B|28

1.8K 153 187
                                    

  🎶 Exo - Open Arms

28.Bölüm 

Isabella, Claire'ın attığı mesajı görünce hiç düşünmeden annesinin numarasını bulup aradı ve kulağına götürdü. Endişeyle telefonun açılmasını bekliyordu. O sırada annesinin sesi doldu kulağına.

"Isabel?"

"Anne?"

"Günaydın da oraya gider gitmez unuttun anneni. İnsan bir ara sorar."

"Çok yorgundum bütün gün ev dizdik. Özür dilerim."

Annesinin sesi gayet neşeli geliyordu. Hatta kendisine şuan trip atıyordu. Keyfi yerinde gibiydi. Peki Claire neden öyle bir mesaj atmıştı?

"İyi madem şimdilik affettim. Nasıl oralar? Beğendin mi?"

"Çok güzel...Anne bir so-"

"Mutlusun değil mi Isabel?"

"Mutluyum. Sen olsan daha da mutlu olacağım."

"Ben de gelirim bir ara yanına... Şimdi kapatmam lazım araba süreceğim. İstediğin bir şey var mı?"

"Anne bir sorun mu var?"

"Bebeğim sonra konuşalım. Öpüyorum."

Isabella, telefondan gelen sesi duyunca telefonu kulağından çekti ve garip garip telefon ekranına bakmaya başladı. Annesi garip davranıyordu. Duymazlıktan gelmişti. Söylemek istemiyordu. Isabella'dan gizleyecekti ve bir şey olduğu apaçık ortadaydı. Hemen Claire'ı aradı.

"Claire, neler oluyor?"

"Anneni aradın mı?"

"Aradım ve beni geçiştirip kapattı telefonu. Sesi de iyi geliyordu. Anlamadım."

"Isabel... sana yansıtmak istemiyor demek ki. Senin canını sıkmak istememiş. Her şeyi batırmış gibi hissediyorum."

"Claire, lütfen anlat."

"Dün annen ve şu doktor arkadaşı evinizin yakınlarında yürüyorlarmış. O sırada babanla karşılaşmış. Koskoca Hong Kong'da onunla evin yakınlarında karşılaşması bana hiç mantıklı gelmiyor. Her neyse, baban dönüp gitmemiş aksine annene selam vermiş. Yanında da bir erkekle görünce laf atmaya başlamış. Birini bulmakta gecikmemişsin, senden de bu beklenirdi ve küfür tarzında şe-"

"Claire ne demiş?!"

Isabella'nın sesi ister istemez yüksek çıkmaya başlamıştı. Ayrıca gözlerinin yandığını hissediyordu. Annesinin ne kadar üzgün olduğunu ve acı çektiğini düşündükçe daha da kötü oluyordu.

"Bunu söylemek istemiyorum Isabel. Sadece... ona o**spu demiş. Sonra annenin doktor arkadaşı da babanı dövmüş. Sen de kalan bir iki kitabım var biliyorsun onları almaya gitmiştim. Anneni kapının önünde ağlarken buldum yanında da o doktor vardı ve anneni sakinleştirmeye çalışıyordu. Sonra anneni içeri geçirdik ve onu rahatlatmak için konuştum biraz. Öyle anlattı."

Isabella, göz yaşlarını serbest bırakmıştı. Duyduklarını hazmetmekte güçlük çekiyordu. O herif annesine çok ağır bir küfür etmişti. Halbuki kendisi o kelimenin vücut bulmuş haliydi Isabella için. 

"Isabella, ağlama. Üzgünüm bunu anlatmamalıydım belki de."

"Sorun değil, Claire. Senin bir suçun yok."

"Ben yine gider bakarım annene. Senin için rahat olsun tamam mı? Akşam işten döndüğünde bir daha ara anneni ve konuş."

"Teşekkür ederim söylediğin için."

BATERİST | Jackson Wang #wattys2020Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin