My love my life ~ jila ( voltooid)

1 bed

Mila pov
Hij kijkt me met bange ogen aan. Ik pak zijn rillende rechterhand met men twee warme handen vast. Hij is bang dat zie ik op zijn gezicht. Ik plak me dicht tegen hem vast. " Jonas" zeg ik .
Hij schrikt al, terwijl er nog niets is gezegd. Ik wrijf over zijn hand en kijk ernaar. " mijn vader gaat verhuizen naar Amsterdam voor zijn werk." Zeg ik verder.

" ga je weg , naar Amsterdam in Nederland ?!" Vraag hij me bang. "neen neen rustig." Zeg ik kalmerend. Ik praat verder: " en ik krijg het huis dus zou je bij mij willen komen wonen?" Jonas zucht van opluchting. "ja ja heel graag" zegt hij dolgelukkig, hij springt recht en pakt me op. " wij gaan samenwonen " zegt hij ,terwijl hij me ronddraait.

Hij zet me met men beide voeten op de grond en kust me zacht. Ik smelt. "Ik moet het wel vragen aan men moeder" zegt hij minder gelukkig. Ik kijk wat naar de grond :" ze gaat daar toch geen probleem van maken?" " ze moet eens proberen " zegt Jonas zelfverzekerd. Ik heb nu weer een grote glimlach op men gezicht en ik kus hem rap. " ik ga het gaan vragen en als ik mag neem ik direct al een deel van men koffers mee" zegt hij gelukkig. " ja maar ja ik heb hier wel geen kamer over voor uw spullen he , beperk je." Zeg ik lachend. " maar als he vader vertrekt dan hebben we een kamer en dan kunnen we daar een bureau van maken ofzo " zegt Jonas met vele plannen in zijn hoofd. " rustig , we zien wel, eerst moet je mogen en men vader vertrekt pas binnen een week , eerst verbouwen bij CHIMMY he ." Zeg ik. Ik kus hem vaarwel als hij vertrekt naar huis.

Jonas pov

Samenwonen, elke nacht hetzelfde bed, elke dag ontwaken met Mila in men armen en kusjes heel de dag. Ik loop te fantaseren terwijl ik wandel naar men huis , ja voorlopig huis.

Ik stap binnen en vraag mijn mama :"kunnen we even praten ?" "natuurlijk" antwoordt ze direct terug. Ik zucht , ik vind het moeilijk, ik sta vast met men besluit dat ik bij Mila wil wonen maar ik wil niet dat men moeder daaronder lijdt. Ik wacht even kijk naar men voeten en zeg: "gaan we even zitten ?" Ze knikt met een vreemd gezicht maar me en we gaan zitten in de zetel. Ik hef men hoofd naar haar en kijk in haar ogen.

Na een zuchtje zeg ik:" ik wil bij Mila gaan wonen." Ze schrikt, haar mond valt open en tranen komen uit haar ogen.