ACADEMIA 2: The Broken Wing

ACADEMIA 2: CHAPTER 32

˙GENEVIEVE POV˙

"Pero wala kaming naramdaman na kahit ano mang pag alog ng lupa dito."

"B-but. Ang lakas talaga ng lindol doon sa Bato ni Lord Serafina."

Rinig ko ang mga boses nila. Unti unti kong iminulat ang mga mata ko at nakita ko sila Prince Kelvin, Mother, Father and Sila Raquel.

"Genevieve." Hinawakan ni Zeke ang kamay ko at hinalikan ako sa noo. "You're awake." Kita ko sa mata niya ang pag aalala.

"Genevieve." Ganoon din kay Queen Georgette at King Lazarus. Pati sa mga kaibigan ko.

Napahawak ako sa ulo ko. "What happened?"

"Hindi ba't kami dapat ang nagtatanong niyan? Ano ang sinasabi ni Raquel na pag alog ng lupa?" Tanong ni Prince Kelvin.

Napakunot ang noo ko at inaalala ang nangyari. Napasinghap ako ng maalala ko na.

"She's awake!"

Napakunot ang noo nila. "Who?"

"Lord Serafina."

Walang nagsalita. Lahat sila ay tahimik. Si Queen Georgette ay yumakap kay King Kristoffer. Ganito pala talaga amg impak sakanila ni Lord Serafina?

"Bakit biglaan?" Wala sa sariling tanong ni Prince kelvin. "Kelan lang natin siya naramdaman. Minsan aabot pa iyon ng Isang buwan bago siya magising." Saad niyang muli.

"Kakagising niya lang. Siguradong hindi niya pa kayang lumabas sa Cave na iyon. Ihanda ang lahat gaganapin na agad ang kasalan bukas." Seryosong sabi ni Queen Georgette at agad na lumabas ng Silid. Naiwan naman kaming gulat dito.

"Queen's order." King Kristoffer shrugged his shoulder. Hinalikan niya ako sa noo at lumabas din ng silid upang sundan si Queen Georgette.

"We will give you some Privacy." Sabi ni Prince Kelvin at lumabas silang lahat. Naiwan kaming dalawa ni Zeke.

Walang nagsasalita saamin. Nakahawak lang siya sa kamay ko at pinaglalaruan ito.

"Are you okay with this?" Basag ko sa katahimikan.

"Are you kidding me? This is what I've been waiting for." Mabilis niyang sabi. Hindi ko alam pero agad akong napangiti sa sagot niya na iyon. Natatawa talaga ako kapag naaalala ko na nagsusungitan kami dati pero ngayon ibang iba na.

"Sa tingin mo ba magiging okay ang lahat?" Tanong ko.

Napakunot ang noo niya. "What do you mean?"

Huminga ako ng malalim. "Feeling ko kasi may hindi magandang mangyayari. Tapos hindi pa natin kayang maging masaya ng tuluyan dahil anytime baka sumugod ang kambal." Bumuntong hininga ako.

"Hush baby. Everything will be okay. Nothing's gonna happen. Okay?" Pag aamo niya saakin. Ngumiti ako sakanya at yinakap siya.

Bigla kong naalala ang ginawa saakin ni Lord Serafina. Bakit ko naramdaman ang sakit na iyon? Bakit naramdaman ko ang panghihina? hanggang ngayon?

"I'm scared zeke." I whisper.

Hinigpitan niya pa ang pagkakayakap saakin. "It's okay baby, It's okay to be scared, being scared means you're about to do something brave. Really, really brave." Bumitaw kami sa yakap. Hinawakan niya ang dalawang pisngi ko at mabilis na hinalikan sa labi. Lalayo na sana siya saakin pero agad ko siyang hinalikan. "I love you." I whisper between our kisses.