Solgun

Yapboz

Gelmedin ,
Ben gecelere, geceler bana geldi.
Sokak lambaları yüzüme yüzüme vurdu gerçekleri.
Ama ben yine inanmadım.
Dinlemedim ara sokakları.
Bastım iskeleye son adımımı
Oturdum bir köşeye yalnızlığımla dertleştim biraz.
Belki biraz güldüm kendi kendime.
Dalga geçtim denizin o soğuk esintisiyle.
Anlattım sadece bana ait kalan yapboz parçalarını.
çaresizliğimden bahsettim biraz, karanlık gecelerden alıntı yaparak.
birazda yalnızlığım için söylendim, hatırladığım birçok düşünce içimi üşütmeye yetse bile.., vazgeçmedim.
Biraz daha sesimi çıkardım,
acılarımı sığdıramadığım bu kos koca şehire!
Düştüğümü fakat kalkamadığım geceyarılarını unutmak istercesine.
Hayatımı döktüm dilime varmayan kelimelerle.
Ama sen yine yanımda olmadın.
Birazcık bağırmış olabilirim fakat kızgınlığım bana uzanmayan deniz dalgalarına.
Artık insanları izlemeyi kestim.
Oturuyorum karşıma açıyorum yalnızlığımı saatlerce kendi çaresizliğimi izliyorum.
Yapma deme bana.
Çünkü her yapma deyişinde yapıyorum.
Yapma deme bana biraz.
Yanıma gel vur yüzüme gerçekleri.
Uyansın bu yalanlara inanmayı çok seven kız.
Hatırla beni sevgili.
Ağlayışlarımı haykırışlarımı hatırla.
Duvarlara anlattığım ama sana anlatamadığım bir beni hatırla.
Senden kaçtığım vakitleri fakat her dakikasında sana sığındım sabahları hatırla.
Sevdirtmedin.
Gündüzleri barıştırtmadın benimle.
Gecelere sevdalı gündüzlere aç bıraktın.
Yapamadım.
Sevemedim şu şah şahalı ışıkların yüzüme sen olarak vurmasını.
Olmadı biraz belki ama.
Çok ta uğraşmadım olamamışlığımla.
Kusura baktım.
Beni ben olarak bırakmadığın için fazlasıyla kusura baktım.
Özürdilemeyeceğim çünkü ardına bırakacağım bir hoşçakal kalmadı.
Sana hoşçakalmada demiyorum.
-SEN SADECE BANA BIRAKTIKLARINLA 'KAL' O DA YETER...