Chapter 20

15.9K 219 5
                                    

Andrea's POV

" Bryan ano b-" di ko natuloy pa ang sinabi ng bigla siyang sumigaw sa akin

" Ano ba andrea kailan ka ba matatauhan . Hindi ka na mahal ng asawa m-" bago pa niya matapos ay nasampla ko na siya ng malakas

Aaminin ko nasaktan ako sa sinabi niya

Agad akong umakyat papunta sa aking kwarto. Agad ko itong sinarado at ni lock

At doon iniyak ko na lahat. Mababaliw ako kung hindi ko makikita si xander. Gusto kong malaman kung ano ng kalagayan niya ngayon.... Maayos na ba siya .... Naalala niya ba ako

Ang sakit lang talaga

Hindi pa ako handang mawala siya sa buhay ko at hinding hindi ako magiging handa

Flashback:

Bigla ako nakaramdam na parang yinuyogyog ako

Maya maya pa ay unti unti kong idinilat ang aking mata

Nilibot ko ang aking paningin pero laking gulat ko ng makita kong wala na ako sa ospital kundi nasa isang private plane

Maya dalawang nurse sa gilid ko at nasa kanan ko naman si bryan na nakahawak at nakangiti ng malapad sa akin

Nakakunot lang yung noo ko. Sinubukan kong pumikit muli at baka naghihilusyon lang ako pero hindi eh

" bryan bakit tayo nandito?"nagtatakang tanong ko sa kanya

Bigla naman nawala ang mga ngiti sa kaniyang labi at naging seryoso ang kanyang mukha

Hindi siya sumugot

" bryan sagutin mo ako "medyo na iinis kong sabi

"Andrea taandaan mo lahat ng ginagawa ko ay para rin sa ikabubuti mo. "

Hindi ako sumagot at nakatingin pa rin sa kaniya hinihintay ko ang buong paliwanag niya.

" Sinabi ng doctor na makakasama sayo ang sobrang stress at baka kapag naulit pa yung nangyari ay baka malaglag na ang bata o kaya naman ikaw ang mas mapahamak. Alam mo naman kung gaano ka kaimportante sa akin kaya hindi ko na hahayaang mangyari ulit yun. "sincere na pagkakadasabi niya sa akin sabay hawak sa mga pisngi ko

Agad ko namang tinggal ang kamay niyang nakahawak sa pisngi ko. At tumalikod sa kanya

Ilang oras pa ang binayahe namin bago kami nakakaba

At base sa mga taong nakikita ko. Masasabi kong nasa  Europe kami

Sinubukan niyang alalayan ako sa paglalakad pero agad kong inilayo ang sarili ko sa kaniya

Kaya naman napilitan siyang mauna. Sinundan ko na lamang siya at tahimik na naglakad

Sa gitna ng paglalakad namin ay nakakita ako ng isang babae na may hawak na baby at sa tabi niya naman ay isang lalaki na kahawak sa kaniyang bewang

At kung titignan mo silang mabuti. Makikita na masaya talaga silang dalawa.Makikita mo rin sa mga mata nila ang pagmamahal

Agad ko namang hinawakan ang hindi gaanong kalakihan kong tiyan

Nagulat na lang ako ng biglang nasa harapan ko si bryan

" andrea ok ka lang ba ?" tanong niya

Ngayon ko lang napansin na naiwanan na pala ako dahil ang dalawang nurse na kasama namin ay nauna

" ok lang ako" sabay iwas ng tingin sa kaniya  magsasalita pa sana siya ng sabihan siya
" mauna ka na susunod na lang ako" malamig kong sabi

Nakita ko naman sa mga mata niya ang pag aalala

Maya maya pa ay nakakabas na kami sa airport

Isang magarang sasakyan naman ang sumundo sa amin

Agad naman kaming sumakay

Wala pang thirty minutes nang huminto kami sa isnag nakagara at napakagandang bahay.

Nung una akala ko hindi pa kami doon pero nagulat na lang ako ng biglang bumaba na si xander at pinagbuksan ako ng pinto pero tulad kanina ay iniiwasan ko pa din siya

Maganda at magara man ang mga kagamitan sa loob ng bahay nun hindi pa rin nun nabawasan ang pagkalungkot na nararamdaman ko ngayon

Maya maya pa ay hinatid na niya ako sa aking kwarto

At doon ko inilabas ang mga luhang. Kanina ko pa pinipigilan

Ayokong mawala na lang ng ganun ganun sa buhay ni xander. Gusto kong makita niya kung paano ko siya ipaglalaban

gusto ko ipaglaban ang karapatan ko. Karapatan namin ng magiging anak niya.

Gusto kong maibalik yung dating kami

pero sino bang niloloko ko. May victoria na siya at may anak pa siya doon . Saan na lang pala ako lulugar .

but for my baby i'll fight for you until the end pagkatapos nun ay unti unti akong nakaramdam ng pagkaantok at maya maya pa ay bumigay na ang aking talukap at tuluyan na nga akong nakatulog

End of flashback

Dalawang buwan na akong nandito at nagtitiis. Hindi ko na kaya

Bukas na bukas rin ay tatakas na ako Dito

Authors note:

Hello sa mga nagbabasa ng story nito. Thank you po 😘😘😂😂😂
Siguro sa susunod ko na lang hahabaan yung autbors note ko kapag irerevise ko na tong story 😊😊

Im just your wife Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon