koşarak yatağa atladım ve onun yanağını öptüm.

"Pasta yaptık!" Heyecanla ona baktım. "Haydi gel." Kurt yeniden telefona döndü.

"Hemen geliyorum bebeğim." Ofladım ve yatağa uzandım.

Kurt'un kolunu kaldırdım ve hemen göğsüne yanaştım. Kurt güldüğünde kolunu kendime sardım ve başımı göğsüne yasladım.

"Başımın belası." Alaylı sesiyle birlikte telefona baktım.