KARANLIK ÇÖKTÜĞÜ ZAMAN

43.Bölüm Destina.

Gökyüzü coşmuştu adeta Bardaktan boşanırcasına yağmur  yağarken;
Visal Rıfat dedesiyle beraber büyücü Kezban'ın kitaplarını dağ evine getiriyordu.
Dedesi 20 km hızla arabayı sürdüğü için yol daha da uzuyordu.
Dağa yaklaştıkça kararan yol Şimşek ışıklarıyla aydınlanıyordu. Dedesi yola çıktıklarına çoktan pişman olmuş gibiydi.

-Yağmurun böyle şiddetli yağacağını bilseydim yola çıkmazdım.

dedesinin korktuğunu gören Visal onu sakinleştirmeye çalışarak.

- Bu kitapları ne kadar erken o evden çıkarırsak; o kadar iyi
Hem zaten Birazdan evde oluruz.

Visal gecenin ürpertici karanlığından ziyade şu an Eymen ile yüzyüze gelmekten  korkuyordu.
Tuhaf olan bu yeni hislerinle başa çıkmak oldukça zor gibiydi.

Sonunda dağın  Tepesi'ndeki eve vardılar .
dedesi ona bu evi bıraktığını söylemişti

Ev mi bu ?
evden çok kulübeye benziyor diye düşündü.
yıkık dökük viraneydi .
Hele bu karanlıkta Hayalet evine benziyordu .tamir edilmesi gereken çok fazla yeri olduğu belliydi.
güzel olsa zaten amcası ve o mal hırslı yengesi asla bu evin ona verilmesine razı gelmezdi.
Evin içine girdiklerinde yağmur sularının tavandan içeriye Aktığını gördü.
" bari çatısı sağlam olsaydı"
diye geçirdi içinden.

- Ev  külüstür farkındayım evlat ama senin için elimden başka bir şey gelmiyor maalesef dedi.

dedesi kitapları Visale tekrardan  göstererek;

- Bu kitaplar birer hazine Visal.
Büyücü Kezban bunlar sayesinde her istediğini elde ediyordu.

Visal kitaplara dedesi kadar hevesli Bir şekilde bakmadı.

" Ben büyücü Kezban gibi değilim ki !
onlarsız da büyü yapabilirim" diye düşündü.
Harabe  evin Yağmur yağmayan bölümüne kitapları koyup çıktılar. dedesi hiç konuşmayan torununun  hoşnutsuzluğunun farkındaydı.
Gecenin karanlığında görünmeyen yerleri elinle işaret ederek;

-kulübenin bahçesinde Her çeşit meyve ağacı var ikizinle gelip yersiniz .
O çocuğun Benzi bembeyaz hiç rengi yok sürekli de ders çalışılmaz güneş vitaminide alması gerekiyor.

Visal bu yönden dedesine hak verdi.
Üniversite sınavından sonra Veyseli tatil yapmak için ikna etmeliydi.
  
    Satılacak olan konağa dedesi ile vardılar epey yorgun olan ihtiyar hemen yattı.
  Visal ise onu bekleyen Mirza ile beraber
   Rahmani kralın düğünü için cinler alemine gidiyordu.
   Aklını dağıtmak için yaptığı bu yolculuk ona Eymen ile öpüştüğü anı bir an olsun bile unutturamadı.

               ✴✴✴✴

Destina giydiği gelinlikle aynaya doğru yöneldi. kendine uzun uzun bakarak gülümsedi.
  Hâlâ rüyadaymış gibi hissediyordu.
    Yıllarca arzuladığı her şey Visal sayesinde gerçek olmuştu.
Eğer Visal olmasaydı!
Ne Şeytani cinlerin kralı Esaleyi nede  oğullarını yenebilecek güçte olmadığını biliyordu.
Atalarının kaybettiği Krallığı geri kazanmıştı.
Mirza'nın  krallık da gözü olmaması da onun için bir avantajdı
aşık olduğu Ezher ile evleniyordu.
geçmişteki rakibi Şila'yı Zöhre'nin öldürmesi diğer rakibi ervahı Dücanenin öldürmesi sonucu  elini kana bulamadan istediği  aşķına ulaşmasını sağlamıştı.
fakat yine de içi tam olarak rahat değildi.
Bunun sebebi de bunları ona sağlayan Visaldi
Ezherin ona aşık olduğunu gayet iyi biliyordu.
Ezher kimseyi kolay kolay sevmemişti.
Tek Şilayı sevmiş o öldükten sonra ise hayata küsmüştü.
Onu yeniden hayata döndüren psikopat bir insan olmamalıydı.
Neyseki  Ezher ,
Visali elde etmek için mücadele etmiyordu bu da onu çok aşırı sevmediğini gösteriyor diye düşünsede içini bir kurt kemiriyordu.