Be Mine

Chapter 53- Take Me Away

SHORT UPDATE. SUPER NATUWA AKO SA REACTIONS NYO SA LAST CHAP! HAHA. SORRY KUNG SABAW ITO. GRABE ANTOK NA ANTOK NA AKO AT MAY PASOK PA AKO BUKAS PERO SININGIT KO TALAGA 'TO KASI LABS NA LABS KO KAYO...

SORRY SA SPELLING AND GRAMMATICAL ERRORS. BANGAG ANG AUTHOR. LOVE YOU GUYS! COMMENT AND VOTE. :) GODBLESS.

*********

Hindi ko na pinakinggan pa ang ibang sinasabi niya.. Nagkakagulo ang mga tao sa paligid dahil sa nalaman nila. May ibang umiiyak dahil sa pagkabigo, may ibang pumapalakpak at masaya..

Tumakbo ako palayo.. Gusto ko ng umalis dito, hinang-hina na ako. Hindi ko na kaya ang ganito. My knees are turning jelly but I’m really trying my best to run fast.

Narinig ko ang pagtawag nila Jake sakin but I can’t face them right now.. I feel so vulnerable. Nahihilam na ang mata ko dahil sa mga luha ko na walang tigil sa pag-alpas. Hindi ko napansin ang isang grupo ng mga babaeng humarang sakin..

Tinulak nila ako kaya naman napaupo ako.. Wala akong magawa. Hindi ko maigalaw kahit anong parte sa katawan ko.. “IKAW! IKAW YUNG AHAS! IKAW ANG SUMISIRA SA BRAINE! MALANDI KA!!” sigaw ng isang maluha-luhang babae.

Patuloy lang ako sa pag-iyak kahit ang ilan sa kanila ay tinatadyakan na ako. “Sinira mo ang relasyon nila Bryan! Malandi! Bitch ka! Mayaman ka lang pero hindi ka maganda!!” sabi pa ng isa.

Hindi ako makalaban. Hindi ako makapagsalita.. I realized that this how cruel people are. Na kahit hindi nila alam ang tunay na istorya ay huhusgahan ka nila.. Sasaktan. Kukutyain..

They will not listen to you even if you shed blood. They will never believe you because they just don’t want, they won’t hear your explanation.. I will always the villain in this story..

Naramdaman ko ang pagbuhos sakin ng malamig na bagay... Hindi ko alam kung shake, juice o tubig na ang nasa katawan ko. Madami.. Madami silang nagtatapon ng kung anu-ano sakin, madaming tao ang tumatadyak at nagmumura sakin..

I wanted to lose my consciousness.. This pain... it’s intolerable.. Sobra-sobra na ang sakit na nasasaktan ko.. emotionally and physically. May nalasahan pa akong dugo sa labi ko. Wat the fvck. Bakit ba hinang hina ako?

“TUMABI KAYO!! SHIT STEFFIE!” narinig ko ang malakas na pagsigaw ni Alvin, nahawi ang mga tao. Narinig ko ang iba sa kanila ay pinaguusapan sila Alvin, Kevin at Jake na pare-parehong kilala din ng karamihan.

‘Bakit nila tinutulungan ang malandi na yan?’

‘Diba mga kaibigan nila Bryan yan?’

‘Dapat ay bugbugin din nila ang bitch na yan!”

Narinig ko ang pagsinghap nila Cecille at pagiyak ni Ryzza ng makita ang kalagayan ko. I’m sure I really look messed up right now.. “FVCK! PAPATAYIN AKO NI BRYAN!” mabilis ang ginawang pagbuhat sakin ni Alvin. I winced when I felt the pain all over my body.

“Mga bruha kayo!! Ipapakulong ko kayo lahat mga panget kayo! Leche! Pnyeta! Pagbabayaran nyo ‘tong ginawa nyo!” rinig ko sigaw ni Jm sa mga nanakit sakin kanina.

Nahagip ng mata ko ang dalawang lady guard na nasa likuran lang pala ng mga nanakit sakin.. B-Bakit wala silang ginawa?! Nakita ni Alvin ang pagtingin ko sa gawi nito.. namutla ang mga guard nung nakitang nasa kanila ang paningin namin..

Ibinigay ako ni Alvin kay Jake, I’m still sobbing. At lalo akong naiyak ng yakapin ako nito habang buhat buhat ako.. I want to feel at ease, but the tension and the pain in my body won’t just go away. Parang sobra na.. Parang ang hirap hirap na. Parang gusto ko ng bumigay.