Damon's Secretary (COMPLETED)

Chapter 5

CHAPTER 5

YIANDRA's POV

Pagkatapos na pagkatapos kong gawin ang trabaho ko, agad akong umalis dun sa kompanyang yun. Bahala na kung pagalitan niya ako mamaya kasi hindi ako nagpaalam. Nagpapakasarap naman siya dun di ba?! Shit niya! Naalala ko na naman tuloy.

Andito ako ngayon sa isang sikat na coffeehouse. Mga 30 minutes siguro ang byahe papunta dito galing sa IMI. Well gusto ko lang namang magpaliwa liwa.

I was relaxing myself at the same time enjoying my coffee when I saw a familiar built of a body.

Is it ... Wade Trinidad? What is he doing here? I thought he was in Canada, living together with his ... bitch!

I was shocked when he accidentally looked at my spot, exactly where I am sitting. N-nakita niya ba ako? Damn! I need to hide!

Dali dali kong kinuha ang panyo sa bag ko at agad kong tinakip sa mukha ko. Not actually sa mukha, hanggang sa ilong lang. Patay malisyang tumitingin ako sa gawi niya, mukha atang may hinihintay siya. Panigurado bagong collection na naman yan. Napairap na lang ako. Sabi nila: People Change daw, pero bakit ang isang toh walang kahit na katiting ang pinagbago. Well physically meron, nagpa perceing siya ng kulay black at mas lalo siyang pumuti. Pero yun lang, siguradong bagsak na naman ang itong attitude ng isang toh, apektado pati good moral niya. Tsk. Tsk.

Busy ako sa pagmumuni-muni ng maramdaman kong may umupo sa harapan ko. Napatingin ako kung sino ...

"WADE?!!!" Napasigaw ako ng makita ko ang mukha niya. So na recognize niya ako?

"Pssst. Quite Love. Look around, they're looking at us." Aba! Fil-Am?

And what he did just called me LOVE?! Our fvcking gross! and filthy endearment?! Ang kapal niya lang ha!

"Love? Tsk. Love yourself asshole!" Sabi ko sabay irap sa kanya.

He chuckled. Walang ng epekto Manyak!

"After all this year, you're still mad at me, LOVE?"

Lalo ata akong iniinis ng walanghiyang toh eh! At ako ang galit ngayon? Well, sort of.. pero hindi as in. I was just pissed. Ang lakas pa rin ng bilib niya sa kanyang sarili. How great!

"Can you please go away Mr. Trinidad? You're really pissing me off! Shoo Shoo. Go away!"

Umakto akong tinataboy siyang parang aso. Which really suit in him. Asal aso kasi.

"I'm not an animal Love, I'm your boyfriend. Please don't shoo me away."

"Ha?! Boyfriend?! Are you hallucinating Mister? We're done, it's been 2 years ago so don't make your own story. You're not an author and it doesn't suit you coz your an asshole and an asshole forever."

Ngumisi lang siya. Wala atang utak toh. Hindi niya ba naintindihan ang mga sinabi ko?!

"Are you playing hard to get Love? Come on just tell me if you want me to court you again. I'm free, no one owns me except you." Sabi niya sabay kindat sakin, sarap sipain ang gago!

Tsk. Kung mga eighteen years old pa lang siguro ako ngayon? Kilig na kilig na siguro ako, at ang mas matindi baka naihi pa ako sa panty ko. Pero dahil kilalang kilala ko na ang isang toh, parang isang baliw na lang siyang nagsasalita diyan para lang pakiligin ako. Which not really works. I pity this guy.

Umismid na lang ako. Kapag hindi pa ako umalis dito siguradong manggugulo lang ang isang toh.

Kumuha ako na pera at inipit sa ilalim ng mug na ininuman ko kanina. Keep the change na lang baka sakaling lalong yumaman ang may-ari nito. Biglang akong tumayo tsaka tumakbo palabas ng coffeehouse ng hindi tinitignan ang Ex kong babaero at matamis ang dila. Hindi na ako magugulat niyan kapag nagka diabetes niyan.

Natatawa na lang ako sa mga nangyari sa amin noon, Hard to get ako noon kaya siguro hindi niya nakuha ang perlas ko. Well, minahal ko naman talaga siya pero hindi tulad ng pagmamahal ko sa Boss ko.

---

Nagdadalawang isip ako kung mag do-doorbell ako o papasok na lang dahil alam ko naman ang code ng condo niya. Hindi ko din alam kung bakit ako kinakabahan. I sigh. Kaya ko toh!

I started to type the code. Then bumukas ang pintuan, wala pa namang bakas niya. Ano bang ikinakaba ko?

Dumiretso na ako sa kwarto namin. Oo amin toh, yan ang sabi niya eh. Tutal daw Sex slave niya naman ako dito na lang daw ako matulog at wag na daw akong magtatangkang humindi dahil makakatikim ako sa kanya. 'Makakatikim naman pala eh!' Haha.

Nag shower ako, mga half-hour rin akong tumagal sa CR. Tinignan ko ang relo ko. It's already 9 in the evening. Wala pa rin siya. Hmp. May atraso siya sa akin kaya't hinding hindi niya ako mapipilit ngayon para patas!

Muntik na akong mapasigaw ng biglang may bumalibag ng pinto. Napabangon ako.

It's Him! He looks haggard. Gulong gulo ang buhok niya but still ... he looks so H-O-T! Amp!

'Hoy! Tandaan mo, galit ka sa kanya!' Yeah!

Inirapan ko lang siya tsaka humiga at nagkunwaring tulog kahit alam na alam kong alam niya na gising ang diwa ko.

Hindi ko naramdamang humiga siya sa tabi ko. Shit! Sawa na ba siya sakin?! Argh!

Ito na naman, sumasakit na naman ang dibdib ko. Ano ba! Wag ka ngang tanga! Naramdaman kong malapit ng tumulo ang luha ko ng ... biglang may yumakap sa bewang ko. Jamie Dornan?! Shit! His muscles!

Agad kong pinunasan ang mata ko na nagbabadyang lumuha. Medyo nakaramdam ako ng saya sa ginawa niya.

Unti-Unti niya akong iniharap sa kanya. Nilapit niya ang kanyang mukha sa mukha ko. Agad kong naramdaman ang malambot niyang labi sa mga labi ko. Tamis!

Medyo nagtagal ang paghahalikan namin ng isang minuto at agad naming hiniwalay ang mga labi namin. He looked at me.

"I miss your damn soft lips, Babe. Goodnight, sleep tight." And with that he smiled and closed his eyes.

Hindi na ako sumagot, lips ko lang pala ang namiss niya. Tinitigan ko na lang siya ng maigi.

'Damon Savier Ignacio, you'll going to fall for me ... hindi man ngayon ... pero alam kong darating din ang araw na yun.'