Vakit çoktan gece yarısını geçmişti.
Etrafı sessizlik kaplamıştı
Ne dışarda ne içerde bir ses yoktu.
Belki bu yüzden nefes alış verişini duyuyordu.
O Visale aşık olduğundan beri gürültülü ortamda bile kalp atışlarını duymaya başlamıştı.
Bu aşk...
Eylül ayının ortalarına doğru ilerlerken yazın sıcaklığı kaybolmuş, yaprakların rengi solmaya başlamıştı Visalin hayatı da tıpkı böyleydi Güzel günlere kavuştuğunu düşünürken , Yine imkansızlık, hüzün, iç sıkıntıları onu bekliyordu. Hayata yeni başlama arzusu Eymenin onu takip etmesiyle sona ermişti Ah neden onu takip ettiğini farkedememişti Bunca cinler ne işe yarıyordu. Mehlika ve diğer Rahmani cinler kesin Eymen ona engel olsun için susmuştu peki Ervah o nasıl farkedememişti. Bunun hesabını hepsine sormalıydı.
Eymen, ona çaresizlikle bakan kızın gözlerinde ki ifadeyi çok iyi tanıyordu. Bir zamanlar aynı ifadeyle anne ve babasına bakmıştı. Benide yeni yuvanıza alın derken böyle çaresiz ve umutsuzdu. Ama Visal şuan boşuna endişelenmişti O harebe evin içerisinde ne gördüğü hakkında hiçbir fikri yoktu. Veysel kardeşini ne olursa olsun kapıya koymazdı.
- Senin bana güvenmediğini gayet iyi biliyorum da neden ikizine hiç güvenmiyorsun. o seni bulduktan sonra kim ne derse desin bir daha bırakmaz.
- Ona güvenmediğimi nereden çıkardın?
- Az önce sen demedin mi ? git Veysele söyle oda beni kapının önüne koysun. işte bu konuda yanılıyorsun.
Visal içeriden Dekart ile Ervahın seslerini duyuyordu.
- Buradan uzaklaşman senin yararına olur birazdan bende geliceğim
Eymen onu yalnız bırakmak istemesede üstelemedi yeni bir kavga başlatmak istemiyordu.
- Aşağıdaki yolda seni bekliyor olacağım bir şey olursa telefondan çaldır.yada seslen
-Bana bir şey olmaz boşuna endişelenme hadi git artık.
Eymen isteksizce giderken arkasına dönerek Visale bakmaya devam etti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Visal onu yolladıktan sonra içeriye girdi;
- Kuzenim senin kırmızı gözlerinden başka bir şey görmedi ne olduğunuzu bilmiyor.
-Bilse de bir şey olmaz en büyük Zevkim insanları korkutmak dedi Dekart
Visal sıkıntılı bir şekilde -onu korkutmaya kalkarsan seninle anlaşamam
-Bilerek yapmadığımı biliyorsun ayrıca seni gizlice takip etmek onun suçu. Bir araftakini kızdıracak kadar cesur değilim yaşamak istiyorum
Visal ne demek istediğini anlamadı Dekart devam etti
-Yoksa cinleri nasıl öldürebileceğini bilmiyor musun?
Ervah Visalin bakışlarını üzerinde hissetti Etrafı saran kasvetli havayı yumuşatmaya çalışarak; - Bence asıl konumuza dönelim.
Dekart neredeyse kırılacak gibi görünen eski sandalyeye oturdu.
- Bak Visal ,ben Şeytani cinlerin lanet kralı sebebiyle Şeytani topluluğundan atıldım. şimdi benim gibi kavulanlarla özgürce takılıyorum. Ervahlada uzun süredir bir dostluğumuz var. Lafı uzatmıyacağım sen ne istersen ben ve arkadaşlarım yapmaya hazırız ama bir şartla !
