My Handsome Katipunero

KABANATA 38

"Hindi ko lubusang maisip na ang natitirang magagandang lalaki sa ating lugar ay bihag na ang mga puso," malungkot na sabi ni Nenita habang sinasampay ang mga nilabhang damit.
Amor sighed at isa-isang binanlawan ang mga damit sa sapa. Napangisi ako saka hinubad ang suot kong bakya. I walked towards the water and felt the cold and clear water kissing my skin. The water was calm. Mababaw lang din ang tubig, hanggang ibaba lang tuhod ko. I lifted my skirt upto my knees para hindi ito mabasa.

I closed my eyes and I let the wind hug me.

"Sinabi ko na sa inyo na may bumihag na ng mga puso nila," I said.

"Oo nga pala, ikaw ang bumihag sa puso ni Antonio," Nenita said. "Kaya nalulungkot ngayon si Amor."

Napatingin ako kay Amor and I waited for her reaction. Last night, Antonio and I was the center of all attention. I didn't mind. I was too fascinated with Antonio's eyes. Para akong nalulunod sa mga tingin niya. Last night, I was fell even deeper.

Gulat na gulat sina Amor pagkatapos ng sayawan. Nakikituloy ako sa bahay nina Nenita kaya kagabi, they bombard me with questions. But I was too happy to answer all of them.

Tumigil sa pagbabanlaw ng mga damit si Amor at muling napabuntong hininga. "Noong dumating sila rito, humanga agad ako kay Antonio. Hindi lamang sa panlabas na anyo ngunit pati sa kabutihang loob nito."

I squinted my eyes. Na-stress ako ng sobra kay Burandai, sana naman wag kang dumagdag.

"Bago pa lamang sila dito ngunit ang dami na nilang nagawa para sa samahan. Napakabait nito sa lahat. Matulungin, maalalahanin. Lahat ng gugustuhin mo sa isang lalaki ay nasa kanya na." I was preparing myself to show her the monster I showed Burandai. But she stood up at lumapit sakin. Then she started jumping at napaatras ako dahil natatalsikan ako ng tubig.

"Amor, nababasa ako!" saway ko dito.

She stopped and she spread her arms like a bird ready to fly. Then she looked at the sky, letting the sun kiss her skin. "Walang dahilan upang magmukmok ako para sa isang lalaking may mahal ng iba! Marami pang iba riyan. Makakahanap din ako ng lalaking magmamahal sakin ng lubos."

I smiled in relief. Masyado na siguro akong natakot na baka maka-encounter ako ng tulad ni Burandai. I'm glad Amor isn't like that.

"Teka, sali ako!" Nenita shouted saka nagmamadaling tumakbo samin saka kami pinagtatalsikan ng tubig.

Natigil kami sa pagtatampisaw nang biglang may tumikhim. Napalingon kami sa lalaking nakatayo malapit samin. Ngumiti ito, "Magandang umaga, mga binibini."

I smiled, "Emilio!"

"Ako nga," natatawa nitong sabi.

"Kristin." Ibinaling ko ang tingin kay Nenita nang kinalabit ako nito. "Hindi lang pala si Antonio at Santiago ang magagandang lalaki sa ating lugar," she whispered.

I chuckled, "Baliw."

She was right. Emilio was good-looking. He has sun-kissed skin and a lot darker than Antonio's. He was about an inch shorter than Antonio. He had big round eyes and a full lips. Katamtaman lang din ang tangos ng ilong nito. He always keep his black hair brushed to the side. So yeah, Emilio is handsome. But not on Antonio's level. Antonio's looks was godly.

Muli akong tumingin kay Emilio, "Oo nga pala, Emilio. Si Nenita at Amor nga pala."

Emilio just bowed his head and gave them a tight smile. Napangiti ako saka umalis sa tubig. Isinuot ko ang bakya saka lumapit kay Emilio.

"Kailan ka pa dumating?" tanong ko.

"Kanina lang. Hinahanap ko ang supremo."

"Ah, nasa bayan sila. Pero kanina pa sila umalis kaya siguro pabalik na yun." He chuckled kaya nagtataka ko siyang tinignan. "May problema ba?"