Joker ♠

3.

"Qepe." i ulerija vetes nga brenda teksa ne mendje me vinin lloj lloj skenash me te.

-Kris! Porosia e gjashtes eshte gati.

Ishte koha te perballesha perseri me friken me perrallore ne univers.

Mendime ndjellese me vertiteshin ne koke, por duhet te mblidhja veten shpejt.

Mora ushqimin dhe iu drejtova sa me ngadale tavolines se tyre. Pa u prishur biseden, vendosa qete pjaten e pare, por nuk arrita ta shmangja shikimin e tij djallezor. Perqendrohesha tek vendosja e pjatave, por e gjithe ana ime e djathte flakerinte nga prezenca e tij.

Qendronte i heshtur, pothuajse, sepse veshtrimi i tij fliste vcargje te tera njeherazi te cilave une s'po ua kapja fillin.

Mbarova detyren time e u largoha perseri e skuqur.

Ndihesha si dreq, si mos me keq.

Ama kisha nje avantazh; turni im mbaronte per 23 minuta.

I dhashe vetes nje buzeqeshje e cliruar dhe vazhdova punen time. Njezete minutat e ardhshme kaluan shpejt; edhe pse cdo pese minuta i hidhja ndonje veshtrim.

Gjithcka shkoi mire, deri ne nje moment.

-Kris! - thirri froshoja.

"Mut, mut, mut." i peshperita vetes e u drejtova nga ai.

-Llogarine! -foli froshoja perseri.

Z. Perfeksion po me shikonte perseri.

-Sa kushtojne? -pyeti duke ma bere mishin kokrra kokrra.

-27 mije... -iu pergjigja me gjysme zeri.

U ngrit ne kembe dhe nxori portofolin. Dreq, ishte gjigand. Rreth 30 centimetra me i gjate se une.

U ndjeva si nje milingone dhe ja, faqet mu skuqen perseri.

Me kujdes, nxori tre dhjete mijeshe dhe mi drejtoi. Perpara se te arrija portofolin e t'i jepja kusurin, me kapi doren e me tha;

-Mbaji.

-Por....

-Nuk ka problem. -me nderpreu ai.

Isha bere si salce domate, por gjeta guximin ti thosha 'faleminderit'. Me dha ate buzeqeshjen e tij perfekte dhe u largua nag une. Ashtu e perhumbur, mora pjatat bosh dhe u drejtova nga lavapjatesi.

-Turni yt mbaroi, zemer. Shko ne shtepi; vajti vone. - tha mamaja e froshos teksa me mori pjatat nga duart.

I buzeqesha imet dhe shkova te nderrohesha.

Pasi pershendeta te gjithe, zbrita shkallet.

Kur c'te shikoj; froshon dhe grupin e djemeve te meparshem qe po flisnin.

Vazhdova rrugen e qete dhe nuk e ktheva koken nga ata edhe pse ata e bene.

-Mirupafshim, Kris. - tha froshoja.

-Mirupafshim...H.

-E. quhem E.. - protestoi ai.

-E kujt i plasi. -i peshperita vetes e u largova.