PLATONİK :LisKook:

0.1

Soğuktan ayaklarım titriyordu. Adımlarımı hızlandırırken yolun karşı tarafındaki Jungkook'un evi dikkatimi çekmişti.

Duraklayarak eve doğru bakındım. Bunca zaman sonra neden bu yıkık dökük eve geri dönmüştü ki? Bunu anlamasam da aklıma çocukluk hallerim gelmişti. Sürekli onu takip ediyordum. Onu fazla yakışıklı ve havalı buluyordum. Taaki gidene kadar...

Evden gelen gülme sesleriyle Jungkook'un orda olduğunu fark ettim. Dikkat çekmemek için çitlerin arkasına eğildim.

Bir kıza sarılıyordu ama kim olduğunu bilmiyordum. Daha önce görmediğim biriydi. Hala sarılmaları beni biraz sinirlendirmişti.

Yerde biriken karı avuçladım ve top haline getirdim. Çıplak elle dokunduğumdan olsa gerek parmaklarımı hissetmek zorlaşmıştı.

Derin bir nefes alarak kolumu kaldırdım ve ona doğru fırlattım. Sanırım ıskalamıştı. Hızla çitlerin arkasından kalkarak koşmaya başladım.

Arkada kimseyi göremeyince koşmayı bıraktım. Nefes nefese kalmıştım. Yürüyerek montumdaki karları temizliyordum. Her yerim kar olmuştu. Sürekli arkama baktığımdan olsa gerek ayağım kaymıştı ve düşmüştüm.

"Ahhh iyisin Lisa sorun yok."

Dizlerimi ovuşturdum. Bu kadar fazla kar yağması normal miydi ki?

Kafamı homurdanarak karşıya doğru kaldırdığımda Jungkook bana doğru bakıyordu.

Sanırım yakalanmıştım.

(☃️☃️☃️ Karı severim ☃️☃️☃️:D)