Hoofdstuk 2

599 30 12
                                    

Hoewel hij uitermate zachtjes deed liet het zachte kusje op mijn voorhoofd me toch ontwaken. "Tot vanavond, schatje. Ik hou van je." Fluisterde hij toen hij zijn lippen van mijn voorhoofd haalde. Ik opende mijn ogen een klein stukje en zag dat hij zich tot onze slapende dochter richtte. Hij kuste haar voorzichtig in haar haren. "Tot vanavond, prinsesje. Papa houdt van je." Mijn ogen sperde wijd open. "Waarom heb je me niet wakker gemaakt?" "Sstt." Suste hij me meteen. "Toen de wekker ging zag ik meteen dat Lily bij je lag en dat ze heel bleek was. Ik heb Mechels gebeld dat ze ziek is en jij vandaag bij haar blijft. School heb ik net ook al gebeld dat ze ziek is." Ik was Mechels zo dankbaar dat ze toen ik zwanger was meteen voorstelde dat als ons kindje ziek was er 1 van ons, zonder problemen, thuis kon blijven. Gelukkig was Lily een meisje wat zelden ziek was. Ik glimlachte lief naar Wolfs. We hadden afgesproken dat we om en om zouden doen en de vorige keer toen ze ziek was, was ik ook bij haar thuis geweest. "Lief dat jij jezelf opoffert. Vorige keer toen ze ziek was, was ik ook thuis." Hij gleed met de rug van zijn hand over mijn wang. "Dat zie ik toch totaal niet als opofferen, schat? Ik zie dat zelfs als mijn plicht. Jullie lagen nog te slapen en als Lily goed ziek is, heeft ons moederskindje toch meer behoefte aan jou. Dus sluit je ogen nog maar even terwijl ik saai dossiers bij ga werken. Mechels heeft nog steeds geen zaak voor ons." Ik besefte me weer eens hoe vreselijk veel geluk ik had met een man als Wolfs. Hij had maling aan de afspraak die we samen gemaakt hadden en dacht enkel in het belang van onze dochter die het inderdaad fijner zou vinden als ik bij haar was. En ondanks dat hij soms best onzeker kon zijn over zijn vaderrol, was hij de beste vader die onze dochter zich kon wensen. "Ik moet nu wel echt gaan, schatje." Haalde zijn stem me uit mijn gedachten. "Ik kom tussen de middag naar huis om lunch voor jullie te maken. Bellen als er iets is hè? Dan kom ik naar huis." Ik knikte. "Doe ik. Ga nu maar." Ik tuitte mijn lippen voor een kus die hij me gretig gaf. "Succes met de dossiers, lieverd. Love you." Lachend schudde hij zijn hoofd. "Dank je wel hè, draak van me. Ik hou ook van jou." Hij blies me nog een handkusje toe en verliet toen onze kamer. Mijn ogen dwaalden naar mijn kleuter die op mijn borst nog rustig lag te slapen. Ik besloot haar voorbeeld te volgen en voelde mezelf meteen weer in slaap vallen.

Lily's ijzingwekkende gil haalde me wederom uit mijn slaap. Meteen sloeg ik beschermend mijn armen om haar heen en begon sussend kusjes in haar haren te drukken. "Rustig maar, liefje. Mama is bij je. Je bent veilig." Ze kroop dieper in mijn armen. "Lily had een enge droom. Een enge meneer deed op papa schieten met een pistool. Papa was een sterretje en mama en Lily deden heel hard huilen." Ze keek naast zich. "Waar is papa, mama? Is hij een sterretje?" Ik hoorde haar stem breken en drukte opnieuw sussend kusjes in haar haren. "Nee, schatje. Papa is geen sterretje. Papa is op het bureau. Zullen we papa even bellen? Dan kan je zijn stem even horen." Ze knikte in mijn armen. "Ja, mama. Lily wil papa bellen." Ik pakte mijn telefoon van mijn nachtkastje, drukte het nummer van Wolfs in en zette hem op de speaker. Ik hoopte, voor Lily, dat hij op zou nemen. Dit deed hij gelukkig direct. "Hé, schatje." Dacht hij dat ik het was. "Nie schatje, Lily papa prinses." Was mijn dochter heel duidelijk over welk koosnaampje ze van haar vader wou horen. "Hé knappe prinses van papa." Deed hij uiteraard wat zijn dochter van hem verwachtte. "Lily droomde dat papa een sterretje was." Viel ze meteen met de deur in huis. "Een enge meneer deed met een pistool op jou schieten. Papa was een sterretje en mama en Lily deden heel hard huilen. Is papa geen sterretje?" Was ze ondanks dat ze zijn stem hoorde nog niet helemaal gerust gesteld. "Nee prinses, papa is geen sterretje en papa wordt ook geen sterretje. Dat beloofd papa jou. Papa zal altijd bij je blijven." Dat iedereen een keer een sterretje wordt hoefde onze dochter van 4 nog niet te weten. Het zou haar alleen maar onnodig overstuur maken. Ze had nu behoefte aan de belofte van haar vader dat hij altijd bij haar zou blijven. "Ik vind je lief papa." Ik hoorde hem slikken aan de andere kant van de lijn. "Papa vind jou ook lief prinsesje van papa. Is mijn prinses weer gerustgesteld?" Vroeg hij voor de zekerheid. "Ja, papa. Ga maar weer centjes verdienen dan gaat Lily met mama knuffelen." Zonder dat Wolfs nog kon antwoorden had Lily al op het rode knopje gedrukt zodat de verbinding verbroken werd.

Een groot deel van de ochtend hadden we in bed liggen knuffelen. Het was nu bijna lunchtijd en Lily lag op de bank televisie te kijken. Ze had nog steeds hele erge buikpijn. Ik was in de keuken de tafel vast aan het dekken. Wolfs had geen tijd om uitgebreid te komen lunchen dus nam ik hem wat werk uit handen. Ik hoorde de voordeur open en dicht gaan en verder niets. Normaal zei Wolfs ons altijd boven al gedag. Ik zag hem de trap afkomen en schrok. Zijn gezicht was lijkbleek. "Lieverd, wat is er?" Ik pakte zijn hand en nam hem mee naar een stoel. Ik liet mijn hand zachtjes over zijn wang glijden toen hij nog geen aanstalten maakte iets te zeggen. "Floris, lieverd, wat is er?" Zijn ijzige ogen zochten de mijne. Er was, op dit moment, geen enkele emotie in te zien wat me beangstigde. Hij deed zijn mond open om iets te zeggen maar sloot die vervolgens twijfelend weer. "Floris." Drong ik nu aan. Een lange, diepe zucht verliet zijn mond. "De droom van Lily was geen bedrog. Er heeft iemand op me geschoten."  

Dank jullie wel voor al jullie lieve reacties op mijn eerste hoofdstuk! Ik krijg het momenteel niet voor elkaar om iedere dag een deeltje te schrijven dus dit verhaal zal onregelmatig een nieuwe hoofdstuk krijgen. Ik probeer er niet te veel tijd tussen te laten zitten maar ik heb momenteel erg veel pijn en ben daardoor niet echt in de stemming om te schrijven en ik wil dit verhaal niet te kort doen door dan delen af te gaan raffelen. Ik zal uiteraard geen weken tussen een nieuw hoofdstuk laten! 

Zoete wraakWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu