18.Bölüm Saçlar .

1.4K 96 18
                                    

   Visal yataktan doğrulduğunda saatin neredeyse 10:00 nun üzerine  geldiğini farketti.
  Bu konağa geldiğinden beri geç yatıp geç kalkıyordu.
  Oysa üveybabannesinin yanında normal bir amele işcisi gibi sabah 7'den akşam 20.00 ye kadar tüm ev işleri ona bakardı.
  Sanki geçmiş yılların yorgunluğunu üzerinden atmak istiyor gibiydi.

  Veysel onu yataktan kaldırmaya gelmeden aceleyle banyoya koştu.
   Veysel banyonun kapısını tıklayarak onu kahvaltıya çağırdı.
  Bir yandan Kahvaltıya yetişmek için hızlı hareket ederken diğer yandan Ervahı dinliyordu

-Dekart ile anlaştım senin ile tanışmak için sabırsızlanıyor Rahmaniler bu çevrede takıldığı için başka bir alanda buluşup konuşuruz dedi

Serin havaya uygun olarak kalın kıyafetlerden giyinmiş taramadığı saçlarını gelişi güzel tepeden toplamıştı.

- Okullara az kaldı hemen buluşalım.

- Seni Rahmani cinlerin olmadığı bir yere götüreceğim gelmek istediğine emin misin?

- Senden yada Dekartan korkmuyorum

-Bana güvendiğini Söylesen daha çok sevinirdim

-Sana güvenmiyorum Ervah kendime ve henüz bilmediğim gücüme güveniyorum.

Ervah sesini kıstı. Bazen Visalin  kendinden daha korkunç olduğunu düşünüyordu.

Visal aşağıya inerken Ervahta sessizce peşinden geldi

Masada hazırlanan kahvaltı gayet güzel görünüyordu.
Sanki üç kişilik bir kahvaltı değilde on kişilikmiş gibi tüm masanın üstünde çeşitli yiyecek vardı.

Mis gibi kokan poğaçaları masaya koyan kadın orta yaşlardaydı.
Kocası kendi lokantalarını iflas ettirmiş her şeylerini kaybetmişlerdi.
Yersiz yurtsuz kalan Karı koca için bu konakta çalışmak bulunmaz bir nimetti.

Eymen hazırlanan kahvaltıdan gayet memnundu Veysele dönerek;
- Çocukları yok mu?

- Yokmuş olmayınca olmuyor. Bizim için böylesi daha iyi olur diye düşündüm. Kimse bizi damat adayı göremez.
Veysel Visale dönerek
-kahvaltı  nasıl beğendin mi?

- Adamın gerçek bir aşcı olduğu belli her şey güzel. Yalnız sadece üç kişiyiz çok fazla yapmışlar.

- Haklısın bu kadarı israfa girer çok paramız olsada çarçur etmemeliyiz. Kardeşim ne kadar düşünceli değil mi Eymen?

Eymenin gözleri Visalin düzensiz saçlarına takılmıştı.
"Bu halinle bile güzel görünmeyi beceriyor "
Visale odaklanmamalıydı

-Evet tutumlu olmak güzel bir şey ama Visalin biraz yemek yemesi lazım tıpkı bir kürdanı andırıyor.
Ayrıca saçları da paspal gibi boyasa iyi olur

Veysel Eymene tepkili bir şekilde baktı:

- Kardeşime daha kibar olman konusunda anlaşmamış mıydık?

- Sorun değil dedi Visal istediği gibi konuşabilir.

- O halde Visalin saçını da seninki gibi sarıya boyatmalıyız .ne de olsa ikizsiniz

-olabilir dedi Visal

Aslında Eymenin ona karışmasından hiç hoşnut değildi ama Veyselin yanında kibar görünmek için bu gıcık çocuğa gülümsüyordu.

O sırada Veyselin telefonu çaldı

-Hastaneden bunu açmalıyım  siz devam edin.

Veysel odadan ayrıldıktan sonra Visalde masadan kalktı

KARANLIK ÇÖKTÜĞÜ ZAMAN Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin