Buz |Tamamlandı|

Episode 2.

Satırarası yorum yapın lütfen.

Bahar

"Sen ne söylüyorsun ya"

"Az konuş"

"Ne garip insansın sen ya"

"Arabamın önüne atlayıp,arabayı durdurup biniyorsun.Ve garip olan kişi ben oluyorum öyle mi?"

"Evet öyle"

"O zaman senin yaşadığın yerde insanlar arabanın önüne atlayıp arabaya biniyor.Ya da bu senin hobin"

"Hahaha çok komik"

Bir süre sessizlik çöktü.Gerçekten hiç bir şey anlayamıyordum.Ben kafamı cama dayamıştım,yolu izliyordum.Neden tanımadığım adamın arabasında bu kadar sakinim onu da bilmiyorum.Artık bünyem ne kadar alışıksa aksiyona demekki.....

Ama artık dayanamayacaktım.En azından beni nereye götürdüğünü öğrenmem lazım.Bu benim hakkım.

"Beni nereye götürüyorsun?"

"Söylemeyeceğim"

"Ama niye? Bak bunu öğrenmek benim hakkım.Dur!Yoksa sen mafya falan mısın?Organ mafyası hemde.Organlarımı mı alacaksın?"

"İki dakikada ne güzel senaryo yazdın"

"Bak lütfen söyle nereye gidiyoruz?"

"Tamam madem çok ısrar ettin söyleyeyim.Evime."

"Benim senin evinde ne işim var?"

"Anlaşılan o ki,gidecek yerin yok"

"Bak bana yardım etmek istiyorsun çok sağ ol.Ama benim bir arkadaşım var en azından oraya bırak beni.Hem arabana binmene müsade etmen bile benim için çok faydalı oldu"

"Sen saf mısın?Annenler seni o evde tabiki de bulurlar"

"Haklı ola bilirsin.Ah,bak buldum.Bir otele yerleştir beni"

"Evlendireleceğin adam zengin diyorsun,o halde o tüm otelleri arar ve seni çok kolay bulur"

Kahretsin! Her cümlesi sonuna kadar haklı.

"Doğru" deyip kafamı önüme eydim.

"Peki sana nasıl güvenicem?"

"Benden başka gide bileceğin bir yer yok bunu biliyorum.Paran da yok."

"Evet doğru söylüyorsun.Tamam peki o zaman tanışalım?"-deyip gülümseyerek elimi uzattım.O da gülümseyerek bir eliyle benim elimi tuttu.Diğer eli direksiyonda idi.Ormanlık alan olduğu için araba kullanmak çok ta zor değildi.

"Ben Bahar"

"Ben Yavuz"

"Tanıştığıma memnun oldum Yavuz"

"Ben aynısını söyleyemem Bahar"

Ben diyorum bu çocuk mal diye!

"Aman bende naziklik olsun diye şey ettim zaten"

"Geldik,in"

"Senin evin mi?"

Bir şey söylemeden gitti içeri.Ben de onu takip ettim.

Evini inceledim.Evi çok güzeldi.

"Evin çok güzel"

Hiç bir şey demeden içeri geçti.Evde kimse yoktu.Uzun bir süre oturma odasında oturmuş,duvarı izliyordum.Telefonuma gelen çağrılara bakmıyordum.Çünki annem arıyordu.Birden Nazlı'nın aradığını görünce hemen açtım.

"Nasılsın?Neredesin?"

"İyiyim Nazlı.Bir arkadaşın evindeyim"

"Bir şeye ihtiyacın var mı?"

"Yok, merak etme.Feyzullah eve geldimi?"

"Hayır.En son sabah çıktı işte."

"O gelince ona her şeyi anlat tamam mı? Endişelenmesin benim için"

"Tamam endişelenme"

"Şimdi kapatıyorum,annem arayınca meşgul olduğumu görür iyice sinirlenir"

"Peki canım"

"Ben senin hakkını nasıl ödeyeceğim aşkım ya?"

"Ay saçmalama dostlar bugünler için vardır.Hadi bayy"

"Görüşürüz"

Arkamı döndüğümde Yavuz karşımda durmuş bana bakıyordu.

"Kimin hakkını asla ödeyemezmişsin?"

"Kimse"

"Bahar?!"

"Ay sanane be"

"Haklısın banane.Neyse açmısın?"

"Evet."

"Evde yemek yok ve bende açım.Dur sipariş vereyim."

"Hayır! Ben yemek yapa bilirim."

"Zehirlenmeyelim?"

"Saçmalıyorsun."

Mutfağa geçip yemek yapmaya koyuldum.Yavuz da yemek yaparken ara sıra bana yardım ediyordu.Aslında iyi biriydi bence.Sadece bir az soğuktu o kadar.

"Yavuz yaptığın bir iş varmı?"

"Sanane"

"Tamam sormadım say"

"Peki senin Bahar? Yaptığın bir iş var mı ya da ne bileyim ailenden bahs et"

"Sanane"

"Bahar"

Yüzüne bakmıyordum.

"Bahar dedim!"

"Sen söyledinmi ben sana söyleyeyim?Söylemeyeceğim"

"Sen ve ben aynı değiliz"

"Pardon siz zenginler ve biz aynı değiliz evet,haklısın Yavuz."

"Onu kast etmedim.Neyse ya "

Başka konulurdan sohbet ettik.Yani Yavuz açtı diğer konuları,az önceki tartışmayı bitirmek için.

Birlikte yemek yedik böylece.

Birden kapı çaldı.Yavuz kapıyı açmaya gitti.Bende peşinden gittim tabi.

Karşımda gördüğüm kişi ile şoka uğradım!

2ci bölüm geldi.Umarım beğenirsiniz.

Yorum ve oylarınızı eksik etmeyin lütfen!

Yb çabuk gelsin istiyorsanız oy ve yorum yüksek olsun lütfen.

Sizi seviyorum!