Çöküş

7 3 0
                                    

Yine Kimse farketmedi değilmi?
Yine anlamadılar seni?
Ya da ne bilim nedensizce ağlamana izin vermediler!!
Sorular sordular yine sustun değilmi?
Yine sustun.
Diyemedin ki zaten kimselere..
Hep kendine anlattın olanları.
Var olan senin acındı, hergün kendine anlatarak kendi canını yakmayı seçtin.
Konuşarak sabahları gördün belki.
Belkide bir anda kendini uyumuş buldun.
İçin düğüm düğüm oldu değilmi yine ?
Böyle heryerini gerçekler kapladı yalanlayamadın.
Kendi gündüzünde çayır çayır yandın belki..
Ama kimselere tek kelime edemedin.
Bugünde suskunlara oynadın değilmi?
Bazı şeyleri söyleyemedin kabul etmek istemedin çünkü.
Soranlara Gözlerinle anlatmaya çalıştın.
Onlarda anlamadılar yine değilmi?
Ya da anlamış gibi yapıp geçer dediler.
Sen yine ağladın tuvalet kenarlarında.
Seni sadece orada bulamazlardı, sesini çıkarmadan ağladın.
Sonra ewe geldin görmek istemediğin manzaralara şahit oldun.
Odana kapandın belki,
Kulaklarını tıkayıp uyumaya çalıştın..
Bazen sağır olmak isteden bazende ölü.
Ama olmadı değilmi?
Ne kadar istesende olmadı.
Senden habersiz düşen göz damlalarını temizledin belkide..
Seni ağlarken görmelerinden kortun kendine çeki düzen verdin..
Çünkü ağlayınca daha çok sinirleniyorlardı değilmi?
Sonra ölüm dilendin yine.
Sabahı görmek istemedin..
Bir umut dedin yine aynı isteği istedin. (Bir parça ölüm.)
Yine olmadı değilmi?
İstemeyerekte olsa gözlerini açtın yeni bir güne.
Yine olmadı.
- BİLİYORDUM. HEP BİLDİM..

SolgunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin