Buz |Tamamlandı|

Episode 12.

Satırarası yorumlar bol olsun....

Bahar
Gözlerimi kırpıştırarak açtığımda,neresi olduğuna anlam veremediğim bir yerdeydim.Her yer karanlıktı.İçime ürperti düşmüştü.Aslında karanlıktan hiç korkmazdım,aksine karanlığı aydınlıktan daha çok severdim.Ama bu sefer böyle değildi işte.Gözlerim her yeri dumanlı gördüğü halde,karşıdan bana doğru gelen adamı görmek çokta zor değildi.

"Kimsin?Benden ne istiyorsunuz?"

"Şu an sana bununla ilgili bilgi veremem.Bir azdan abim gelecek.Artık ona anlatırsın derdini."

Hiç bir şey demeden öylece sandalyede oturuyordum.Kapıdan bir adam gelince benim yanımda duran adama gitmesi için işaret verdi.O çıkınca,hemen konuşmaya başladı:

"Merhaba güzelim."

"Sen kimsin? Ayrıca bana ne hakla güzelim diyorsun?"

"Ben Sarp."

"Seni tanısaydım,ismini bilirdim zaten değil mi?O yüzden bana ismini değil,kim olduğunu söyle."

"Ben....Kaçmasaydın zorla evlendirileceğin adamdım.Niye kaçtın? Niye istemedin beni?"

Gözlerim şaşkınlıkla açılırken,olan biteni anlamaya çalışıyordum.Karşımdaki adam zorla evlendirileceğim adam olduğunu söylüyordu.Ama her şeyden önce,telaşa kapılmamalı idim.Her zaman olduğum gibi, bu seferde soğukkanlı olmalıydım.

"Beni neden kaçırdın aptal?Böyle seninle evleneceğimi mi düşünüyorsun?Ölürümde seninle evlenmem."

Yanıma gelip,baş parmağını yüzümde dolaştırınca yüzümü hemen geri çektim.

"Niye aceleci karar veriyorsun?Benim kötü adam olduğumu nerden biliyordun ki?Ben kötü değilim."

"Senin kötü bir adam olduğunu düşündüğümden dolayı değil,tanımadığım bir adamla evlenmemek için kaçtım ben.Ancak şimdi görüyorum ki,öyle düşünmüş olsaydım da çok doğru bir şey yapardım.Çünki seninle evlenmek istemeyen birini kaçıracak kadar alçakmışsın!"

"Benimle doğru konuş.Sana olan sevgimden faydalanma."

"Sevgi mi?Sen bu yaptığını sevgi adlandıracak kadar kör müsün?Bu yaptığın resmen alçaklık!"

"Yeter! Sus!"

Aniden bağırması ile istemsiz olarak susmak zorunda kalmıştım.Şu an tek isteğim burdan kurtulmak idi.

"Beni nasıl buldun?"

"Hah! Bende bu soruyu ne zaman soracaksın diye merak ediyordum.Senin o saf ve aptal kardeşin arkadaşını bir yere götürünce,onu takip etti adamlarım.Ve...seni buldum."

"Kardeşim hakkında doğru konuş lan!Ayrıca asıl aptal olan sensin.Çünki ben burdan kurtulucam.Sende hapse gireceksin!"

"O kadar emin olma, tatlım.Kim bilir belki de beni tanıdıkça seversin.Bana bir şans ver.Emin ol,mutlu olacağız."

"Ya yürü git.Benim tepemi attırma.Bir tane geçircem şimdi sana ha!"

Deyip,ellerimi ona vurmak için kaldırdığımda başarısız oldum.Tabi ya,bu mallar beni kaçırmıştı ve doğal olarak ellerimi bağlamıştılar.

"Boşuna çırpınma güzelim." Dedi ve odadan çıktı.

Görünüşe göre,ne kadar çırpınsam bile faydasız olacaktı.Gözlerim ağırlaştığında,uyumam gerektiğini anladım.Hemen kendimi rahatsız bile olsa,uykunun kollarına bıraktım.