Felidi 3: de vijf moorden van Felidi

Tierende Thijs

Lieze wandelde het prachtig versierde centrum binnen. Overal hingen slingers en ballonnen vlogen feestelijk in het rond. De champagne stond al klaar om te springen. Eigenlijk ging ze Thomas best wel missen. Achter haar huppelde Tina door de gangen. Ook zij was opgewekt door de nieuwe sfeer. Ze namen plaats aan een tafeltje en bestelden een thee en cola. Iedereen was klaar voor de uitwisseling deze avond. Dat kon je zien aan de omhoog krullende mondhoeken bij veel Felidi leden. In de verte zag ze Thijs op hun tafeltje afwandelen. Een boze blik verscheen op zijn gezicht naarmate hij dichter kwam. Zo te zien was niet iedereen gelukkig vandaag. Op een kwade manier verschoof hij de stoel naast hun. Zijn ogen waren op Tina gericht, die meteen terug deinsde.

'Besef jij wel wat jij Thomas aangedaan hebt?', vroeg hij kwaad.

'Ik euh...', stamelde Tina.

'Wat is er aan de hand Thijs?', vroeg Lieze kalm. Meteen werd Thijs wat rustiger maar ze zag nog steeds de woede in zijn ogen branden.

'Thomas is zo gekrenkt, dat hij gek geworden is en dat is allemaal de schuld van dit kreng hier!', tierde hij.

'Doe nou eens rustig! Vertel wat er mis is met Thomas.'

'Hij kwam opeens binnenwandelen in een gescheurd hemd en een spijkerbroek. Maar het ergste van al is dat hij nu een tattoo heeft en een piercing!'

Iedereen zijn mond viel open van verbazing. Thomas? Met een piercing? Er was hier iets grondig mis.

'En waar is hij nu?', vroeg Tina.

'In zijn kamer, zich aan het klaar maken voor het uitwisselingsfeest van vanavond.', zei Thijs triester dan hij wilde.

Meteen sprong Lieze van haar stoel en rende de gang op. Tina strompelde haar achterna. In de gang zocht ze vluchtig naar zijn kamerdeur. Zonder twijfelen vloog ze binnen. Ze had geluk dat de beveiliging van de deur niet aan stond. Tot haar verbazing had Thijs gelijk. Hij droeg een spijkerjas en leek plots gespierder dan normaal. Toen hij op keek herkende ze een rode schijn in zijn ogen. In zijn handen droeg hij de zweep van Thijs.

'Is alles in orde?', vroeg Lieze toen ze zachtjes op hem afwandelde.

'Laat me met rust.', zei hij kwaad. Uit het niets nam hij Lieze haar pols vast en kneep stevig tot hij rood werd. Lieze probeerde zich los te trekken, maar zijn greep was te sterk. 'Thomas! Wat is er mis met jou?', vroeg Lieze terwijl ze het bijna uitschreeuwde. In haar ooghoeken zag ze Thijs op hun afspringen. Hij trok zijn mes als bedreiging, maar Thomas sloeg hem recht op zijn kaak. Lieze zag een straaltje bloed uit zijn neus lopen. In zijn blik zag ze dat het menens was. Hij kroop recht en gooide zijn vuist tegen de heup van Thomas. Lieze voelde hoe de hand rond haar pols loste en Thomas op de grond viel. Hij greep pijnlijk naar de plek waar Thijs hem geraakt had. 'Wat is er in godsnaam mis met jou gast?', schreeuwde Thijs kwaad. Maar het enige dat Thomas deed was kreunen. Voor Thijs was het genoeg en rende de gang op. Lieze en Tina renden hem hijgend achterna.

'Wat ben je van plan?', vroeg Lieze.

'Ik ga dit melden aan je moeder. Thomas mag niet vertrekken. Niet op deze manier.', schreeuwde hij kwaad terwijl hij naar Sarah haar bureau liep. Zonder kloppen gooide hij de deur open.

'Sarah, Thomas kan niet vertrekken!'

'Waarom Thijs?'

'Hij is krankzinnig geworden!', zei Thijs. Maar hij had die woorden nog niet uitgesproken en tot zijn verassing stond zijn beste vriend in de deuropening. In zijn gewone kleding en zonder piercing. Het enige wat hij nog van de vreemde Thomas herkende, was zijn tatoeage.

'Ik begrijp het niet...', zei hij verward.

'Ik denk dat je oververmoeid bent. Jullie allemaal. Je hebt hard gewerkt Thijs. Ga maar wat uitrusten. Je zult je meteen beter voelen.'

'Maar...', stamelde hij nog. Maar het enige wat hij nog deed was kwaad weglopen. Hij moest het bewijzen. Voor Thomas naar Venus vertrok. Hij kon zijn beste vriend niet zo achterlaten...

Lieze klopte zachtjes op de deur van het studentenhuis. Na deze vreemde middag had ze nood aan wat rust. De deur ging krakend open en ze herkende Lucas. Hij liep nog rond in zijn badjas en zijn haar was gewassen. Eigenlijk moesten ze allebei op Felidi zijn. Maar een pauze kon natuurlijk nooit kwaad. Meteen sloot hij zijn armen rond haar heupen en kuste haar zachtjes. Hij proefde naar muntthee.

'Waaraan heb ik dit bezoek te bedanken prinses?', vroeg hij zachtjes.

'Er is iets vreemds aan de hand met Thomas. Hij is erg agressief en viel mij zelfs aan. Kan het zijn dat hij behekst is?'

'Als we het rode boek hadden, zouden we het kunnen op zoeken.'

'Hou op met die verwijten. Ik voel me al schuldig genoeg.', zei ze terwijl Lucas haar dichter naar zich toe trok.

'Trek het je niet aan. We zullen mijn vader wel eens te pakken krijgen. Hij kan je beste vriend beheksen, Felidi leden vermoorden maar onze liefde kan niemand verbreken. Laten we morgen iets doen, alleen met ons tweeën.'

'Hang er vanaf wat.', giechelde ze terwijl ze zich van hem afduwde en in de zetel plofte. Hij kwam automatisch naast haar zitten.

'Een verassing.', zei hij plagerig terwijl hij haar voorhoofd kuste. Ze kuste hem zachtjes terug op de lippen. Ze voelde hoe hij haar T-shirt zachtjes omhoog trok. Een tinteling ging over haar hele lichaam. Haar hart klopte steeds harder tegen haar borstkas. Een geklop op de deur verpeste het moment. Lucas liet haar los en wandelde naar de voordeur. Achter de deur verscheen het blonde haar van Thijs. Zijn wangen waren rood en hij leek gehuild te hebben. Lieze keek verbaasd op. Thijs huilde nooit. Er was iets gebeurd, iets ernstig...