Hozier - Take me to cruch
"Hayır ben gideceğim geçen gece yakalandığını unutma." Bana somurtkan bir ifade ile baktıktan sonra burnundan soluyarak kafasını yana çevirdi.
"Orada sen kalkmasaydın yakalanmayacaktım Heayoung."
Yenbeleğe bak, ama kalktım işte gerizekalı bu yakalnmadığın anlamına gelmez.
"Ha bir de evi soyacaktın ben kalkmasaydım."
Aslında sadece anahtarı alıp gidecekti sonuçta onun anahtarıydı, öyle olmadığını bilsem de yine de fark ettirmemek için söylendim.
Bana dik dik bakarken sinirli bir şekilde bağırmaya başlamıştı, bunu beklemiyordum.
"Evet sen o lanet uykundan kalkmasaydın her şey çok güzel olacaktı !"
Bu,bu beni kırmıştı.
Cidden kırmıştı.
Kırıldığımı belli etmemek adına bende kızgın tavrımı takındım, kızgınlığımın arkasında parçalanmış kalbimi saklayarak.
"Tamam o zaman, madem her şey ben olmayınca daha güzel ben gidiyorum." çivilenmiş ayaklarımı sonunda hareket ettirip dış kapıya ilerlemeye başladım ayakkabılarımı köşede bulduğumda yüzüne dönmeden direkt çıkacaktım.
.
.
.
Kısa oldu farkındayım aciş bir işim vardı tam zamanında atmak istediğim için böyle oldu, geçiş bölümü sayın.
Kusura bakmayınnn :/
Yüzüklerin olayım tak beni
