Buz |Tamamlandı|

Episode 6.

Bahar
Sabah gözüme giren güneş ışıkları ile uyanmaya başladım.Miğdemde oluşan acı ile acıktığımı anladım,hemen o herif uyanmadan kahvaltı etmem gerekti.Yoksa dün söylediklerim yüzünden kahvaltı edemeyecektim.Saata baktığımda saat:09:00 -du.Bu saatte uyanmaz diye düşünerekten mutfağa gittim.Buzdolabını karıştıran Yavuz ile şaşırmadan edememiştim.O da beni görünce hiç takmayan bir tavır ile:

"Bu saatte uyunacağımı düşünmeden buraya gelmen çok saçma oldu."

"Hayır, ben aç olduğum için geldim bir kere."

"O zaman odana geri dönüyorsun.Çünki sana kahvaltı yok."

"A..ama ben çok açım"

"Dün o sözleri söylemeseydin şu an kahvaltı ederdin.Aslında bir çözümü var biliyor musun?"

"Ne?"

"Benden özür dile."

"Bir kere ben senden özür dilemem!"

"O zaman doğru odana,aç kalacaksın"

Ben yine rahat bir tavırla odama yürümeye başladım.Ancak hiç rahat değildim.Çünki dün Yavuz'u yatırdıkdan sonra yemek yememiştim.Ve karnımın gurultuları benim halimi zorluyordu.
Odama geçer geçmez açlığımı yatışdırmak için,uyumaya karar verdim.Fakat karnımın ağrısı yüzünden uyumakta zorluk çekiyordum.Ancak git gide göz kapaklarım ağırlaşıyordu.Sanırım uyuyacaktım.
Kalktığımda saat 12:00 -du.Karnım şimdi daha da ağrıyordu.Anlaşılan bir az daha yemek yemeseydim ölecektim.Bu yüzden hemen mutfağa doğru yol aldım.Mutfağın kapısının kolunu aşağı indirdiğimde açılmadı.Kahretsin!Kapıyı kitlemiş.Şimdi ben nasıl yemek yeyecektim?Aha, buldum!Mutfağa pencereden gire bilirim.Kabül,her tarafında koruması olan bir ev için zor olacaktı ama bunu başaracaktım.Mutfak'ın da 1.katta olması benim işimi hayli kolaylaştırıyordu.Ama ilk önce dışarı çıkıp,mutfak penceresinin önünde duran korumayı oyalamam gerekiyordu.Hemen dışarı çıktım.Mutfak penceresinin önünde duran korumaya yaklaşıp:

"İsmin ne?" diye sordum.

"Hasan.Efendim bir şeymi istemişdiniz?"

"Şu yan tarafdan sesler geliyor.Bir bakar mısın?"

"İyi de zaten yan tarafda Cüneyt var"

Of şimdi ne söylemeliyim?

"Ben az önce Cüneyt olan tarafa baktım.Kimse yoktu."

"Tamam o zaman.Ben bir bakayım"

Hasan gittiğinde hemen bir hışımla pencereye tırmandım.Kapının kolunu açmak zor olacaktı.Ama yapa bilirdim.Sürem az olduğu için işime odaklanmaya çalıştım.Kolumla pencereye vurduğum anda açıldı.Hemen içeri geçip,bir şeyler atışdırdım.Nihayet doymuştum.Hemde yanıma bir kaç erzak aldım.Çünki biliyordum ki,akşamda bir şey yemeyecektim.Hasan giden tarafa baktığımda o Cüneyt ile konuşuyordu.Ben hemen dışarı çıktım pencereden.Pencereni de kapatıp,eve doğru ilerledim.Eve kazasız belasız ulaşmıştım.Yavuz da böyle ucuz numaralar yaparak beni yeneceğini sansın,yazık!

Kapı çatdığında gelen kişinin Yavuz olmadığını düşündüm,büyük ihtimal Hasan'dı.Kapıya açınca yanılmadığımı fark ettim:

"Efendim her yer temiz.Cüneyt de ordaydı"

"Ah,öylemi?Ben yanlış anlamışım demek.Hoşcakal."

Tam 2 saat sonra kapı sesi duydum.Yavuz, bu sefer anahtarını almıştı demek.Ben benim odama geleceğini biliyordum.Bu yüzden hemen yatağıma geçip sakince oturdum.Kapı açıldı.

"Eh,naptın Bahar? Aç mısın?"

"Evet" dedim şüphelenmesin diye.

"Aslında özür dilersen her şey hall olur."

"Ben haksız olduğum zamanda bile özür dilemiyorum.Haklı olduğum zamanda mı özür dileyeceğim?"

"Kendin bilirsin,aç kalmayı sen istedin."

Ben kafamı salladım.O da odadan çıktı.
1 saat sonra acıktığımı fark edince hemen erzakları çıkarıp yemeye başladım.Kapının tokmağının kıpırdandığını görünce kapıyı kitlediğim için şükr ettim.Hemen elimdekileri dolaba tıkıştırarak, kapıyı açmaya gittim.Kapımı açınca Yavuz üzerime doğru gelmeye başladı:

"Kapı neden kitli?Ne yapıyordun?Neden geç açtın kapıyı?"

Odamın içerisinde lavabo olduğu için sevinmiştim.

"Lavabo'daydım.O yüzden geç açtım."

"Peki kapı niye kitli?"

"Evde alışık olduğum için kitlemişim işte"

Tamam anlamında kafasını salladı.Yalanıma inanmıştı.Sonra bir anda yine üzerime gelmeye başlayınca tedirgin oldum.Beni bir anda yatağıma itip, üzerime çıktı.Dudağını dudağıma yaklaştırdı.Sonra uzaklaşıp:

"Demek bana yalan söylüyordun Bahar"

"Ne yalanı? Ben sana yalan söylemedim."

"Hala yalan söylüyorsun.Hasan bana her şeyi anlattı.Doğrusu ben sorduğum için anlattı.Demek bana yalan söylersin ha?"

Her şeyi öğrenmiş!Allah kahr etsin!

"Evet, yalan söyledim.Açlıktan ölsemiydim?"

"Sana acı çektiricem derken bunu söylemiştim aslında.Ama sen benim sana söylediğim her şeyi göz ardı ettin.O yüzden sana çok iyi bir şekilde kötü bir şaka yapmam lazım.Gece saat 2de odama gel."

Hayır,maksadı benimle birlikte olmak.

"Gelmeyeceğim."

"Kendine kalmış bir şey.Gelmezsen,kardeşinin canı yanacak."

Kardeşime bir şey yapmasın nolur!

"K...kardeşime dokunma lütfen" sesim ağlamaklı çıkmıştı.Yüzüme yaklaşıp,saçlarımın gözüme düşen kısmını arkaya verdikten sonra yanağımı öptü.

"O zaman seni gece saat 2'de bekliyor olacağım"

"T...t...tamam"

Yatağıma oturup,ağlamaya başladım.Beni her neyle tehdit ederse etsin umurumda olmaz.Ama söz konusu kardeşim olunca,ona boyun eğmek zorundayım.Saate baktığımda artık 2 oluyordu.Hemen onun odasına geçtim.O yatağında uzanmıştı gömleksiz bir şekilde.İçeri girer-girmez gözüm onun kaslı vücuduna takıldı.Sonra hemen gözümü kapattım.

"Üzerini giyer misin?"

"Tamam hadi dön"

Yüzümü döndüğümde giyinmişti bile.

"Beni neden çağırdın?"

"Hmmm" deyip düşünüyormuş gibi yaptı.Sonra beni birden yatağına itip,üzerime çıktı.Ben ise hemen onu ittim.

"Napıyorsun hemen kalk.Gören yanlış anlayacak"

O ise benim söylediğimi duymadan yine üzerime gelmeye başladı.Ben artık ne yapacağımı, hangi hamle ile ona karşı gele bileceğimi bilmiyordum.Sonra aklımda olan soruyu ona söyledim:

"Bana ne yapacaksın?"

Umarım düşündüğüm şey olmaz.

Arkadaşlar 6.bölüm geldi.Böyle bir az fesat sahneler olsun mu?Yoksa olmasın mı?
Geçen sefer çoğu kişi olsun demişti.Bende çok küçük bir sahne koydum.Belki ilerdeki bölümlerde daha iyisini yazarım.
Yorumlar 10dan fazla olmazsa yb gelmez.