The Kiss Master

Chapter 17

Jee P.O.V

Nasasaktan ako nang malamang irereject ni zhin ang lahat ng magtatapat sa kanya.

Inaamin ko masaya ako ngayong gabi dahil makakasama ko siya pero nasasaktan parin ako sa katotohanang ako lang ang masaya at siya hindi.

"No kahit sino pang pumigil saken aalis parin ako." He answer.

Para akong nabagsakan ng matitinik na bagay .
Kahit pala pigilan ko siya wala akong magagawa .
nasasaktan ako sa katangahan ko.
Nanatiling tahimik ang silid

"I was hurt that day." Sambit niya diko siya tiningnan pero alam niyang nakikinig ako sakanya.

"Lagi kameng magkasama and yes we are happy hanggang sa isang araw nalaman kong may iba na siyang kasama ang sabi ni mama kalimutan ko na siya. Pero hindi ko yun nagawa kasi mahal ko yun eh and i don't easily give up to the person i love nalaman ko nalang sa kasambahay namen na yung babaeng kasama ko ay binayaran ni mama para ipalayo siya sakin nasaktan ako sobra pero diko alam na mas masakit pa pala yung malalaman ko nagka cancer siya ang sabi ng kaibigan ko may boyfriend na daw siya at balak ng magpropose kaya lang daw"

Saglit siyang napayuko at tumingin ako sa kanya na ngayon ay para bang tutulo na ang luha niya.

"Kaya lang daw binawian na siya ng buhay nagalit ako sa bf niya dahil hindi niya inalagaan ang mahal ko ang buhay ko. kaya ipinangako ko sa sarili ko na hinding hindi ko na susundin ang totoong nararamdaman ko. Dahil nakakasakit lang ako ng ibang tao Oo nasasaktan rin ako pero doble naman kesa sa taong nasaktan ko." Naiyak ako sa sinabi niya.

Para siyang nanghihingi ng comfort pero pa'no ko gagawin yun kung pati ako ay  kailangan din ng comfort.

"Ako ang tagapagmana ng pamilya namen at ayaw ni mama na makatagpo ako ng iibigin na hindi ko kapareho ng antas sa buhay ang gusto ni mama ay mga kapantay namen nagagalit ako sa mama ko pero naawa parin ako dahil sa kabila ng nangyare samen ay hindi niya yun iniisip at nagtrabaho na lamang kaya kung may magbalak mang magtapat saken ay mas mabuting wag na niyang ituloy masasaktan ko siya oo, pero mas gugustuhin ko pa yun--" Bigla siyang patawa ng mahina.

Di parin ako tumitingin sa kanya.
Nabigla ako ng biglang may humiga sa balikat ko.

Balak ko sanang alisin.

"Saglit lang pagod na'ko e sumandig ka din sa ulo ko para kwits tayo." Sabi niya pero diko siya sinunod.

At mas nagulat ako ng siya na mismo ang humila sa ulo ko at itabi sa ulo niya.

Kahit ayoko ay pinabayaan kona lang.

Habang nakatulala ako ay sinubukan ko siyang gisingin pero tulog na ata.

Maya maya tiningnan ko ang buong muka niya napaka inosente niya at aakalain mong walang problema.
Naiingit ako dun sa babaeng minahal niya iniyakan pa niya at siya din daw ang buhay niya.

Inilapit ko ang muka ko sakanya
diko mapigilan mapaiyak pero itinikom ko ang bibig ko dahil baka marinig niya.

Ilang oras na kameng ganito ang position, nangangawit na ang balikat ko gusto ko siyang gisingin pero mukang tulog na ata tumingin ako sakanya at tinawag siya pero wala paring epekto.

"Zhin" mahina kong sambit
"Tulog kana ba?"

Hindi pa rin siya nagsasalita napabuntong hininga ako at hinawakan ang pisngi niya di naman niya yun mararamdamn eh.

"Naiingit ako dun sa babaeng minahal mo pero nasasaktan rin ako kasi 'di pwedeng maging tayo alam ko naman na hindi ko dapat maramdaman 'to pero wala eh andito na pinilit kong iwasan ka pilit akong tumitingin sa iba pero ikaw parin talaga lagi kitang naiisip sa pagtulog, paggising ko o kahit ano pa ginagawa ko. lagi kang andun sa panaginip ko nasaktan ako sa sinabi mong irereject mo lahat ng magkakaroon ng gusto sayo sorry kasi napamahal kana saken.."

Saglit akong napasinghap dahil sa luhang patuloy na bumabagsak mula sa aking mata diko mapigilan mapa hagulgol pero pinilit kong wag lakasan dahil baka magising ko siya.

"..nung una tayong magkita nun aaminin ko ayaw ko sayo sobra pero sa tinagal tagal ng pang uutos mo saken ayun nahulog ako sayo sabi nga nila the more hate the more you love." I chuckled.

"..para akong tanga na kung kelan tulog ka saka kita kakausapin pasensiya kana ayaw ko kasing makita mo'kong umiyak baka asarin mo na naman ako eh wag kang mag alala pagbalik mo dito sinisigurado kong wala na'to, wala na itong nararamdaman ko sayo but promise me that you will come back mamimiss kita ng sobra." I said while he's still sleeping in my shoulder bigla akong natauhan i close my eyes para makatulog nadin.
I love you zhin.

****
Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa pisngi ko agad akong napamulat pero nabigla ako nang wala si zhin sa tapat ko.

Tinignan ko ang oras sa wristwatch ko it's already 10 am in the morning.

The scene replay to me last night
Bigla kong naalala yung sinabi ko kay zhin at pati narin yung nangyare sa 2nd kiss namen it was fun pero naalala ko yung sinabi niya kagabe.

tumayo ako at nagpagpag ng damit agad kong kinuha ang bag ko at akmang aalis na ng may makita akong food sa lamesa at may card pa ito so inopen koyun at binasa.

   Goodmorning sorry Kung wala ako pag nagising ka, kasi baka malate ako sa flight ko. anyway i bought your breakfast para dika magutom, sorry kasi nasali pa kita sa punishment ko and last sana mahanap mo yung taong para sayo just wait for him love can wait if the person really wants a true love.
          
                                  zhinthus

Agad akong napatawa pero wait oo nga pala flight niya ngayon kelangan kong magpaalam.

Dali dali akong tumakbo palabas ng school habang dala dala ang pagkain binigay niya.

Pagpasok sa taxi sinabi ko kaagad na bilisan dahil may hinahabol ako.

Pagkadating ko sa airport.

"Wait ka lang manong hintayin mo'ko dito." I said at pumasok na sa airport.

Narinig ko ang announcement na aalis naraw ang eroplano pero diko alam kung anong airplane ang sinakyan niya.
Patingin tingin ako sa daan ng may tumawag saken.

"Oh ba't andito ka?" It was tristan.

"Nakaalis na ba si zhin?"

"Yes kanina pang 10." Paliwanag niya kaya agad akong natumba at napayakap sa tuhod ko.

"Di man lang niya ako hinintay."mangiyak iyak kong sabe.

"Hey don't make a scene nasa public tayo don't cry para kang bata." Sabe ni kans.

"Oo nga baka isipin nila pinaiyak ka namen." Tristan said.

Wala akong pakelam sa ibang tao.
umiiyak parin ako ng may maramdaman akong humawak sa kamay ko akala ko si zhin but i saw rem.

Tumayo akong naka kunot noo.

"Wag kangang umiyak para kang bata." Ani rem.

"Bro, magkakilala pala kayo. Hayss nga pala ikaw na bahala sakanya ha? May aasikasuhin pa kami ehh bye."paalam nila kans at tristan.

What is he doing here?
and kakilala siya nila kans?

"Hey,matutunaw na'ko kakatitig mo." Reklamo niya.

Nagpunas naman ako ng luha at umupo sa may waiting area.

"Why are you here?" I ask confusingly.

"Hinatid kolang si tita you? why are you here?" Tanong niya.

"May hinabol lang pero di naabutan." I said.

"Ano yan?" Turo niya sa dala kong pagkain.

"Food,binigay ng taong special para saken."

Yeah he's really special and i won't forget the day na napunish at nakulong kami ng magkasama.

Itutuloy..