Η κατάρα των δράκων #TBA2018

Η αποκάλυψη του έρωτα

Ο Σεμπάστιαν την κοιτούσε διερευνητικα.
Τα λόγια του άγνωστου τον είχαν ταράξει.
Στην αρχή νόμιζε πως είναι λόγια ενός παράφρων,αλλά όσο έβλεπε την Άρια να επιμένει, τόσο έμπαινε σε σκέψεις.
"Που πρέπει να πάμε;" την ρώτησε με περιέργεια.
"Δεν άκουσες;Στην κοιλάδα των ψυχών" του απάντησε με σιγουριά.
"Πιστεύεις οτι αυτός ο ζητιάνος ήξερε για την κατάρα ή για την προφητεία;" την ρώτησε με αγωνία.
"Πιστεύω ότι η προφητεία δεν είναι αυτή που ξέρουμε" του είπε με νόημα.
Του εξήγησε τ' όνειρο που είδε,χωρίς να παραλείψει να του πει τα τελευταία λόγια της γυναίκας,που ήταν ολόιδια με τα λόγια του ζητιάνου.
"Τα μάτια της ήταν γαλάζια στο χρώμα του ωκεανού... θυμασε τι είπε ο ζητιάνος;"συμπλήρωσε μ' ενα μυστήριο βλέμμα.
Ο Σεμπάστιαν έφερε στον νου του τα λόγια του άγνωστου.
" Από ένα πλάσμα αιώνιο με τον ωκεανό ζωγραφισμένο στα μάτια του"ψιθύρισε σαν να υπαγόρευε κάποιο ποίημα.
"Ναι, είμαι σίγουρη πως εννοούσε την γυναίκα του ονείρου μου,αυτήν πρέπει να βρούμε" του είπε με αποφασιστικότητα.
Ξεκινήσανε μισή ώρα αργότερα, αφού πρώτα έφαγαν και πήραν μαζί τους και προμήθειες.
Πήραν και ένα δεύτερο άλογο για την Άρια.
Το ταξίδι θα ήταν μακρινό και επίπονο,αλλά ήταν αποφασισμένοι να φτάσουν στην αλήθεια.
Αυτό που δεν γνώριζαν ήταν πως οι απαντήσεις,που τόσο αναζητούσαν θα τους άλλαζαν όλα όσα πίστευαν μέχρι τώρα, θα τους άλλαζαν όλη τους την ζωή. Ταξίδευαν όλη μέρα χωρίς να κάνουν ούτε μια στάση, είχαν διανύσει αρκετή απόσταση, αλλά είχαν πολύ δρόμο ακόμα μπροστά τους.
Όταν πια ο ήλιος είχε δύσει και το σκοτάδι είχε απλωθεί παντού,αποφάσισαν να σταματήσουν για να ξεκουραστούν.
Ήταν άυπνοι πολλές μέρες, ειδικά ο Σεμπάστιαν.
Οι τρείς ώρες που ξεκουράζονταν αυτός και οι σύντροφοι του στο ταξίδι τους προς την γη των δράκων,δεν ήταν αρκετές.
Και ο δρόμος της επιστροφής ήταν εξίσου κουραστικός,αφού δεν έκλεισε τα μάτια του καθόλου.
Και η Άρια δεν ήταν σε καλύτερη κατάσταση.
Το πρόσωπο της μαρτυρούσε τις κακουχίες των τελευταίων ημερών.
Τα μεγάλα καστανά μάτια της ήταν ταλαιπωρημένα, ενώ μικροί μαύροι κύκλοι έκαναν την εμφάνιση τους από κάτω τους.
Ξεπεζεψαν και ο νεαρός βασιλιάς άναψε αμέσως φωτιά.Εκανε νόημα στην Άρια να καθήσει κοντά της για να ζεσταθεί,αφού το κρύο ήταν έντονο σ' αυτό το κομμάτι άγονης γής.
Η κοπέλα πλησίασε δειλά και κάθησε δίπλα του,κοντά στην φωτιά.
Τα μάτια του Σεμπάστιαν είχαν προσηλωθει πάνω της,θαυμάζοντας απροκάλυπτα την μορφή της.
Αυτή ένοιωσε το στομάχι της να σφιγγεται και ένα απαλό κοκκίνισμα απλώθηκε στα μάγουλα της.
"Μην με κοιτάς έτσι" του είπε προσπαθώντας να κρύψει την ταραχή που ένοιωθε,χωρίς μεγάλη επιτυχία όμως,αφού τα λόγια της βγήκαν σχεδόν με τρεμάμενη φωνή.
Ο Σεμπάστιαν την κοίταξε μ' ένα αινιγματικό χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπο του.
"Το νιώθεις κι εσύ, έτσι;" της είπε με νόημα.
"Ποιό;" τον ρώτησε ψιθυριστά, ενώ μέσα της ήξερε την απάντηση.
Ο Σεμπάστιαν άπλωσε το χέρι του και άγγιξε απαλά το δικό της.
"Αυτό το συναίσθημα οτι ανήκουμε ο ένας στον άλλο, αυτό το δέσιμο μεταξύ μας...αυτό το ...δεν ξέρω πως να το εξηγήσω.
Είναι η πρώτη φορά που νιώθω έτσι.Με καταλαβαίνεις ε;" της είπε προσπαθώντας να δώσει έναν ήρεμο τόνο στην φωνή του,ενώ η ψυχή του μόνο ήρεμη δεν ήταν.
Η κοπέλα έσκυψε το κεφάλι, εννοείται οτι τον καταλάβαινε. Και η ίδια ένοιωθε ακριβώς το ίδιο,από την πρώτη στιγμή που τον αντίκρισε.
Ο Σεμπάστιαν έκλεισε το χέρι της μες στο δικό του,κοιτάζοντας την με λατρεία.
Πλησίασε τα χείλη του κοντά στα δικά της.
Η κοπέλα κράτησε την αναπνοή της,ένω η καρδιά της κτυπούσε σαν τρελλή.
"Δεν είμαι καλός στο να εκφράζω  τα συναισθήματα μου με λογια,γι' αυτό άσε με να σου δείξω"της ψιθύρισε,πρίν ενώσει τα χείλη του με τα χείλη της.
Εκείνη ανταποκρίθηκε με θέρμη και αφέθηκε στην αίσθηση του στόματος του πάνω στο δικό της.
Το φιλί τους απαλό στην αρχή,σαν να προσπαθούσαν να μαντέψουν την αντίδραση ο ένας του άλλου.
Μετατράπηκε σε παθιασμένο καθώς η ένταση των συναισθημάτων τους τους είχε  κατακλύσει.
Ήταν πλασμένοι να είναι μαζί,το ένοιωθαν.
Χώρισαν τα χείλη τους με δυσκολία.
Ο Σεμπάστιαν πήρε μια βαθιά ανάσα, για να ηρεμήσει τον πόθο που είχε ξυπνήσει μέσα του.
"Δεν ξέρω πως έγινε και πότε αλλά σ' έχω ερωτευτεί όμορφη μου μάγισσα"της είπε με βαθιά,ελκυστική φωνή.
Η Άρια τον κοίταξε με μάτια που μαρτυρούσαν την αγάπη που ένοιωθε γι' αυτόν τον άνδρα.
Άπλωσε τα χέρια του και την έκλεισε μες στην αγκαλιά του.
Εκείνη κουρνιασε στο στήθος του.
Πρώτη φορά στην ζωή της που ένοιωθε ασφάλεια κι αυτό το όφειλε σ' αυτόν τον άνδρα,που μπήκε τόσο ξαφνικά στην ζωή της και την ελευθέρωσε από την μοναξιά που την συντρόφευε τόσα χρόνια.