SHADOW

BÖLÜM- 3

FLASHBACK

Yavaşça eve giren Baekhyun, havaların bu kadar bozmasına şaşkın halde kendini ısıtmaya çalışıyordu. Soğuktan hafifçe ürperirken, üstündeki montu çıkarmaya cesaret edemedi. Evdeki ihtiyaçları giderek artarken maddi durumunun hiç iyiye gitmediğinin farkındalığıyla, kanepeye oturdu. Sıkıntıyla bir iç çekti ve derin düşüncelere daldı. Gözleri, uykuya yenik düşerken, kendini onun kollarına bıraktı.

Jongin, eve gelmesiyle  kanepede uyuyan abisini  karşısında bulması bir oldu. Yavaş adımlarla ona doğru ilerlerken, soğuk onu da yakalamıştı. Ürperirken, abisini kanepeden nazikçe kucağına aldı ve odasına götürdü. Onun bedeninin titrediğini farketti. Hasta olmamasını umarak onun üstünü örterken, iş bulması gerektiğini farketti. Baekhyun, Jongin’in okul masrafları, evin masrafları ve daha nice masrafla boğuşurken bir de kafedeki işi onu çok yoruyordu.

Odadan yavaşça çıkıp mutfağa gittiğinde, aç olduğunu hissetti. Buzdolabını açıp, bir şey olmadığını görünce, kalan son parasıyla eve bir şeyler almaya çıktı.

Kapıdan çıkmasıyla, rüzgarın ona çarpması bir oldu. Soğukla elleri donarken, aceleyle onları ceplerine yerleştirdi. Markete giden yol, en eziyet verici halini alırken, takip edilmişlik hissiyle arkasına döndü ve donakaldı. Ve bunun kesinlikle soğuktan olmadığının farkındaydı.

‘’Merhaba, Jongin.’’

Gür ses beyninde patlarken, gözleri şaşkınlıkla açıldı. Biraz da korkuyla.

‘’C-chanyeol?’’

Karşısındaki  ona alayla gülümserken, rahatsızca yerinde kıpırdandı.

‘’Gecenin bu saatinde dolaşmak çok tehlikeli değil mi, Jongin?’’

Normalde olsa Jongin, kedisiyle alay eden kişinin canına okurdu ancak burada Chanyeol vardı ve kesinlikle normal olamazdı. Bu yüzden sinirlense de belli etmedi.

‘’Yemek almaya gidiyorum Chanyeol.’’ Dedi sakince. ‘’Ne o, şimdi de bizi korumaya mı başladın?’’

Tamam, böyle bir durumda ona meydan okuması çok saçmaydı. Ancak, Jongin açtı. Uzun boylu olanın kahkahası sokağı doldururken, gözlerinde tehlikeli bir ışıltıyla Jongin’e baktı.

‘’Hayır.’’ Dedi.

‘’‘Burada tehlikeli olan da benim.’’

Korku etrafını sarmalarken, gözlerini onunkilerden ayırmadan devam ettirdi konuşmayı Jongin.

‘’Bırak da yemeğimi alayım Chanyeol.’’

Tehlikeli ışıltılar yerini alaya tekrar devrederken, yüzündeki gülümseme de olduğu gibi geri gelmişti.

‘’Güldürme beni.’’

Jongin şaka yapmıyordu.

‘’Ayrıca gecenin bu saatinde ne yemeği bulacaksın?’’

Soğuk hava iyice onu ele geçirirken, hafiften titremeye başlamıştı Jongin. Ama bunu soğuktan mı yoksa karşısındaki devden mi kaynaklı olduğunu tam çözememişti.

‘’Evde yemek yok.’’ Diye mırıldandı. ‘’Herkes senin gibi lüks yaşamıyor Chanyeol.’’

Döndü ve cevabını dinlemeden yoluna devam etti.

FLASHBACKafede oldukça yorucu ve yoğun bir gündü. Baekhyun kafasını kahve yaptığı makinanın yanına koyarak biraz soluklanmaya çalışıyordu.

‘’Şey, bu yaptığın biraz yanlış değil mi sence de?’’

Tanımadığı bir ses ona doğru seslenirken kafasını hızlıca kaldırdı ve şaşkınca etrafa bakındı. Gözleri ona seslenen kişiyi bulduğunda, garip bir ses tonuyla konuştu.