Πρέπει να αλλάξω! ;) Παρτ 12

140 13 0
                                    


-Γιατί το κάνεις αυτό σε εμένα και στη Ντέμι;
-Έχω αργήσει πρέπει να φύγω..
-Τέλος πάντων...Ντύσου και φύγε.
Μόλις έφυγε μου ήρθε ένα μήνυμα με μια φωτογραφία με εμένα και τον Νιαλλ την ώρα που το κάναμε από...ένα αριθμό που δεν τον ήξερα. Πανικοβλήθηκα! Όταν θα έφευγα είχα σκοπό να το πω στη Ντέμι, όμως μετά από ό,τι έγινε με τον Νιαλλ, θα έπαιρνα μια παράταση...Το μήνυμα έλεγε: ''Ποιος θα το πει πρώτος; -U''
Ωραία! Τώρα έπρεπε να της το πω μόνη μου...Η Ντέμι δε θα μου το συγχωρήσει ποτέ...

Ντύθηκα για να φύγω, αλλά ακόμα με βασάνιζαν δύο πράγματα..Πως θα το πω στη Ντεμι και για ποιο λόγο το κάνει αυτό ο Νιαλλ...
Κάτι δε μου άρεσε στην όλη ιστορία...γιατί να κάνει κάτι τέτοιο ο Νιαλλ; Αφού βλέπω πως κοιτάει την Ντέμι. Την αγαπάει στ' αλήθεια...αλλά γιατί το έκανα κι εγώ; αφού κι εγώ την αγαπάω στ' αλήθεια...Ποτέ δεν θα ήθελα να πληγώσω ένα άτομο που με βοήθησε...!

'Εφυγα για το σχολείο.
Όταν έφτασα είδα την Σιλβί να προχωράει προς εκείνη την τάξη που με είχε πρωτογνωρίσει η Ντεμι. Πέντε μέτρα πίσω 'ηταν ο Νιαλλ, ο οποίος φαινόταν να την ακολουθεί. Χωρίς να με καταλάβουν, τους ακολούθησα. Όντως μπήκαν και οι δύο στην τάξη του Γ5, που πλέον δεν την χρησιμοποιούν. Έκατσα δίπλα από την πόρτα, ώστε να ακούω.
-Τι θες Νιαλλ;
-Δε μπορώ άλλο ρε Σιλβί
-Τι δε μπορείς;
-Δε μπορώ να το κάνω αυτό στη Ντέμι. Ούτε θέλω να χαλάσω τη φιλία της με την Έμα.
-Αυτή η σκατοΈμα καλά χάλασε τη δικιά μου φιλία με τη Κρίσταλ..Εγώ γιατί να μην της το ανταποδώσω;
-Ναι, βρες άλλο τρόπο να φτάσεις στο στόχο σου. Εμένα ξέχνα με!
Ο Νιαλλ πήγε να φύγει, αλλά η Σιλβι τον έπιασε από το μπράτσο. Ο Νιαλλ της είπε:
-Τι θες επιτέλους;
-Αν φύγεις, η Ντεμι θα τα μάθει όλα!
-Ας τα μάθει! Ή μάλλον θα της τα πω εγώ!
-Θα της πεις όσα γίνανε μεταξύ μας και με εσένα και την Έμα;
-Αυτό είναι άλλο θέμα.! είπε και έφυγε.
Εγώ πρόλαβα και κρύφτηκα πίσω από την πόρτα. Είδα την Νιαλλ να φεύγει. Μέσα από την αίθουσα ακούστηκε η Σιλβι να χτυπάει με δύναμη το χέρι της στο θρανίο.
-Γαμώτο, φώναξε μέσα στα νεύρα της η Σιλβι, δεν θα πληρώσει πότε αυτή Σκρόφα! Γαμώτο!
Εκείνη τη στιγμή βούρκωσα. Όχι, για τη Σιλβί, αλλά για τον Νιαλλ. Μόλις είχα συνειδητοποιήσει ότι του έδωσα ό,τι πολυτιμότερο είχα. Έτρεξα στο μπάνιο και κλείστηκα σε μια από τις τουαλέτες. Σπάραξα στο κλάμα, μέχρι που κάποιος χτύπησε την πόρτα. Προσπάθησα να σκουπίσω όλα μου τα δάκρυα, αν και ήταν μάταιη η προσπάθεια μου. Ένα ''Ποιος είναι;'' ξεγλίστρησε μέσα από τους λυγμούς μου. 
-Έμα εσύ είσαι;
-Κρίσταλ;
-Ναι εγώ.
Άνοιξα τη πόρτα. 
-Τι έγινε κορίτσι μου;
-Η Σιλβι..
-Τι έκανε πάλι;
-Θυμάσαι τη Ντεμι και τον Νιαλλ;
-Ναι
-Έβαλε τον Νιαλλ να μου την πέσει.
-Μη μου πεις ότι εσύ τσίμπησες;
-Στην αρχή όχι, αλλά μετά έγινε τόσο γλυκός που δεν κατάλαβα πότε...
-Πότε τι; Πότε τι Έμα;
-Πότε καταλήξαμε στο κρεβάτι, είπα και σπάραξα ξανά στο κλάμα.
Η Κρισταλ με πήρε μια αγκαλιά και με παρηγόρησε.
-Γιατί το έκανε αυτό η Σιλβι;
-Για να πάρει εκδίκηση λέει που σας κατέστρεψα τη φιλία.
-Και ο Νιαλλ πως δέχτηκε να το κάνει αυτό;
-Με κάτι τον κρατάει στο χέρι. Αλλά δε ξέρω με τι. Έτσι άκουσα δηλαδή.
-Τι εννοείς άκουσες;
-Τους ακολούθησα μέχρι το Γ5 και τα άκουσα όλα. Ο Νιαλλ της είπε ότι δεν θέλει να το κάνει άλλο αυτό, γιατί δεν θέλει να πληγώνει ούτε την Ντεμι ούτε εμένα. Και τότε ήταν που τον εκβίασε πως θα τα πει όλα και για εμένα και όσα έχουν γίνει μεταξύ τους. Όσοι ώρα τα έλεγα αυτά στη Κρίσταλ συνειδητοποίησα ότι αυτός που με εκβίαζε με τα μηνύματα υπογράφοντας με -U ήταν η Σιλβι. Πριν το πω αυτό στη Κρισταλ θυμήθηκα το περιστατικό στο άγνωστο σπίτι. 
-Κρισταλ, έχει η Έμα κανένα σπίτι κοντά στην Οδό Βρουμ;
-Από όσο θυμάμαι ναι, αλλά δεν το κατοικούν. Είναι ένα με μια μεγάλη τζαμαρία.
-Ήταν με μεγάλη τζαμαρία.
-Τι εννοείς;
-Από τη μέρα που φιληθήκαμε με τον Νιαλλ, μου ερχόντουσαν μηνύματα από κάποιον που υπέγραφε με -U. Μια μέρα που έφυγα από το σπίτι της Ντέμι κάποιος με ακολουθούσε, ξεκίνησα να τρέχω και τότε με έσπρωξε. Ήμουν αναίσθητη. Το αμέσως επόμενο που θυμάμαι είναι να ξυπνάω σε ένα σπίτι και απέναντί μου να αντικρίζω ένα μήνυμα γραμμένο στον τοίχο με κόκκινη μπογιά '' ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΟΓΙΑ. ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΟΥ''. Η πόρτα να είναι κλειδωμένη και βήματα στις σκάλες. Έτρεξα έσπασα τη τζαμαρία και βγήκα έξω. Έτρεχα και αυτός ο κάποιος με ακολουθούσε. Μέχρι που μπήκα σε ένα ταξί και ήρθα σπίτι.
-Πρέπει να μάθουμε γιατί εκβιάζει η Σιλβι τον Νιαλλ.

Πρέπει να αλλάξω! ;)Onde histórias criam vida. Descubra agora