Waiting For You

Chapter 31- The Wedding (Part 1)

*Clark's POV*

~Time Skip~

Nandito ako ngayon sa mansion nila kasama si Zandra, Annie, Cien, Jali, Janelle, Precious, Kim at si George. Nagtataka siguro kayo kung bakit nandito si George, well ayaw niya sumama sa mga boys kasi "hindi naman" daw siya kagaya nila kaya umiwas na lang siya.

Sila Tristan naman ay nasa mansion ni Nathan kasama si Shane at si Dominic. Ewan ko kung may kasama pang iba siya pero wala na akong pake dun.

Anyway, nandito kami ngayon sa kwarto namin ni Tristan. May mga damit na nakalapag sa higaan at mukhang handa na ang mga ito at kulang na lang ay susuutin ko. Nakaupo ako ngayon tinitignan ang paa ko. Masyadong bulag naman si Tristan sa kanyang nararamdaman. In all these years naghintay pa rin siya and here we are, marrying.

Kung siya ay may feelings sa akin ako naman ay ewan ko. Hindi ko pa rin alam kung ano ang nararamdaman ko. Should I leave him in the altar at itago ko ang sarili ko? Alam ko na masasaktan lang siya pero this is for his own good.

Maghanap na lang siya nang iba, yung mas maganda sa akin o mas mabait. Kailangan niya maghanap ng ibang tao na puwedeng ibalik sa kanya ang pagmamahal. I am forced in this wedding and it made me sad.

I don't know kung sasaya ako o lulungkot sa iniisip ko dahil una, feel ko na parang nabasag ang puso ko sa sinasabi ko pero happy ako kasi nakawala na ako. Hay, ano ba yan, bakit kasi ganito kakumplikado ang buhay. Sana talaga hindi masyado na-inlove si Tristan sa akin. Bumalik ako sa realidad ng marinig ang sigaw ni Annie.

"Nandito na ang dresser guys kaya get ready na. It means it's you Clark. Now go to the bathroom", sabi niya na at hinila ako kasama ng isang bakla papunta sa banyo.

"Seat right here sir. I will now start grooming you. Your husband said to me that I should groom you to become beautiful", sabi niya na nakangiti sa akin kaya namula ako. Pinaupo niya ako sa harap ng salamin dito sa banyo.

"Labas muna ako Clark", sabi ni Annie at lumabas na siya sa banyo kaya kaming dalawa na lang ang naiwan.

"My name is Alexis sir", sabi niya habang inaayos ang buhok ko.

"Oh hello Alexis"

"Hello to you too sir", sabi niya at tumawa siya ng kunti.

"You have a lucky husband Mr. Villanueva if I say so because he seemed like a good person and he is a very handsome man. A complete package if you say so", sabi niya kaya namula ulit ako.

"Oh...thanks"

"So how did you two meet? Is there any hidden story that we should know?", sabi niya at ginalaw-galaw niya ang kilay niya na parang may kakaiba.

"Oh...uhm...we met on our class reunion and from that day we have been fixing our broken relationship until it came here", sabi ko pero nagsinungaling ako kunti.

"What a lovely story", sabi niya at natapos na niya ang pag-groom. Flat siya ngayon as usual pero yung ends ay pataas ng kunti but not much.

"My classic, thanks!", sabi ko at mukhang nasiyahan siya sa reaksyon ko.

"Well that is nice sir. Your clothes are ready. I think your friends readied your clothes", sbai niya habang inaayos niya ang bag niya. Lumabas ako sa banyo at nakita ko ang damit. Button up siya na white na may pagka-see through pero enough para maging discreet. May matching white khaki pants. And lastly cream top siders.

"Ito na Clark. Naka-ready na at saka bilisan mo kasi anong oras na no. Two o'clock na oh kaya bilis-bilisan mo na kasi ilang oras yung flight", sabi ni Zandra habang nagma-make up kasama ang ibang babae.

"Okay okay", sabi ko at nasa tabi ko na naman si Alexis. It seems hindi nagtatapos ang trabaho niya. Kinuha niya ang damit at pinasuot sa akin at ni-make up na naman niya ako ng kunti. Ang laki talaga ng contrast ng puti na damit ko sa kutis ko pero I don't care.

"Ang gwapo mo talaga anak ko", sabi ng isang boses sa likod ko at napatigil ako sa pagtingin sa salamin.

"M-mama?", sabi ko at napatingin ako sa likod ko. Nasa likod ko siya at kita ko sa mata niya ang kasiyahan.

"Oo anak", sabi niya at niyakap ko siya. Umiyak ako sa balikat niya. Miss ko na talaga siya at buti gumaling na siya sa sakit niya.

"Na-miss kita ma", sabi ko at humagulgol ako.

"Miss kita din anak kaya wag ka nang umiyak. Espesyal ang araw na ito para sa iyo kaya wag ka nang umiyak at baka masira pa ang mukha mo sa gwapo mong asawa", sabi niya at napangit ako sa kanya habang nakatingin kami sa isa't-isa.

"Sige ma", sabi ko at pinunasan ko ang mga luha gamit ang panyo na binigay sa akin ni Janelle.

"Okay guys, punta na tayo oh para hindi na ma-late", sabi ni Janelle at tumango kaming dalawa. Sumakay kami sa private jet ni Tristan at lumipad na patungo sa beach. Tumagal ng ilang oras pero at least may isang oras pa kami para maghanda.

Unang bumaba muna ang mga kaibigan ko at kita ko nan a sinundo sila ng isang limousine na nakaparada sa tarmac. Next na bumaba si mama at bago siya bumaba ay niyakap ko siya at hinalika sa pisngi at sinabihan niya ako na mag-ready na.

Huli akong bumaba at kita ko na ang daming guards ang nakabantay sa akin. Meron sa kaliwa, kanan, at sa likod at harapan ko. Tinanong ko si Macy, ang bodyguard ko, at sabi niya ay kailangan nila ako protektahan dahil high profile ako sa group nila and they can't avoid to lose me.

Tahimik ang pagpunta namin sa beach. Kinakabahan ako dahil hindi dahil baka iwanan niya ako pero kinakabahan ako sa mangyayari sa amin after this and also baka iwanan ko siya sa beach. Call me heartless pero deserve naman niya na iwanan siya sa altar pero...pero kakayanin ko siguro ang guilt ko.

"We're here Donna", sabi ng driver at napabalik ako sa ulirat. Binuksan nila ang pinto ko at saka tumabi ulit sa akin. Pumunta kami sa isang tent na malapit na sa pagdadausan ng ceremony. And I think it is wonderful. May araw pa rin pero hindi naman mainit, tama lang naman ang init.

May mga upuan and tables sa loob. Kumuha ako ng tubig na nasa lamesa at ininom ko ito agad. I wish matapos na ito agad because I can't wait for this thing to be finish. Ano siguro ang nararamdaman ni Tristan ngayon?

*Tristan's POV*

Nandito ako ngayo sa isang tent na opposite kay Clark at naglalakad ako ng parang ewan. Kanina pa siguro ako naglalakad dahil kita ko sa mukha nila Dominic, Nathan at ni Shane ang pagka-inis.

"Stop walking around you assh*le because you are sweating yourself. Here, take this and wipe your sweat you sh*t", sabi ni Dominic kaya napatingin ako sa kanya.

"You piece sh*t just help me okay! I am just nervous that Clark may leave on the altar", sabi ko at ni-pat ako ni Shane sa shoulder ko.

"Maybe he will run away but mag-isip ka ng mabuti and we will go this through. Now let's go to the altar and wait for your couple", sabi ni Shane at tumakbo na palabas sa tent. Tinawanan namin siya at lumabas na kaming tatlo sa tent.

Nasa altar ako ngayon nakatayo at naghahanda na sa paglabas. I cannot wait na kasi ang umiinit na well dahil din sa damit ko na black. Black button up and black khaki pants and black top siders. Tinawan ko ang sarili ko kasi mukha akong bampira. And nakatayo ang buhok ko na parang kakagising lang.

Ilang minuto din ang lumipas at nagsimula nang nag-play ang music. Bumukas ang tent at napatingin ako sa direction ng walkway. Wow!