Hayattan kopan bir kadın ve bir erkeğin en zor anlarında tanışması Tesadüf müdür gerçekten?
"Bilmiyorum,bana yaptıklarını nasıl unuturum bilmiyorum.Elimden aldığın canımı o kadar yaktı ki...."
"Elimden alınanlar canımı öyle bir aldı ki...."
/düzenle...
Ben yani benim gibi duygusuz bir insan,şu bölümü yazarken gözlerim doldu. Umarım size de bölümdeki acıyı hiss ettire bilirim.
Senden haber almadan Nasıl çıkarım yollara? Tek dileğim bir ışık olsa da.
Yazar Bahar,hiç bir şey anlamadan sadece Yavuz'u izliyordu.Ne yapmaya çalışıyordu?Anlam veremiyordu.Daha aralarındaki buzları eritmeden böyle bir şeye kalkışması onu çok şaşırtmıştı.
Ama tüm bunlar,onun kalbinin ne kadar kırık olduğu gerçeğini değiştirmiyordu.Bahar emindi,Yavuz'un onu bu sefer kandırmadığından adı kadar emindi.Onu sevdiğini biliyordu.Fakat,yapamıyordu işte.Nasıl güvene bilirdi ona yeniden?Her şeyden önce güveni yok olmuştu.Bir ilişkide de en önemli bu değil mi zaten?Güveni olmayan bir ilişki,kapısı olmayan bir eve benzer.İnsanın kalbi onun evi değil mi?Onun sığındığı yer değil mi?Ne zaman sıkışsa,her şeyini anlatıp,onu üzersin,ama kalbin sesini çıkarmaz.İşte güven de kapısıdır kalbin.Nasıl bir eve girmek için,kapı lazımsa,kalbe girmek için de güven lazımdır.
Yavuz da bunu yapmıştı işte.Baharın evinin kapısını yani kalbinin güvenini kazanıp,içeri geçmişti.Ama kısa bir müddet sonra ayrılmıştı oradan.Hem de kalbi paramparça ederek....
Bahar tüm bunları düşündü.Ne diyecekti? Onu seven bir adama "hayır" nasıl diyecekti?Peki "evet"? Hiç diyemezdi.Bu sefer gururu bunu kaldıramazdı.Çareyi kaçmakta buldu.
Aniden,sandalyeyi sertçe geri çekti.Koştu.Mekandan bir az uzaklıkta olan denize koştu.Kayalıkları geçmek için ayakkabılarını çıkardı.Evet,işte yolun sonu diye düşündü kendi kendine.Ölecekti.
İntihar edecekti.
Denize girdi yavaşca.Su soğuk idi.Bu onun ilk önce yavaşlamasına sebep oldu.Sonra,bedeni suya alıştıktan sonra hızlandı.Bir an önce ölüp,kurtulmak istiyordu şu lanet olası dünyadan.
Hep beyni ve kalbi kavgaları ile sıkmıştı onu.Susmuştu.Daha fazla susmayacaktı.Bu sefer onların yaptığı kavgayı geçmişti.Bu artık.....dayanılmaz bir acı halini almıştı.
Yavaş yavaş yürüyordu ölüme....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nihayet gelmişti dibe.Kendini suya soktu...hiç çıkmamak dileği ile...
Yavuz onun arkasından bakıyordu öylece.Sonra Baharın ne yapmak istediğini anlaya bilmişti.Koştu.O da koştu denize.Sevdiği kadının onun gözünün önünde ölmesine izin vermeyecekti.Bahar ise suyun üstüne çıkmak için direnen bedenini daha çok bastırıyordu suya.
