Na świecie nikt nie jest taki sam.
Jednak istnieją podziały.
Niektórzy nie mogą żyć bez muzyki.
Codziennie słuchają różnych utworów,
Wymyślają własne.
Grają na instrumentach,
Śpiewają,
Ćwiczą.
Muzyka dodaje im barw.
Niektórzy nie mogą żyć bez sztuki.
Godziny spędzone w galeriach
I na dyskusjach
Są takie inspirujące.
Odkrywanie nowych metod tworzenia
I tysiące prac w pokoju.
Sztuka jest oazą.
Niektórzy nie mogą żyć bez sportu.
Bezgranicznie oddają się treningowi.
Nie mogą przegapić żadnego meczu
A siłownia to ich drugi dom.
Cały czas dążą do celu
Pomimo kontuzji i wymagających zadań.
Sport jest nieodłączną częścią ich życia.
Niektórzy nie mogą żyć bez książek.
Zamykają się w świecie wizji autora.
Zapominają o wszystkich problemach,
Gdy tylko przeczytają jedno zdanie.
A w ich głowach jest tyle pomysłów.
Literatura to dziedzina, w której mogą być sobą.
Niektórzy nie mogą żyć bez poezji.
Ja jestem jednym z nich.
Uwielbiałem interpretować wiersze.
To one dawały mi wskazówki,
Rady i motywacje do robienia codziennych czynności.
Czasem również w ciszy
Pisałem własne teksty.
Poezja to coś, bez czego nie dałbym sobie rady.
Wtedy pojawiłeś się ty.
Na mój widok zaśmiałeś się tylko
„Wiersze nie mają sensu
Tylko głupi ludzie myślą, że jest inaczej".
Patrzyłeś na mnie z góry.
„To nic ci nie da.
To strata czasu.
To bez sensu.
Nie dasz rady
Żyć dzięki poezji
Przez całe życie".
Odszedłeś.
A ja byłem rozbity.
Dogoniłem cię szybko.
Bolało, kiedy obrażałeś to, co kocham,
Więc chciałem, żebyś poczuł to, co ja.
Ale wtedy zdałem sobie sprawę, z tego,
Że jedyną rzeczą, bez której nie możesz żyć
Jest powietrze.
