Andrea's POv
"Ma'am hanggang dito na lag po tayo " pagpipigil sa aking ng isang nurse na makapasok sa loob
"per-" diko na natapos ang sasabihin ko ng sinarado na nila ang pinto sa emergency room
Agad naman akong pumunta sa malapit na upuan at agad na umupo
Nilagay ko naman ang mga palad ko sa aking mukha at doon nagsimula na akong umiyak
Hindi ko kayang mawala siya ngayong magkakaroon na kami ng anak
Ok lang kahit hindi ako yung mahal niya basta wag lang siya mawala.
Hahaha napangitin naman ako ng mapait sa naiisip ko
Siguro sobrang martyr ko na no
Hindi na nga niya ako mahal pero pinagpipilitin ko pa rin yung sarili ko sa kanya
Maya maya pa sa gitna ng pagiyak ko ay may biglang humila sa buhok ko
Agad naman akong napaangat ng paningin
Nagulat ako ng makitang si victoria pala ang humihila sa buhok ko
Agad ko namang hinawakan ang kamay nito na nkasabunot sa buhok ko
" Victoria bitawan mo ko!" sigaw ko sa kanya pero tila wala siyang naririnig at tuloy pa rin sa paghila sa aking buhok
Madami na ding mga nakatingin sa amin
At yung iba naman ay pumipigil sa kanya.
Hanggang sa bigla niya akong nasiko banda sa aking tiyan doon naman ako naaalarma agad kong hinawakan ang aking tiyan para protektahan ito sa kanya at tinulak siya ng malakas
Dahil doon ay saglit siyang natigil sa pagsabunot sa akin .tumingin naman siya sa akin ng matalim
agad namanakong napatingin sa tiyan. Medyo malaki na din ito hindi tulad sa akin na hindi pa gaano kahalata. Nakahinga naman ako ng maluwag na hindi naman siya natumba dahil kung nagkataon pwedeng madamay ang bata sa sinapupunan niya.
Maya maya pa ay bigla na itong nagsalita
"Ikaw na babae ka !" sabay duro sa akin ." Ikaw ang may kasalan nito!"
"Ika-w!" pautal utal na sabi niya habang duro duro ako
" ikaw ang may kagagawan kung bakit nandito sa kalagayan na ito si xander"Nagulat naman ako sa sinabi niya kokontrahin ko pa sana siya sa sinasabi niya ng bigla ulit siyang nagsalita at nagsisigaw
"makinig kayo etong babaeng ito" Sigaw niya na nakahakot ng maraming atensiyon ng mga tao " malandi tong babaeng ito. May asawa na kumakabit pa sa iba " sabi niya habang nakatingin sa akin na parang nandidiri
Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Sobra akong naiinis at nagagalit. Bakit ako pa yung binaliktad niya ?. Bakit ako pa?.
Ang sakit lang na makita ang mga mapangutyang tingin na binabato sa akin ng mga taong naroon . Sabay ang bulungan ang iba
Tinignan ko namn si victoria. Masaya siyang nakatingin sa akin habang ako naman ay nasasaktan.
Gustong gusto ko ng umalis dito ,pero hindi ko alam kung papaano. Inilibot ko ang aking paningin pero wala akong makitang pwede kong daanan
Lahat sila tinitignan na parang ako na ang pinakanakakadiring babaeng nakikita nila
Parang akala mo alam nila kung anong totoo.
Nagsimula nang magunahang pumatak ang mga luha sa aking mata
Pero hindi ko alam kung anong nagawa kong maganda para bigyan ako ng panginoon ng gantong kabuting tao.
Biglang dumating si bryan at inalalayan ako paramakalabas doon.dahil din sa ginawa niyang pagtulong mas lumakas ang bulungan ng mga tao
Hindi ko na namalayan na nakalayo na pala ako doon sa lugar na yun
"Sige iiyak mo lang, nandito lang ako para sayo" sabi niya at mas inilapit ang ulo ko sa balikat niya at niyakap niya ako.niyakap ko naman siya pabalik at doon ko ulit naramdaman na komportable at safe na ako
At doon binuhas lahat ng sakit na nararamdaman ko.
Makalipas din ang kalahating oras ay nahinto na din ako sa pag iyak
Tahimik lang kaming dalawa hanggang sa ako na ang naunang magsalita
" sorry" mahinang sabi ko habang hindi makatingin sa kanya ng diretso
Hindi siya nagsalita at patuloy pa rin sa pagtingin sa akin
"sorry kung nasasaktan kita,sorry kong nagiging pabigat na ako.. Kami "dagdag ko
Nagulat ako ng hawakan niya ang aking mukha at tinaas ito mula sa pagkakayuko ko at hinarap ito sa mukha ko
" Mahal kita " yun lang ang sinavi niya habang nakatingin sa akin ng diretso
" pero alam mo naamn ang tunay kong nararamdaman para sayo. Mahal kita pero hindi sa paraang gusto mo. Mahal kita bilang kaibigan lang. " sabi ko, ayaw ko nang mag assume siya, ayaw kong makitang mas masasaktan siya balang araw. Siya na lang ang taong mayroon ako kaya kung maari ayaw kong mawala pa siya sa akin
Wala akong nakuhang sagot sa kanya tahimik lang siya hindi tulad kanina malayo na ang tingin niya at para bang may malalim na iniisip
" Hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin kung wala ka bryan kaya hangga't maari ayaw kong mawala ka sa akin." dagdag kong sabi na dahilan na muling pagtingin niya sa akin
" sapat na marinig ko mula sayo na kailangan mo ako sa tabi mo " nakangiting sabi niya
Pero habang nag uusap kami ay may masama akong pakiramdam
Tila ba may nagmamasid sa akin mula sa malayo
Sinubukan kong tumingin tingin sa paligid pero wala akong makitang tao
Kaya napagpasyahan kong tumayo at tignan yung likod ng halaman
Nang biglang ....
BINABASA MO ANG
Im just your wife
Ficción General"Good bye"Mahinang bulong ko sa hangin habang nakatingin sa mukha niyang mahimbing na natutulog at kasabay din nun ay ang pagpatak ng mga luha sa mata ko.Maingat k siyang hinalikan sa noo.Ilang segundo ang nagtagal bago ako bumitaw Umalis na ako ag...
