KATRE-İ AŞK (Tamamlandı)

8.BÖLÜM

Bu bölümü gruptan sürekli bana bölüm soran balıma erz_irem'e ithaf ediyorum. Seni seviyorum balım ❤

Bir daha aramadı. Ben de aramadım.
Beni öldüren bir adama ne diyebilirdim ki?
En fazla kusursuz bir cinayet işlediği için tebrik edebilirdim.
Ama ölü kadınlar konuşmazdı...

➡Katre-i Aşk Zamanı⬅♥♥♥

Gün ağardığında bir kişi daha yeni bir hayata açmıştı gözlerini. Üstündeki ince yorganı iterek yataktan çıktığında etrafına bakmış boş olan odada gözlerini gezdirmişti.
Kocası Bahram nereye gitmişti?

Avluya bakan pencereye yaklaşarak beyaz perdeyi yavaşça çektiğinde biraz ilerisinde kalan çardakta görmüştü Bahram'ı. Annesinin tam karşısında dizlerinin üstüne çökmüştü. Yan simasını görebildiği kadarıyla gülümsüyordu.
Avuçlarında annesinin elleri vardı.
Avjin Hanım yüzüne yayılan geniş gülümsemeyle oğlunu izlerken Bahram avuçlarındaki elleri kaldırmış avuç içlerinden öperek doğrulmuş bu sefer de alnından öpmüştü kadını.

Uzaktan olsa bile annesine olan sevgisi o kadar göz dolduruyordu ki Roşen'in içi titremiş, annesini özlemişti şimdiden.
Bahram'ın annesini yalnız bırakarak gidişini izledi kehribar gözleri.
Avludan çıktığında derin bir nefes vererek arkasına döndü.
Gözleri yataklarındaki siyah örtülere takıldığında gece banyoya girmeden söküp aldığı sonra da komodinin üstüne koyduğu beyaz çarşafa baktı.

Artık başkasına ait oluşu tescillenmişti. Bunun ne kadar gereksiz bir adet olduğunu düşünse de senelerdir süregelen bir şeyi değiştiremezdi.
Kapı tıklatıldığında toparlanmış gidip kapıyı açmıştı.
Gelen Avjin Hanım'dı.

"Rojbaş bûke (günaydın gelin)"

"Rojbaş jimom (günaydın kaynanam)"

Avjin Hanım her ne kadar sevmese de çarşafı görmeliydi. Herkesin özelinin kendine saklanması daha uygun olmaz mıydı? Bu konağa gelin geldiği ilk gün kaynanasının odaya gelip çarşafına bakması onu hiç olmadığı kadar utandırmıştı. O günü tekrar hatırladığında gelininin elini tutarak güzel yüzüne baktı.

"Gözlerini yere eğmeyesin bûke. Yıllardır sürüyor bu. Aslında odanı da yukarıya hazırlayacaktık ama Bahram odasının değişmesini istemedi. Ben bu hâle geldikten sonra zorlanmamam için o da odasını zemin kata taşıdı.
Küçüklüğünden beri odasına girip onu uyandırmamı çok severdi ama bundan sonra onu uyandıracak olan sensin"

Roşen buna karşılık olarak başını salladığında Avjin Hanım ona bekarken neler yaptığını sorarak lafa tutmuş beyaz çarşaftaki gerekli şeye baktıktan sonra yerine koymuştu.
Roşen'in elini tutunca genç kadın kaynanasının elini öpmüş alnına götürmüştü.

"Hazırlan da gel bûke kahvaltı edelim. Üç gün konakta kalma gereğine uymadı benim oğlan. Tutturdu şirkete gideceğim diye"

Roşen doğrularak başını salladığında Avjin Hanım'ın güzel yüzüne bir tebessüm konmuştu.
Ela gözleri ışıl ışıl bakarken karşısında duran gelininin bu konağa gelmesinin ne kadar doğru bir karar olduğunun farkındaydı.
"Konağa hoş geldin bûke" diyerek tekerlekli sandalyesini çevirdiğinde Roşen, sandalyesini iterek kapıya kadar geçirmiş daha sonra kapıyı kapatarak giysi dolabının karşısına geçerek adetler gereği beyaz giysi aramaya koyulmuştu.

Genelde at bindiği için rahat olsun diye yanlarında yırtmaçlar olan uzun elbise giyip altına pantolon çektiği için yırtmaçsız pek elbisesi yoktu. Yırtmaçlıların ve pantolonlarının bir ikisi hariç hepsini kendi evinde bıraktığı için annesinin ona, nişanlıyken diktirdiği elbiselerle etekler vardı.